فقط زیارت اباعبدالله الحسین (ع)

فرزند مرحوم علامه امینی می‌گوید:

پس از گذشت چهار سال از فوت پدرم، در شب جمعه‌ای قبل از اذان صبح، پدرم را در خواب دیدم و او را بسیار شاداب و خرسند یافتم.

جلو رفته و پس از سلام و دست بوسی، گفتم: پدر جان در آنجا چه عملی باعث سعادت و نجات شما گردید؟

 پدر، تأملی نمود و سپس فرمود: فقط زیارت اباعبدالله الحسین (علیه السلام). 

عرض کردم: شما می‌دانید اکنون روابط ایران و عراق تیره و راه کربلا، بسته است. برای زیارت چه کنیم؟ فرمود: در مجالس و محافلی که جهت عزاداری امام حسین (علیه السلام) بر پا می‌شود، شرکت کنید. ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) را به شما می‌دهند.

سپس فرمود: پسر جان! در گذشته بارها تو را یادآور شدم و اکنون نیز توصیه می‌کنم: «زیارت عاشورا» را به هیچ عنوان ترک نکن.

 

نماز مقبول

آیت الله جوادی آملی:

دو نوع نماز داریم، یکی نماز ملفوظ است؛ یعنی نمازی که انسان فقط الفاظ را می‌خواند و نمازش در محدوده الفاظ است.

دوم نماز مقبول است؛ یعنی نمازی که انسان را از گناه دور نگه می‌دارد. 

چون قرآن فرمود: «اِنَّ الصَلاه تَنهی عَنِ الفَحشاءِ وَالمُنکر». راه تشخیص نماز مقبول از نماز ملفوظ در این است که اگر نماز صبح توانست تا ظهر انسان را از گناه حفظ کند این نماز، مقبول است.

اگر نماز ظهر و عصر توانست تا شب انسان را دور از گناه نگه دارد، چنین نمازی، نماز مقبول است. وگرنه نمازی که بعدش گناه انجام شود، نماز ملفوظ است.