طبرسى از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده در آيه إِذْ قالَ اَلْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى اِبْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ فرمود معناى اين آيه آن است كه آيا میتوانى از پروردگارت بخواهى تا مائدهاى براى ما بفرستد و فرمود مائده نان و گوشت بود و از حضرت عيسى در خواست نمودند كه غذائى بودن و خاصيت طعامى مائده تمام نشود، فرمود تا زمانى كه خيانت و معصيت و تكبر نكنيد خاصيت مائده باقى است و اگر مرتكب آن اعمال شويد، خداوند شما را عذاب خواهد نمود.
در همان روز هر سه معصيت را بجا آوردند و بزرگان آنها گفتند ما نميگذاريم اشخاص پست از اين مائده بخورند و خداوند آن مائده را از ميان آنها برداشت و آنها را بصورت خنزير مسخ نمود و فرمود پس از آنكه مائده بر آنها نازل شد جمع شده و قريب چهار هزار و هفتصد نفر آنها خوردند و همينكه سير شدند، بعضى از مترفين و بزرگان آنها گفتند نزول مائده چيز مهمى نبود، پيشينيان ما هم از اين قبيل مائدهها خوردهاند؛ لذا خداوند و ياد كن هنگامى كه به حواريين وحى كرديم كه بمن و رسول من ايمان آوريد گفتند ايمان آورديم خدايا گواه باش كه ما تسليم امر تو هستيم.
به ياد آور زمانى كه حواريون گفتند اى عيسى پسر مريم آيا خداى تو مى تواند از آسمان براى ما مائده بفرستد؟ عيسى گفت به آنها: بترسيد از خدا اگر ايمان آوردهايد. حواريون گفتند ما مىخواهيم از مائده آسمان تناول نموده و اطمينان حاصل كرده و بر يقين قلبى ما بيفزايد و بدانيم كه تو راست گويى و بر آن گواه باشيم. عيسى گفت پروردگارا تو از آسمان براى ما مائده بفرست تا اين روز براى ما و آيندگان ما روز عيد مباركى گرديده و حجتى از طرف تو براى ما باشد و روزى بده به ما كه تو بهترين روزى دهندگانى مائده را از ميان آنها برداشت و ياوه گويان را بصورت بوزينه و خنزير مسخ نمود و در كافى از حضرت رضا عليه السّلام روايت كرده فرمود بوزينه و خوك طايفه اى از بنى اسرائيل بودند كه در روز شنبه كه صيد ماهى بر آنها حرام بود مبادرت بصيد ميكردند و كفتار طايفهاى از بنى اسرائيل بودند و ايمان نياوردند تا مائده به عيسى نازل شد و بعد مسخ شدند و در درياها و خشکى عدهاى از حيوانات بصورت آنها هستند.