در حدیثی آمده است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌فرمایند: «لَوَدِدْتُ أَنَّها فی قلبِ کلِّ إنسانٍ مِنْ أُمَّتی؛ یعنی یس به خدا دوست داشتم که «سوره یس»، در قلب هر یک از افراد امّت من جای گیرد و هر مسلمانی که به قرآن کریم گرویده است، واجد حقایق و روحانیت این سوره گردد».

سوره مبارکه «یس»، قلب قرآن است، یعنی حیات قرآن و عصاره قرآن کریم است؛ چنان‌که در احادیث، هم از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) و هم از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) رسیده است که فرموده‌اند: «إنَّ لِکلِّ شیءٍ قلباً و قلبُ القرآنِ یس؛ هر چیزی حتماً دارای قلبی است و قلب قرآن سوره یس است».

اکنون بنگرید که اگر حیات باطنی قرآن (کتاب آسمانی)، وارد حیات باطنی انسان شود و انسان به حقایق «سوره یس» برسد و قلب قرآنِ آسمانی بر قلب انسان زمینی بتابد و این دو قلب بر هم منطبق گردند و یکی شوند، انسان به چه مرتبه‌ای از علم و قدرت و معرفت و تألُّه، صعود می‌کند و دست می‌یابد؟!

از این رو، بزرگان اهل معنا و علمای باطن و اصحاب «ختومات» نیز به «سوره یس» عنایتی ویژه داشته‌اند و برای قرائت این سوره چندین طریق یاد داده‌اند و «ختم» های متعدد و متنوّعی برای آن برشمرده‌اند.