رضایی

 

چرا یک عکس از سفر آقای رئیسی که طبق تشریفات بین‌المللی قابل‌توجیه هم هست، منتشر و بزرگ‌نمایی می‌شود؟ 

۱- کرانه مدیترانه عمق راهبُردی ج ا ا

آنان حاشیه درست کردند تا پای ایران در مدیترانه  دیده نشود. عمق راهبُردی کم‌نظیری که فقط در دوران باستان داشتیم. 

۲- ابطال فرضیه مخالفان رهبری

موفقیت‌های ایران در سوریه، مصداق برجسته و عینی محور بودن منافع ملی در سیاست منطقه‌ای ج ا ا هم هست. این یعنی، ابطال فرضیه و شعار اصلاح‌طلبان که رهبر فرزانه را به نگاه صرفا دین‌محور و فدا کردن منافع ملی متهم می‌کردند.

۳- آغاز افول امریکا

پیروزی ایران در ابقای بشار، به معنای افول قدرت منطقه‌ای امریکاست و اینک راهی جز ترک  منطقه ندارد. این موقعیت از نشانه‌های برجسته تحقق پیش‌بینی رهبر فرزانه انقلاب است.

۴- کم‌رنگی حنای غرب‌گرایی

آنان سه دهه با تمام توان القا کردند که بدون امریکا، زیستن و بازیگری سیاسی محال است و طی ده سال گذشته گفتند: بی لجام برجام، فرجام خوش، محال است. اما  می‌بینند  مدعاهایشان نقش بر آب شد.

۵- تحقق " ما می‌توانیم"

آنان با یکایک میراث مقدس و گران‌سنگ خمینی کبیر (ره) به مبارزه برخاستند و آن را متعلق به موزه‌ها دانستند؛ اما اینک می‌بینند درس‌های آن یگانه دوران  و از جمله " ما می‌توانیم" را شاگرد بی‌همتایش، یکان به یکان به بار می‌نشاند.

۶- نماز فتح

نماز فتح رئیسی به نیابت از فرمانده این فتح‌الفتوح در مسجد اموی، چون پتکی بر سر امریکا و متحدانش فرود آمد. همو که اردوغانش وعده کرده بود و درد این پتک را غرب‌گرایان بیش از همه حس کردند و حاشیه‌پردازی‌ها جز صدای آوخ آنان نیست.

برآیند

به آنان حق دهیم که از درون بگدازند و خود را به زحمت اندازند و حاشیه بپردازند. شنونده باید عاقل باشد. در تله این حاشیه‌پردازی‌ها نیفتیم.