محمد بن محمدباقر حسینی مختاری، ملقب به سید بهاءالدین، فقیه، محدّث، متکلم و ادیب شیعی قرن دوازدهم و از شاگردان علامه مجلسی و شیخ حر عاملی. او بیش از شصت اثر در فقه، کلام، حدیث و ادبیات فارسی و عربی دارد. او نخستین مترجم مقتل لهوف به فارسی است.

وی در نائین اصفهان به دنیا آمد. در اصفهان نزد استادانی چون محمد باقر مجلسی و فاضل هندی به کسب علم پرداخت و از آنان و شیخ حر عاملی اجازه روایت حدیث گرفت.

بهاءالدین پس از اتمام تحصیلات، در اصفهان اقامت گزید و از فقهای مشهور آنجا شد. در منابع از شاگردان و نزدیکان وی کمتر سخن به میان آمده، جز از پسر عمویش، ناصرالدین احمد مختاری سبزواری که از شاگردان فاضل هندی بوده است. آقا بزرگ طهرانی از وجود زندگینامه خودْنوشت سید بهاءالدین گزارش داده است. با این همه، مطالب راجع به زندگی او در منابع کم است. از گزارشی درباره یکی از آثار کلامی وی می‌توان دریافت که مدتی در کابل به سر برده و سپس به مشهد رفته است؛ ولی از جزئیات این سفرها اطلاعی نیست.

حسینی مختاری بیش از شصت اثر در فقه، کلام، حدیث و ادبیات فارسی و عربی دارد که بسیاری از آنها شرح آثار پیشینیان یا حاشیه‌ای بر آن‌هاست.

برخی از آثار مهم وی عبارت‌اند از:

1. سه اثر درباره ارث به زبان فارسی، با نام‌های لَطائف المیراث لِطائفِ الوُرّاث، قِسامُ المواریث و اَقسامُ التَّواريث، و تَقویمُ المیراثِ فی تَقسیمِ التُّراث، که به سه صورت مفصّل، متوسط و مختصر تألیف شده‌اند.

2. شرح بِدایةُالهِداية، که شرح بخش عباداتِ هدايةالامّة تأليف حرّ عاملي است.

3. مَقالیدُالقُصود و مَوالیدُالعُقود (صِیغ العقود)

4. اِنارةُ الطُروس في شرح عبارةالدُّروس

5. التُحفةُالزِّينية،

 6. حَدائقُ العارفِ فی طَرائقِ المعارف

7. سه شرح (مختصر، متوسط و بزرگ) بر الفوائدالصَّمدية شیخ بهائی.

8. حاشیه بر المُطوَّل تفتازانی.

9. ترجمه لهوف

سید بهاء‌الدین مختاری را نخستین مترجم مقتل لهوف به فارسی دانسته‌اند. نام این ترجمه نخستین بار در کتاب «الشریعة الی استدراک الذریعة» نوشته سید محمد طباطبائی آمده است. ترجمه سید بهاء‌الدین ترجمه صرف نیست و او روایات و اشعار دیگری از جمله اشعار محتشم کاشانی را نیز به این ترجمه افزوده است.