اینکه چرا روزنامه اعتماد خط اتهام‌زنی به‌نظام را به عهده گرفته، شاید به علت پشت‌گرمی این روزنامه به رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت باشد.

جهان نیوز نوشت: پس از شرق و سازندگی، حالا این بار نوبت به اعتماد رسید تا شرب خمر را از لیست جرم‌های اخلاقی خارج کند. این روزنامه در شماره امروز خود نوشت: «به نهادهای امنیتی توصیه می‌کنند که به‌جای تمرکز بر جرم‌انگاری این فاجعه، برای شناسایی دست‌های پشت پرده‌ای که می‌خواهد با مسموم کردن مصرف‌کنندگان مشروبات الکلی، امنیت ملی را زیر سؤال برده یا حتی مدیریت دولت را خدشه‌دار کند، اقدام کنند.»

در هفته‌ای که گذشت، اخبار جدیدی مربوط به مسمومیت‌های الکلی منتشر شد. موضوعی در میان موج اخبار حمله و ویرانی، تنش منطقه، احتمال پاسخ رژیم صهیونیستی به ایران و پیامدهای عملیات وعده صادق 2، جزو خبرهای دسته چندم و فاقد ارزش خبری دسته بندی می‌شود. این درحالی است که اعتماد، مسمومیت‌های ناشی از شرب خمر را به عنوان تهدید امنیت ملی معرفی کرده است!

پیش از این نیز در روزهای گذشته برخی دیگر از روزنامه‌های اصلاح‌طلب به موضوع مسمومیت‌ها پرداخته و دلیل اصلی آن را، نه اشتباهات فردی و رفتارهای خارج از عرف و غیراخلاقی برخی افراد جامعه؛ بلکه مشکلات قانون معرفی کرده‌اند! حالا هم اعتماد مسمومیت‌های الکلی را ناشی از جرم‌انگاری آن می‌داند.

این روزنامه سپس به سراغ یک درمانگر اعتیاد رفته و از زبان او می‌گوید: «فاجعه اخیر، باید فراتر از خطای انسانی ارزیابی بشه چون چنین اتفاقی، فرضیه بیوتروریسم رو ایجاد می‌کنه و ورود دستگاه امنیتی به چنین وضعی، ضروریه».

این روزنامه بدون آنکه نامی از این به اصطلاح کارشناس بیاورد، با کلیدواژه بیوتروریسم، افکار عمومی ایران را هدف قرار می‌دهد. آن هم در شرایطی که تهدیدهای بیرونی، لزوم انسجام ملی و آرامش روانی جامعه را بیش‌ازپیش ضروری کرده است. البته شبیه به این پروژه را نیز در جریان اغتشاشات 1401، با کلید واژه مسمومیت مدارس از سوی همین روزنامه‌ها شاهد بودیم.

اعتماد سپس به سراغ یک درمانگر دیگر اعتیاد رفته و از زبان او انگشت اتهام را به گونه‌ای به سوی افراد ناشناس می‌گیرد تا مخاطبانش به بخشی از نظام بدبین بشوند: «مسمومیت مواد غذایی و آشامیدنی؛ چه حلال و چه حرام و چه غیرقانونی و چه قانونی، ناشی از اشتباهات تکنیکی و اجتناب‌ناپذیره؛ ولی وقتی مسمومیت و نتایج فاجعه‌بارش با این گستردگی و این حجم از خسارت ملی رو تحلیل می‌کنیم، متوجه می‌شیم که چنین اتفاقی واقعاً عادی و تصادفی نیست و شاید غرض‌ورزی‌هایی پشت قضیه است و به همین دلیل، لازمه که دولت و نهادهای امنیتی و نظارتی این فاجعه رو پیگیری کنن. متأسفانه این فجایع، بی‌سابقه نیست؛ ولی در هر بار، بعد از فروکش کردن جو خبری، ریشه‌یابی و کالبدشکافی فاجعه متوقف شده و به دستگیری چند مقصر بسنده کردیم. مصرف الکل، واقعیت جامعه است و قابل‌انکار نیست و بنابراین، باید با اقداماتی از آسیب‌زایی مصرف الکل جلوگیری بشه چون این آسیب‌ها، فقط متوجه مصرف‌کننده نیست؛ بلکه متوجه فرزندان و همسران مصرف‌کننده هم هست.»

جالب اینجاست که این روزنامه به سراغ یک تولیدکننده مشروبات الکلی هم رفته و با او گفتگو کرده است! این ساقی مشروبات الکلی در مصاحبه با اعتماد می‌گوید: «این اتفاق، کار کاسب نیست. کاسب، آدمیه که سال‌ها تولید و عرضه داشته و اسمش و کیفیت جنسش به یک برند تبدیل میشه. کاسب می‌دونه که کار غیرقانونی می‌کنه چون در ایران، تولید و عرضه مشروب، غیرقانونیه؛ ولی کاسب آدمکش نیست. بین فروشنده‌ها و تولیدکننده‌های مشروب، خلافکارهای خطرناک خیلی زیاده؛ ولی هیچ کدومشون به خاطر رقابت یا حذف همدیگه، مشتری‌شون رو نمی‌کشن.»

روزنامه اعتماد به صاحب‌امتیازی آقای حضرتی، در جریان آشوب‌های 1401 نیز آتش‌بیار معرکه بود. حالا که ایشان به ریاست اطلاع‌رسانی دولت رسیده است، بازهم اعتماد دست از اتهام زدن به‌نظام برنداشته و روزنامه متبوعش همچنان بر افکار عمومی می‌تازد و مردم را علیه بخش‌هایی از نظام بدبین می‌کند.

موضوع مسمومیت‌های الکلی که ابتدا از روزنامه سازندگی و باهدف قانونی کردن و عادی‌سازی شرب خمر شروع شد، زنجیروار توسط سایر روزنامه‌های اصلاح‌طلب تکرار شده تا به خط خطرناک اتهام علیه نظام برسد. اینکه چرا روزنامه اعتماد خط اتهام‌زنی به‌نظام را به عهده گرفته، شاید به علت پشت‌گرمی این روزنامه به رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت باشد.