الف: متعادل کردن انتظارات

انتظارات نامعقول از طرف مقابل، محبت میان افراد را کم خواهد کرد. از آنجا که هر انسان قوت‌ها و ضعف‌های دارد، باید تلاش شود بدی‌ها نادیده گرفته شود و نقاط قوت مدنظر قرار گیرد. ماه اول زندگی مشترک را ماه عمل می‌خوانند. اما سؤال اینجاست که چرا فقط ماه اول زندگی باید ماه عسل باشد؟ علت آن است که بعد از مدتی همسران متوجه می‌شوند که نمی‌توانند انتظارات یکدیگر را برآورده سازند. راه برطرف شدن این مشکل آن است که انتظارات پایین آورده شود.

ب: اظهار محبت

باید محبت، این نعمت خدادادی، به زبان آورده شود. مرد باید محبت خود را به زبان بیاورد. اگر همسری از ناحیه شوهرش احساس کمبود محبت نماید، برای محبت کردن به فرزندانش و حتی انجام امور منزل انگیزه‌ای نخواهد داشت. با سخنی محبت‌آمیز، می‌توان کانون خانواده را گرم کرد.

امام صادق (علیه السلام) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرده‌اند که ایشان فرمودند: «قَولُ المَرءِ لِأِمرَأتِهِ إِنّی أحِبُّکِ لایَذهَبُ مِن قَلبِها أَبَداً؛ اگر مرد به همسرش بگوید تو را دوست دارم، اثر این کلام محبت‌آمیز هیچ‌گاه از قلب او بیرون نمی‌رود».

ج: هدیه دادن

کارهایی که به نوعی بیان محبت به شمار می‌رود، در تقویت محبت آثار بسیاری دارد. از جمله این کارها می‌توان به هدیه دادن اشاره کرد.

در دستورات اسلامی است که مرد به هنگام ورود به منزل و به ویژه در هنگام بازگشت از سفر، هدیه‌ای به خانه ببرد و خانم هم در منزل، خود را برای شوهرش آماده و حتی آرایش کند.

د: حسن خلق

حُسن خلق در خانواده باعث می‌شود که کانون خانواده گرم‌تر شود و به همین میزان، سوء خلق باعث سردی کانون خانواده می‌گردد و افراد خانواده مجبور می‌گردند فرد بداخلاق را تحمل کنند و کانون خانواده بهترین مکان برای خوش‌رفتاری و بروز حسن خلق است، وگرنه در خارج از منزل، فرد به علت شئون اجتماعی مجبور است رفتاری اخلاقی داشته باشد. نکته مهم آن است که پایه‌گذاری حسن خلق در منزل باید از طرف پدر خانواده باشد؛ چرا که بار مسئولیت در آغاز بر دوش اوست و سپس دیگران.