رسانه را سه بعدی ببینیم

سواد رسانه می‌خواهد هر تصویر را از زوایای مختلف بررسی کنیم. این کتاب در حقیقت می‌خواهد خوانندگان را با ابعاد مختلف متون رسانه‌ای آشنا کند. سواد رسانه می‌خواهد یک نگاه جامع به مخاطبان بدهد. تصویری که روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود، فقط یکی از ابعاد این مکعب است. این مکعب شش وجه دارد و باید هر شش وجه آن را مشاهده کرد. وقتی این سؤال را مطرح می‌کنیم که تولیدکننده از تهیه این فیلم چه منظوری داشته و چه هدفی را دنبال می‌کرده، با بُعد دیگری از فیلم آشنا می‌شویم. وجوه دیگر رسانه عبارتند از: مالکیت رسانه، شناخت مخاطبان، ارتباط این پیام با دغدغه‌ها و مسائل زندگی امروز و آخرین بُعد از این مکعب شخصیت، بازنمایی و درون‌مایه است.

ما در آموزش رسانه می‌خواهیم روزنامه، تلویزیون و سینما را شش وجهی ببینیم و سعی کنیم در هر وجهی، به همه اجزای آن نظمی نو ببخشیم و آن را بهتر درک کنیم؛ تقریباً همان کاری که در مکعب روبیک انجام می‌دهیم. کار ما تلاش برای یافتن اجزای مختلف هر وجه و مرتب کردن رنگ‌هاست. 

اول باید رسانه را به شکل مکعب روبیک ببینیم. این نگاه با نگاه تک بُعدی به رسانه خیلی تفاوت دارد. اگر بتوانیم فقط به این نگاه برسیم، گام بسیار مهمی را برداشته‌ایم؛ یعنی وقتی داریم یک فیلم سینمایی می‌بینیم، آن را بگذاریم روی یکی از سطوح مکعب روبیک و اجزای آن را مرتب کنیم. بعد هم پنج سطح دیگر را ببینیم و رنگ آنها را مرتب کنیم. هر قدر بیشتر تمرین و مطالعه کنیم، سرعت ما در مرتب کردن این مکعب، بالاتر می‌رود. 

یک بازی رایانه‌ای را هم می‌توانیم در یکی از سطوح مکعب روبیک قرار داده و رنگی را به آن اختصاص دهیم و بعد سایر اجزا را تکمیل کنیم.