ایدئولوژی‌های حاضر و غایب در جنگ تحمیلی دوازده روزه
داود مهدوی زادگان
وقتی ایران زمین و ساکنان با فرهنگ و انقلابی آن در ٣١ شهریور ۵٩ مورد تجاوز صدام حسین و حامیان شرقی و غربی‌اش قرار گرفت و به ناحق جنگ هشت ساله بر او تحمیل شد، مدافعین وطن علاوه بر تجهیزات نظامی که به شدت در مضیقه بودند، به ایدئولوژی قوی نیاز داشتند که روحیه بخش و قدرت آفرین سلحشوری و بسیج‌کنندگی بالایی داشته باشد. ایدئولوژی‌های زیادی در آن زمان در عرصه سیاست دم از ملت و خلق قهرمان و مردم و زحمتکشان می‌زدند. اما ناباورانه هیچ‌یک از آن‌ها در میدان نبرد با دشمن متجاوز حضور نداشتند. همه این ایدئولوژی‌ها به‌ویژه ایدئولوژی ملی‌گرایی در میدان رزم دفاع مقدس غایب بودند. در آن زمان تنها ایدئولوژی «ولایت و اسلام سیاسی» در صحنه دفاع از آب و خاک حاضر بود و بس.
البته این لطف الهی بر ملت بود که ایدئولوژی‌های سکولار در دوران دفاع مقدس غایب شدند. اگر آن‌ها می‌بودند با آن فرضیه‌های خام و جاهلانه‌شان مانند خاک می‌دهیم زمان می‌خریم! انحلال ارتش! ترک مخاصمه و فعال‌سازی دیپلماسی بعد فتح خرمشهر! در حالی که بخش‌های زیادی از خاک کشورمان تحت اشغال دشمن بود و اعتماد به نهادهای بین‌المللی که کاره‌ای نبودند؛ به طور قطع ملت بازنده جنگ بود.
حقیقت آن است که پیروان وطنی ایدئولوژی‌های سکولار در وقت جنگ و دفاع ملی هیچ تعریف روشنی از دولت - ملت ندارند تا قدرت بسیج‌کنندگی، سلحشوری و روحیه بخشی به مردم را داشته باشند. به همین خاطر، آن‌ها خود به خود کنار رفتند، نه اینکه کنار گذاشته شوند. حتی برخی از آن‌ها به دشمن بعثی ملحق شدند. روشنفکران سکولاراندیش، در دوران دفاع مقدس سند میهن‌پرستانه درخشانی از خود برجای نگذاشتند. ملت هم با وجود اسلام سیاسی و اسلام ولایت هیچ نیازی به خدمات فرهنگی آن‌ها پیدا نکرد.
گرچه نسل جوان امروز در دوران دفاع مقدس نبود که شاهد تلخی غیبت مدعیان ملت و وطن‌خواهی در میدان جنگ باشند؛ اما اگر می‌خواهند آن حقیقت را تجسم و ادراک کنند، بنگرند به جنگ تحمیلی دوازده روزه. گویی دفاع مقدس بار دیگر با همه رمز و رازهای دل‌انگیزش تکرار شده است. همه ایدئولوژی‌های پر زرق و برقی که در سال‌های بعد از دفاع مقدس در ذهنیت جوانان میهن جولان می‌دادند و یارگیری می‌کردند، در این دوازده روز غایب اصلی بودند.
جماعت روشنفکر مآب به غیر تعداد اندکی از آن‌ها که شرافت وطن‌خواهی‌شان نگذاشت ساکت بمانند؛ بلکه آمدند و علیه دشمن صهیونی بیانیه دادند و صوت منتشر کردند. ولی غالب آن‌ها در داخل و خارج کشور سکوت کردند. آن بخشی از مردم که رابطه خوبی با نظام نداشتند، بدون واسطه آن‌ها به یکباره در دفاع از میهنشان با حاکمیت یکصدا و همراه شدند. چون غایب اصلی در این دوازده روز همین ایدئولوژی‌های سکولار بودند. اگر این اتحاد ملی شکل نمی‌گرفت، قطعاً ایدئولوژی‌های تفرقه‌افکن در میدان حاضر می‌شدند. آن‌چنان‌که در هر اغتشاشی حضور گسترده‌ای داشتند.
اما اکنون با فروکش کردن موقت دایره جنگ تحمیلی دشمن صهیونی، ایدئولوژی‌های غایب در حال خارج شدن از خفا و اجرای مجدد سناریو بر هم زدن انسجام و وحدت ملی به وجود آمده‌ای هستند که ولی‌فقیه به‌خاطر آن به ملت تبریک گفت. آن‌ها در همین چند روز اخیر پروژه جدایی دو مفهوم ملت و امت را با هدف تضعیف انسجام ملی کلید زده‌اند. در حالی که این دو مفهوم در گفتمان اسلام سیاسی، یکی هستند. امت اسلامی برآیندی از اتحاد ملت‌های مسلمان است.
ولی‌فقیه پیروزی‌های پی در پی ملت در همه عرصه‌ها از جمله لِه شدن اسرائیل و سیلی سخت خوردن آمریکا در جنگ دوازده روزه را در همین انسجام ملی می‌دانند. به همین خاطر، ایشان همواره هشدار انشقاق و تضعیف انسجام ملی را داده‌اند: «اتّحاد ملّی همان چیزی است که نقش بسیار عظیمی در پیروزی انقلاب، بعد هم در پیشرفت انقلاب داشته؛ اتّحاد ملّی. امروز ما نیاز داریم به اینکه این اتّحاد را هرچه ممکن است بیشتر کنیم؛ دشمن در نقطه‌ی مقابلِ این حرکت کرده» (بیانات ولی‌فقیه: 19/11/1401) بنابراین، باید ملت مراقب تفرقه‌افکنی ایدئولوژی‌هایی که برای تمام فصول نیستند، باشند. ان‌شاءالله
دسته بندی مطالب:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
- شماره قبلی
- 2 از 140
- شماره بعدی
کانال پرتو را در پیامرسان ایتا دنبال کنید
مطالب این سایت متعلق به نشریه پرتو بوده و استفاده از مطالب اختصاصی آن با ذکر منبع بلامانع است.
