"بارلوت لیتخوییس" در نشریه سالانه تحقیق علیه کشتارجمعی می‌نویسد: در ۱۷ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی درست در خاتمه جنگ جهانی دوم، «احمد سوکارنو» رهبر مبارزان آزادی‌خواه اندونزی، استقلال این کشور را اعلام کرد؛ اما چهار سال طول کشید تا اندونزی توانست به استقلال دست یابد و از استعمار هلند رها شود.

بررسی گروه حقیقت‌یاب هلندی و اندونزیایی ثابت کرد استعمارگران هلندی برای سرکوب مبارزات استقلال‌طلبانه، ده‌ها روستا را با سکنه آن به آتش کشیده و دست به قتل‌عام‌های گسترده‌ای زده است.

فرمانده نظامی هلندی «ریموند وسترلینگ»، چندین هزار اندونزیایی را طی یک کمپین ضدشورش، عمداً بی‌رحمانه در اواخر سال ۱۹۴۶ و اوایل سال ۱۹۴۷ قتل‌عام کرد.

در نهم نوامبر سال ۱۹۴۷ در بحبوحه مبارزه مردم اندونزی برای استقلال، نظامیان هلندی با ورود به این روستا، ۳۴۱ تن از مردان و پسران این روستا را در مقابل چشمان خانواده‌های آنان به قتل رساندند.