پیوندهای اجتماعی، نیازمند «تحکیم» است.

استوارسازی این رشته‌ها با کلی‌گویی به دست نمی‌آید. باید نمونه‌های عملی و مصداق‌های خاص و روشن ارائه شود، تا مرزهای دوستی و پیوندهای عاطفی استوارتر گردد و پایدار بماند. «سلام» و دست دادن یکی از این امور است.

سلام، چراغ سبز آشنایی است.

وقتی دو نفر به هم می‌رسند، نگاه‌ها که به هم می‌افتد، چهره‌ها که رو در رو قرار می‌گیرد، نخستین علامت صداقت و مودت و برادری، «سلام دادن» است و در پی آن، دست دادن و «مصافحه».

دو نفر را تصور کنید که به یکدیگر می‌رسند، آشنا و دوست هم هستند. در این برخورد، بهتر است نخستین کلامشان چه باشد؟ آیا مناسب‌تر از «سلام» چیزی سراغ دارید؟

مفهوم سلام

سلام، اطمینان دادن به طرف مقابل است که: هم سلامتی و تندرستی تو را خواستارم، هم از جانب من آسوده باش و مطمئن که گزندی به تو نخواهد رسید. من خیرخواه تو هستم، نه بدخواه و کینه‌ورز و دشمن. نیز نوعی درود و تحیت اسلامی است که دو مسلمان به هم می‌گویند. این معنای شعار اسلامی سلام است. دست دادن و دست هم را صادقانه به گرمی فشردن، نشان دیگری از محبت و صمیمیت و خیرخواهی است. دل‌ها را به هم نزدیک‌تر و محبت‌ها را بیشتر می‌سازد. تماس دو دست، قلب‌ها را نیز به هم نزدیکتر می‌کند، اگر منافقانه و دروغ و فریب نباشد!

دست در دست، چو پیوند دو قلب. گرم‌تر می‌گردد، دل آزرده دوست، نرم‌تر می‌گردد.. باری. .. سلام، نام خداست و تحیت الهی. سفارش پیامبر است و امامان علیهم السلام. تا آنجا که فرموده‌اند: «اگر کسی پیش از سلام، شروع به سخن کرد، جواب ندهید». در حدیث دیگری امام صادق (علیه السلام) از قول خداوند نقل می‌کند که: بخیل، کسی است که از سلام دادن به دیگری بخل ورزد.

راستی سلام دادن به دیگری نه تنها چیزی از قدر و جایگاه انسان نمی‌کاهد و هیچ‌گونه ضرر و زیان مادی، پولی، آبرویی و... ندارد؛ بلکه محبت آور و صفابخش است و خداپسند و سیره رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و روش و منش اولیاء الهی است. به علاوه، نشانه‌ای از تواضع و فروتنی و نداشتن کبر است. انسان‌های متواضع، نه تنها زیان نمی‌بینند؛ بلکه عزت و محبوبیت هم پیدا می‌کنند. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: از نشانه‌های فروتنی این است که به هر کس برخوردی، سلام دهی. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نیز فرمودند: هرگاه یکدیگر را دیدار کردید، با «سلام» و «دست دادن» با هم دیدار کنید.