ایران، خانه دوم، کعبه فرهنگ و آرزو و آمال و تمدن ماست. ما صاحب یک زبان، یک تاریخ و یک فرهنگ هستیم و واژهای نمیتواند این پیوند را توصیف کند. همانند گوشت و ناخن هستیم؛ کسی نمیتواند ما را از یکدیگر جدا کند.
چند روزی است که در تاجیکستان هستم. در این مدت موضوع صحبت مردم همواره جنگ ناعادلانه اسرائیل به خاک ایران است؛ تجاوزی که بدون دلیل و برهان صورت گرفت، آن هم در حالی که ایران در مذاکره بود.
مردم در کوچه و خیابان همه پیگیر این موضوع هستند و در این روزها برای ایران دعا کردهاند. برای ما چون روز روشن است که هیچکس نمیتواند ایران را به تسلیم وادارد. ایران یک کشور نیست، ایران یک تمدن جهانی است و در اقصی نقاط جهان میتوان اثر آن را احساس کرد.
ایران سرزمین مردم خردمند، گهرریز، گهرخیز، هنردوست، هنرآفرین، خلاق و صاحب تمدن بینظیر جهانی است. شاید تمام مردم عالم این حقیقت را ندانند که چقدر دل ایرانیان برای وطنشان میسوزد و حاضرند برای خاک خود، جان خود را قربان کنند. این روحیه را در روزهای اخیر در تکتک ایرانیان به وضوح میتوان مشاهده کرد.
آرزو میکنیم در این نبرد عدالت چیره باشد و باز در ایران عزیز صلح، صفا، صمیمت و شادی در کوچه و خیابانها طنینانداز شود.