روایت ششم

در شأن نزول آیه ۵۴ انعام «وَإِذَا جَاءکَ الَّذِينَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ کَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ» روایات مختلفی ذکر شده‌اند و از جعفر در کنار کسانی چون علی بن ابی طالب و حمزه نام می‌برند(مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۴، ص۶۵ ) که به نشانه‌های خداوندی ایمان داشته‌اند و پیامبر از جانب خدا مامور بوده است که به آنان درود گوید و به رحمت پروردگار نوید دهد.

روایت هفتم

در روایتی از ابوهریره آمده است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم علی و حمزه و جعفر و عقیل را از مصادیق آیه ۶۲ یونس «اَلا اِنَّ اَولِیاءَ اللّهِ لا خَوفٌ عَلَیهِم ولا هُم یَحزَنون» دانسته است که از اولیای خدا بوده، نه ترسی دارند و نه غمگین می‌شوند. (شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۵۴)

روایت هشتم

به روایت امام باقر علیه‌السلام؛ علی علیه‌السّلام و حمزه و جعفر و عبیده بن حارث هم‌پیمان شده بودند تا در راه خدا و رسولش وفادار بمانند. هنگامی که حمزه و جعفر و عبیده بن حارث به شهادت رسیدند و علی علیه‌السّلام باقی ماند، آیه ۲۳ احزاب «مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عـهَدُوا اللّهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ ومِنهُم مَن یَنتَظِرُ و ما بَدَّلوا تَبدیلا»  نازل شد. (تفسیر قمی، ج۲، ص۱۸۸ - ۱۸۹) این آیه از جعفر به نام رادمردی مؤمن یاد می‌کند که درست و استوار، بر سر پیمان خود با خداوند، تا سر جان ایستاد و از پیمان خود روی نپیچید.

روایت نهم

بر اساس روایتی از ابن عباس آیات ۴ - ۶ محمّد «... والَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللّهِ فَلَن یُضِلَّ اَعمــلَهُم...» در بیان اجر و مقام حمزه و جعفر نزد خداوند است. در این آیات آمده است که خداوند پاداش کسانی را که در راه او کشته شده‌اند تباه نمی‌کند و آنان را هدایت می‌کند و به بهروزی می‌رساند و در بهشتی درمی‌آورد که برایشان وصف کرده است، آیه ۱۱ همین سوره: «ذلِکَ بِاَنَّ اللّهَ مَولَی الَّذینَ ءامَنوا» نیز در مورد علی، حمزه و جعفر (علیهم‌السلام) است (شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۴۳ - ۲۴۴) که آنان را از مؤمنان معرفی کرده و فرموده است که خداوند ولی و یاری‌گر آنان است.

ادامه دارد