علی شیرازی
امام خامنهای فرمودند: اگر من بخواهم یک توصیه به شما بکنم، آن توصیه این خواهد بود که بصیرت خودتان را زیاد کنید؛ بلاهایی که بر ملتها وارد میشود، در بسیاری از موارد بر اثر بیبصیرتی است.
معظم له فرمودند: شناخت زمان، شناخت نیاز، شناخت اولویّت، شناخت دشمن، شناخت دوست، شناخت وسیلهای که در مقابل دشمن باید به کار برد؛ این شناختها بصیرت است.
اماممان فرمودند: بصیرت، قطبنمای حرکت صحیح در اوضاع اجتماعی پیچیده امروز است؛ به گونهای که اگر کسی این قطبنما را نداشت و نقشهخوانی را بلد نبود، ممکن است ناگهان خود را در محاصره دشمن ببیند.
ایشان فرمودند: اگر بصیرت نبود، همان ایمان ممکن است انسان را به بیراهه بکشاند. کسی که علم ندارد، بصیرت درست ندارد به آنچه پیرامون او دارد میگذرد، گاهی اوقات میشود که راه را عوضی طی میکند. همه نیروی او نه فقط هدر میرود؛ بلکه به کجراهه او را میرساند و میکشاند.
معظم له فرمودند: بعضیها احساس دارند، احساس مسئولیّت میکنند، انگیزه دارند؛ امّا این انگیزه را غلط خرج میکنند؛ بد جایی خرج میکنند. اسلحه را به آنجایی که باید، نشانه نمیگیرند؛ این بر اثر بیبصیرتی است.
ایشان فرمودند: باید مراقب باشیم راه را خطا نرویم، اشتباه نکنیم، حق را با باطل عوضی نگیریم. قرآن به ما معیار داده. قرآن میفرماید که «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَهِ وَ الَّذینَ مَعَه»؛ کسانی که با او هستند. بحث ما سر این است که آیا ما با پیغمبر هستیم یا نیستیم ــ راه این است دیگر ــ علامت دارد: وَ الَّذینَ مَعَهُ اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار؛ اگر شما دیدید این راهی که داریم میرویم، راهی است که کفّار را خوشحال میکند، بدانید که «اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار» نیستید، پس «مع رسول الله» نیستید، همراه پیغمبر نیستید؛ [امّا] اگر دیدید نه، این راهی که دارید میروید، استکبار را، دولتهای قاهر ضدّ دین و ضدّ اسلام را ناراحت میکند، عصبانی میکند، خب خوب است؛ این «اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّار» است. این شد ملاک و معیار. حواسمان باید جمع باشد، بدانیم چه کار میکنیم، بدانیم چه میگوییم؛ حرفی که میزنیم در جهت نقشه دشمن نباشد، جدول دشمن را کامل نکند.
طبعاً برای اینکه گفتار و رفتارمان در جهت نقشه دشمن نباشد، باید بدانیم دشمن کیست؟
مرادمان فرمودند: دشمن را بشناسید، ادامه صفوف دشمن را در داخل کشور بشناسید، روشهای دشمنی را بشناسید، تبدیل شده و ترجمه شده آن روشها در داخل کشور را هم بشناسید.
معظم له فرمودند: مهمتر از شناختن دشمن، شناختن دشمنی و روش دشمنی کردن اوست. اگر انسان بداند دشمن از چه راهی وارد میشود، حواس خود را جمع خواهد کرد.
ایشان در تبیین روش دشمنی فرمودند: وقتی قدرتهای مستکبر بینالمللی از یک نظامی ناراضی و ناخشنود باشند، یکی از راههایی که یافتند و عمل کردند، این است که منتظر یک فرصت انتخابات بشوند، بعد در آن فرصت انتخابات، اگر کسانی که مورد رضای آنها نیستند، بر سر کار آمدند، و آنهایی که آنها میخواهند، بر سر کار نیامدند، آن وقت با یک حرکت نمایشی مردمی، اوضاع را برگردانند؛ با شعارهایی گروهی از مردم را توی صحنه بکشانند، با فشار در صحنه خیابانها، آن چیزی را که با قانون به دست آمده است، با خشونت دگرگون کنند. این یک نقشه شناخته شده است.
معظم له در اوج فتنه سال ۱۳۸۸ فرمودند: امروز معلوم شده است که آن کسانی که در مقابل عظمت ملت ایران و در مقابل کار بزرگ ملت ایران در انتخابات ایستادند، آنها بخشی از ملت نیستند؛ بلکه افرادی هستند یا ضد انقلاب صریح، یا کسانی که بر اثر جهالت خود و بر اثر لجاجت خود، کار ضد انقلاب را میکنند، و ربطی به توده مردم ندارند.
امام خامنهای فرمودند: کسانی که فتنه سال ۸۸ را شروع کردند - حالا یا خودشان طراحی کرده بودند، یا دیگران طراحی کرده بودند؛ نمیخواهیم نسبتی بدهیم؛ ولی به هر حال این فتنه طراحی شده بود - به کار کشور ضربه سختی زدند. اگر این فتنه نبود، بلاشک کارهای گوناگون کشور بهتر پیش میرفت. اینها دشمنان را امیدوار کردند و روحیه دادند به کسانی که علیه نظام اسلامی جبههبندی کردهاند و یک جبههای تشکیل دادهاند. درست از همین ایام بود که موضوعی به نام «تحریمهای فلجکننده» علیه ایران نیز در دستور کار مقامات آمریکایی قرار گرفت.
اگر بصیرت نباشد، اگر دشمنشناسی نباشد، اگر روش دشمنی را ندانیم، اگر مرزمان را با دشمن پررنگ نکنیم، اگر مرزمان را با فتنهگران پررنگ نکنیم، شریک دشمن و شریک تحریمهای فلج کننده دشمن علیه کشورمان میشویم.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در ۵ شهریور ۱۳۹۳ در دیدار اعضای هیئت دولت فرمودند: مسئله فتنه و فتنهگران از مسائل مهم و از خطوط قرمز است.
باید همه، خصوصاً خواص بر فاصلهگذاری با فتنهگران و سران فتنه، پایبند باشند.
ایشان فرمودند: وقتی که سران استکبار، سران ظلم، اشغالگران کشورهای اسلامی، کشندگان انسانهای مظلوم در فلسطین و در عراق و افغانستان و خیلی جاهای دیگر، میآیند وارد میدان میشوند، حرف میزنند، موضع میگیرند، خوب باید معلوم بشود این کسی که در نظام جمهوری اسلامی است، در مقابل این چه موضعی دارد؛ حاضر است تبری بجوید، بگوید من دشمن شمایم؟... انتظار از خواص این است که مرزشان را مشخص کنند، موضعشان را مشخص کنند.
نقش بصیرت اینجا مشخص میشود. اگر بصیرت نبود، به جای حرکت در راه مستقیم، به بیراهه میرویم و درون چاه میافتیم.
برای رشد بصیرتمان باید:
۱. دنیاطلبی را کنار بگذاریم،
۲. از شهوتپرستی دوری کنیم،
۳. دشمن را بشناسیم،
۴. دوست را بشناسیم،
۵. راه را و راهنما را بشناسیم،
۶. ولایتمداری را بشناسیم،
۷. جبهه حق را بشناسیم،
۸. جریانهای تاریخی و جریانهای روز را بشناسیم،
۹. پایههای اعتقادی خود را عمق بخشیم،
۱۰. از سطحینگری پرهیز کنیم،
۱۱. مرزمان را با دشمن داخلی پررنگ کنیم،
۱۲. از دشمن خارجی و استکبار جهانی تبری بجوییم.