امام حسین علیه‌السلام:  شایسته نیست که انسان با ایمان، نافرمانی خدا را مشاهده کند و با بی‌تفاوتی از آن چشم بپوشد؛ بلکه او وظیفه دارد در جلوگیری از منکر اقدامی بکند.  (وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۲۵) 

د‏‏ر محضر قرآن - برگی از نهج البلاغه 1113

همه چیز از آن خداست 
آيا ندانستى كه حكومت آسمان‏ها و زمين از آن خداست؟ (و او حقّ دارد هرگونه تغيير و تبديلى را به مقتضاى حكمت و حاكميّت خود، در قوانين و احكام بوجود آورد.) و جز خدا براى شما هيچ ياور و سرپرستى نيست. بقره/107
نكته‏ها:
آنان كه درباره‏ى تغيير بعضى احكام و دستورات اعتراض و ايراد مى‏كنند، توجه به حاكميّت مطلق خداوند ندارند. حاكميّت خداوند دائمى وذاتى و عمومى است؛ ولى غير خدا، حاكميّت و حكومتشان محدود، موقّتى، قراردادى و غير ذاتى است. بنى‏اسرائيل از حاكميّت الهى چنين تصوّر نادرستى داشته و خدا را نسبت به اعمال حاكميّت، دست بسته مى‏دانسته و مى‏گفتند:
[یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ] ، در حالى كه دست خداوند در آفرينش و خلقت و همچنين در وضع و جعل قوانين و تغيير و تحول آنها، باز است. 
پيام‏ها:
1. حق حاكميتِ هميشگى و مطلقِ آسمان‏ها وزمين، مخصوص خداوند است.
2. تغيير قوانين، مخصوص خداوندى است كه حاكميّت آسمان‏ها وزمين را دارد؛ لذا شائبه‏ى هيچ هوس يا ترسى در اين تغييرها نيست.
3. راضى كردن كسانى‏كه بهانه‏گير و لجوج هستند، براى شما ارزش نباشد، چون غير از خداوند كسى شما را يارى و سرپرستى نخواهد كرد.
 
«گنهکاران» باید خیلی مراقب باشند! 
امام علی(علیه السلام) در سخن حکمت‌آموزی به گنهکاران مغرور هشدار
 مى دهد و مى فرماید: «اى فرزند آدم! هنگامى که مى بینى پروردگارت نعمت هایش را پى در پى بر تو مى فرستد در حالى که تو معصیت او را مى کنى، از او بترس (مبادا مجازات سنگینش در انتظار تو باشد)» (حکمت 25)
گروهی از گنهکاران، طغیان و سرکشى را به حد اعلى رسانده اند، در نتیجه خداوند آنها را در همین دنیا گرفتار عذاب استدراج مى کند. منظور از عذاب استدراجى این است که لطف و رحمت خود را از آنها مى‌گیرد و توفیق را از آنها سلب مى کند، میدان را براى آنها باز مى گذارد، بلکه هر روز نعمت بیشترى به آنها مى دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگین گردد. ناگهان مجازات سنگین و دردناکى به سراغشان مى آید و آنها را در هم مى کوبد!