همه چیز از آن خداست
آيا ندانستى كه حكومت آسمانها و زمين از آن خداست؟ (و او حقّ دارد هرگونه تغيير و تبديلى را به مقتضاى حكمت و حاكميّت خود، در قوانين و احكام بوجود آورد.) و جز خدا براى شما هيچ ياور و سرپرستى نيست. بقره/107
نكتهها:
آنان كه دربارهى تغيير بعضى احكام و دستورات اعتراض و ايراد مىكنند، توجه به حاكميّت مطلق خداوند ندارند. حاكميّت خداوند دائمى وذاتى و عمومى است؛ ولى غير خدا، حاكميّت و حكومتشان محدود، موقّتى، قراردادى و غير ذاتى است. بنىاسرائيل از حاكميّت الهى چنين تصوّر نادرستى داشته و خدا را نسبت به اعمال حاكميّت، دست بسته مىدانسته و مىگفتند:
[یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ] ، در حالى كه دست خداوند در آفرينش و خلقت و همچنين در وضع و جعل قوانين و تغيير و تحول آنها، باز است.
پيامها:
1. حق حاكميتِ هميشگى و مطلقِ آسمانها وزمين، مخصوص خداوند است.
2. تغيير قوانين، مخصوص خداوندى است كه حاكميّت آسمانها وزمين را دارد؛ لذا شائبهى هيچ هوس يا ترسى در اين تغييرها نيست.
3. راضى كردن كسانىكه بهانهگير و لجوج هستند، براى شما ارزش نباشد، چون غير از خداوند كسى شما را يارى و سرپرستى نخواهد كرد.
«گنهکاران» باید خیلی مراقب باشند!
امام علی(علیه السلام) در سخن حکمتآموزی به گنهکاران مغرور هشدار
مى دهد و مى فرماید: «اى فرزند آدم! هنگامى که مى بینى پروردگارت نعمت هایش را پى در پى بر تو مى فرستد در حالى که تو معصیت او را مى کنى، از او بترس (مبادا مجازات سنگینش در انتظار تو باشد)» (حکمت 25)
گروهی از گنهکاران، طغیان و سرکشى را به حد اعلى رسانده اند، در نتیجه خداوند آنها را در همین دنیا گرفتار عذاب استدراج مى کند. منظور از عذاب استدراجى این است که لطف و رحمت خود را از آنها مىگیرد و توفیق را از آنها سلب مى کند، میدان را براى آنها باز مى گذارد، بلکه هر روز نعمت بیشترى به آنها مى دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگین گردد. ناگهان مجازات سنگین و دردناکى به سراغشان مى آید و آنها را در هم مى کوبد!