وصیت‌نامه شهید جواد جلیلی:

 درود خداوند متعال بر تو باد ای رهبر عالی‌قدر و بزرگوار. سلام شهیدان ایران... حسین جان! جوانان ما در جبهه‌ها به یاد تو سینه‌های خود را جلوی گلوله‌های سبک و سنگین قرارمی دهند و جان خود را می‌دهند. پروردگارا من می‌دانم تو ما را خلق کردی و تو به ما جان داده‌ای... خداوندا مرا یاری کن. اگر تو یاری نکنی، یاوری جز تو ندارم و ای مردم مسلمان! این خون پاک شهیدان است که پیچ و خم قلاب را صاف و هموار می‌کند که شاید با ریخته شدن این خون‌های پاک کسانی که در نادانی هستند به راه الله نماینده شوند و از شما مردم مسلمان و دوستان و آشنایان تقاضا می‌کنم که با انقلاب به حالت سستی برخورد نکنید. انقلاب هدف بزرگی را دنبال کرده است و از شما می‌خواهم که جلوگیری از فرزندان خود نکرده و بگذارید راهی را که می‌خواهند بروند و اگر کسی مانع از رفتن فرزندش به جبهه‌های جنگ شود، به خدا قسم مسئول است... خدایا تو را شکر می‌کنم که به من قدرت تشخیص حق از باطل را دادی و خدایا تو را شکر می‌کنم که رهبرم را شناساندی. به من چنین پدر و مادری دادی. خدایا تو را شکر می‌کنم که مرا در نادانی نمی‌راندی. مادر عزیزم می‌دانم که شما را اذیت کردم و برای شما نتوانستم فرزند خوبی باشم... بعد از مردن من، حجله‌ای برای من مگذارید؛ چون در نزد خدا هیچ ارزشی ندارد. گل بر سر قبرم نیاورید؛ چون این گل‌ها بعد از 2 یا 3 روز پلاسیده می‌شوند. مرا در بهشت زهرا (سلام الله علیها) دفن کنید. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته