حیات یک ملت، مرهون «کار و کارگر» است. کارگران از ارزشمندترین طبقه و سودمندترین افراد جامعه هستند. چرخ عظیم جوامع بشری با دست توانای کارگران در حرکت و چرخش است:

۱. اسلام برای کار و کارگر ارج، ارزش و احترام قائل است. همان‌طوری که جایگاه یک عالم و مجاهد را تبیین می‌کند، عظمت هر کارگری را توصیف می‌نماید و او را هم‌تراز مجاهد فی‌سبیل‌الله می‌داند و می‌گوید: قطره عرقی که از بدن کارگر می‌ریزد، مثل قطره خونی است که از بدن شهید راه خدا، خارج می‌شود.

۲. اسلام به کار و کارگر ارزش بسیار والایی داده است، به گونه ای که کار کردن را از بزرگ‌ترین عبادت‌ها و وسیله‌ای برای تقرب به پروردگار می‌شمرد.

امام خامنه‌ای در خصوص کار و کارگر فرموده‌اند: من به کارگران سفارش می‌کنم در هر بخشی و در هر جایی که مشغول هستند، کار را عبادت بدانند.

۳. در اسلام، «کارگر»، شهید زنده و کارگری شغل انبیاست و از راه کسب‌وکار می‌توان به بهشت برین رسید.

پیامبر گرامی اسلام، درمنزلت کارگران فرموده‌اند: هرکس از دسترنج خویش مخارج زندگی خود را تأمین کند، روز قیامت در صف پیامبران قرار خواهد گرفت و از عنایاتی که پیامبران بهره‌مندند، بی‌نصیب نخواهد ماند.

۴. انس بن مالک گوید: هنگامی که رسول خدا (صل الله علیه وآله وسلم) از جنگ تبوک بازگشتند، سَعد انصاری به پیشواز ایشان آمد. پیامبر پس از آن که دست او را فشردند، به وی فرمودند: به چه سبب دستانت این گونه سخت و زبر شده است؟

گفت: ای رسول خدا! بیل می‌زنم و طناب می‌کشم و خرج زندگی خانواده‌ام را در می‌آورم.

رسول خدا (صل الله علیه وآله وسلم) دست وی را بوسیدند و فرمودند: این دستی است که هرگز آتش به آن نمی‌رسد.

۵. در روایت آمده است: کسی که به کار و تلاش مشغول است، از کسی که کار را رها کرده و به عبادت خدا مشغول است، اجر و پاداش بیشتری دارد.

۶. یکی از دوستان امام موسی‌بن‌جعفر (علیه السلام) ایشان را مشغول کار در زمین کشاورزی خود دید، در حالی که پاهایشان در عرق فرو نشسته بودند، تعجب کرد و پرسید: چرا زحمت این کار را به دوش دیگران نمی‌گذارید؟

امام فرمودند: پیامبر و امیرالمؤمنین و همه نیاکانم، با دست خویش کار می‌کردند و این برنامه همه پیامبران و رسولان و جانشینان آن‌ها و همه بندگان صالح است.