یکی دیگر از ادلّهای که شیعه ذکر کرده‌اند، حدیث غدیر است. [خواجه نصیرالدین] می‌گوید: «وَ لِحَدیثِ الْغَدیرِ الْمُتَواتِرِ» حدیث غدیری که متواتر است. «متواتر» اصطلاحی است در علم حدیث، می‌گویند خبر واحد و خبر متواتر. مقصود از خبر واحد این نیست که ناقل آن یک نفر باشد؛ بلکه یعنی خبری که نقل آن در حدی است که مفید یقین نیست؛ خواه ناقل یک نفر باشد و خواه ده نفر باشند. مثلاً شخصی نقل می‌کند که من فلان خبر را از رادیو شنیدم. شما گمان پیدا می‌کنید که این سخن راست باشد؛ اما هنوز منتظرید که دیگران چه می‌گویند. از یک نفر دیگر هم میشنوید، گمانتان قوی‌تر می‌شود. بعد می‌بینید که افراد زیادی همین حرف را میزنند. نمی‌توانید احتمال بدهید که همه اینها خواسته‌اند دروغ بگویند. حتی باید [تعداد ناقلان] در حدی باشد که تبانی بر دروغ هم در آن درست نباشد؛ چون در یک حدی ممکن است افراد بشر تبانی کنند؛ ولی اگر از آن حد بیشتر باشد، تبانی امکان ندارد. تواتر یعنی [تعداد نقل خبر] فوق تبانی باشد. مثلاً در همین مثالی که عرض کردم، ممکن است ده نفر با همدیگر تبانی کنند که بگویند ما فلان خبر را از رادیو شنیدیم. تا دویست نفر ممکن است تبانی کنند؛ ولی گاهی قضیه به حدی می‌رسد که اصلاً نمی‌شود احتمال داد که تبانی باشد. مثلاً شما می‌روید به جنوب تهران می‌بینید شخصی می‌گوید رادیو چنین چیزی گفته. بعد می‌روید شرق تهران می‌بینید افرادی آن خبر را نقل می‌کنند. بعد می‌روید غرب تهران، همین‌طور. نمی‌توانید احتمال بدهید که همه اینها با یکدیگر تبانی کرده‌اند. این را می‌گویند تواتر. شیعه مدعی است که نقل خبر غدیر در حدی است که ما احتمال تبانی هم در آن نمی‌توانیم بدهیم و بگوییم؛ مثلاً چهل نفر از صحابه پیغمبر تبانی کردند بر یک دروغ، خصوصاً که بسیاری از ناقلان این خبر، جزء دشمنان علی علیه‌السلام بوده یا از طرفداران ایشان شمرده نشده‌اند. اگر ناقلان فقط از تیپ سلمان و ابوذر و مقداد - یعنی همان‌ها که دور علی میچرخیدند - بودند، می‌شد احتمال داد که اینها علاقه مفرطی به علی علیه‌السلام داشتند و با تبانی چنین حرفی زده‌اند؛ در حالی که این خبر را کسانی نقل کرده‌اند که علاقهای به علی علیه‌السلام نشان نداده‌اند. امثال ملاعلی قوشچی می‌گویند این خبر واحد است و به حد تواتر نرسیده است؛ ولی شیعیان می‌گویند خیر، خبر واحد نیست. در حدیث غدیر، پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: ا لَسْتُ اوْلی بِکمْ مِنْ انْفُسِکمْ؟ فرمودند: مَنْ کنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِی مَوْلاهُ. معلوم است که می‌خواهد همان اولویت خودش بر نفوس را برای امیرالمومنین علی علیه‌السلام تصویب کند. 

(متفکر شهید استاد مرتضی مطهری)