آیتالله بهجت (رحمهالله علیه) فرمودند: انسان باید در کار خیر و نحوه انجام آن، فکر کند و فکرش موجب ابتکاری باشد که برای رسیدن به هدف، مفید باشد.
هیچ کاری نیست که احتیاط در آن، پشیمانی در پی داشته باشد.
بیتالمال بهوقت ناهار
هنگامی که آیتالله میرزا جواد تهرانی، بهعنوان نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شدند، در تهران که بودند سعی مینمودند از بیتالمال استفاده نکنند و احتیاط زیاد مینمودند و حتی از غذای آنجا نمیخوردند. بعدها برای فرزندشان نقل نموده بودند که:
من وقتی در مجلس خبرگان اول، برای تدوین و تنظیم قانون اساسی شرکت داشتم، شبها در منزل فرزندم در تهران مقیم بودم و روزها، ایشان مرا با وسیله شخصی خود به مجلس میبرد و ظهر برای نهار برمیگرداند و مجدداً" عصر میبرد و چون مسافت راه از مجلس تا خانه طولانی بود، من به ایشان گفتم لزومی ندارد که برای ناهار به منزل بیایم. در همان جا ناهاری میخورم. بنا شد که من ظهرها در مجلس بمانم؛ اما چون نمیخواستم از غذای بیتالمال استفاده کنم، صبح که از منزل بیرون میرفتم، چند عدد میوه (سیب یا پرتقال یا غیره) با خود میبردم. ظهر برای ادای فریضه نماز، پائین میآمدیم. پس از پایان نماز، مراقب بودم که رفقا برای صرف نهار بروند و کسی متوجه من نباشد.
آنوقت میرفتم و میوههایی را که با خود آورده بودم را از جیب درمیآوردم و میخوردم، این ناهار من بود، بدون اینکه کسی متوجه شود. حتی برادرت هم نمیدانست!