از نظر اسلام، ازدواج کردن با تفاوت سنی زیاد، امر نامشروعی نیست و آنچه در سنت پیامبر دیده می‌شود، حکایت از مشروعیت این نوع ازدواج دارد. کمالات پیامبر به عنوان انسانی کامل، به حدی بود که به خوبی با حضرت خدیجه (علیهاالسلام) زندگی کرد و در آن زندگانی معضلی به خاطر تفاوت سن و سال دیده نشد و از سوی دیگر، خدیجه (علیهاالسلام) نیز زنی با کمال و بی‌نظیر بود. وی تمامی ثروت فراوان خود را در راه تبلیغ اسلام صرف نمود و اولین زنی بود که به پیامبر ایمان آورد. در شعب ابی‌طالب با دیدن تمامی مشقت‌ها، به دلیل علاقه‌ای که به اسلام و پیامبر داشت، همه آن‌ها را تحمل کرد و فاطمه را برای پیامبر به یادگار گذاشت. پیامبر نیز به عنوان همسری با وفا، هرگاه که نام خدیجه (علیهاالسلام) را می‌شنید، اشک در چشمان مبارکش حلقه می‌زد، به نحوی که اطرافیان آن حضرت، تاثر او را به خوبی حس می‌کردند.

نتیجه آنکه فقط کسانی می‌توانند در این نوع ازدواج‌ها موفق باشند که از رفتار پیامبر (صلی الله علیه واله) و خدیجه (علیهاالسلام) به خوبی متاثر باشند. در غیر این صورت، غالب ازدواج‌هایی که با تفاوت سنی زیاد بین زوجین صورت می‌گیرد و از مشی پیامبر (صلی الله علیه واله) و خدیجه (علیهاالسلام) فاصله دارند، دچار مشکلات زیادی هستند که برای پرهیز از چنین مشکلاتی، می‌توان از انجام این‌گونه ازدواج پیشگیری نمود.

در پایان تاکید می‌کنیم که ضمن رفع مشکلات چنین خانواده‌هایی از طریق خانواده درمانی، باید به دختران و پسرانی که قصد ازدواج دارند، آموزش داد که فاصله سنی بین آنان بین 4- 3 سال و یا حداکثر هفت سال باشد و این چیزی است که باید در موقع راهنمایی قبل از ازدواج، برای آنان تشریح نمود تا دریابند که با فاصله سنی کمتر، مشکلات کمتری خواهند داشت، مشروط بر اینکه به سایر جنبه‌های لازم برای ازدواج موفق نیز توجه کافی مبذول دارند.