امام حسین علیه‌السلام:  لا یکمُلُ الْعَقْلُ الَّا بِاتِّباعِ الْحَقِّ؛ عقل، جز از راهِ پیروی حق کامل نمی‌شود.   (بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷) 

اهمیت تربیت دینی

در جهان کنونی، رفتار انسانی در قالب فنآوری رفتار و مهندسی ژنتیک شکل می‌گیرد. زندگی اخلاقی بشر در اثر تزلزل نظام‌های ارزشی و انحلال مبانی مقدسات مورد تهدید قرار گرفته، پایدارترین عقاید دینی از وی گرفته شده، اندیشه‌های مکانیکی و عاریتی جایگزین آن گردیده و انسان با بحران‌های گوناگون درونی و بیرونی مواجه شده که مهم‌تر از همه، بحران معرفت دینی و بدتر از آن، بحران تربیت دینی است.
تنها راه فرار از این بحران‌ها، روی آوردن عمیق و عاشقانه به خویشتن خویش، فطرت اصیل و احساس درونی حقیقت‌جو است. به عبارت دیگر، راه خروج از بحران‌های زندگی کنونی، بازگشت به اسلام و قرآن است که سعادت دنیا و آخرت انسان را تأمین می‌کند. اگر به گذشته تاریخ نگاه کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که هدف انبیا (علیهم‌السلام) از دعوت مردم به خدا، توحید و معاد و نجات آن‌ها از بحران‌های زندگی بوده است. مفاهیم متعددی در قرآن کریم وجود دارند که مستقیم یا غیر مستقیم، بر تربیت دینی دلالت دارند؛ مانند مفهوم تقوا، تزکیه و امثال آن که مکرّر در قرآن ذکر شده و محتوای این‌گونه مفاهیم بدون تربیت دینی قابل تحقق نیست. در برخی آیات نیز تزکیه مردم صریحاً به عنوان هدف بعثت انبیا (علیهم‌السلام) بیان شده و این می‌رساند که مهم‌ترین هدف پیامبران (علیهم‌السلام) پرورش انسان‌ها بر اساس دین توحیدی بوده است.
 انبیای الهی (علیهم‌السلام) هر کدام به نوبه خود، در زمینه تربیت دینی مردم، تلاش‌های فراوان کردند و تا حدّی نیز در انجام این مهم، موفق گردیدند، به ویژه رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) که نظام تربیتی اسلام را در مکّه و مدینه پایه‌گذاری نمودند و افرادی را تربیت کردند که با تمام وجود، به دفاع از دین و عقیده خود برمی‌خاستند. تربیت یافتگان مکتب پیغمبر (صلی الله علیه وآله) آن چنان در برابر دشمنان اسلام و شرک و نفاق با صلابت و استوار بودند که لحظه‌ای با مخالفان خودسر سازش نداشتند.
 در عصر حاضر که نظام تربیتی اسلام رو به سقوط و نابودی کامل بود و می‌رفت تا بساط دیانت و دین‌داری از جامعه اسلامی برچیده شود؛ حضرت امام خمینی (رحمه الله) با الهام از قرآن و سیره ائمّه معصوم (علیهم‌السلام) مکتب تربیتی اسلام را دوباره زنده ساخت و با تأکید بر این نکته، می‌فرمود: تربیت کامل، از اهمّ مسائل است. اما هرگونه تربیتی را نمی‌توان تربیت مفید و کامل دانست؛ بلکه تربیت کامل فقط در پرتو ایمان به خدا و به وسیله تعالیم انبیا (علیهم‌السلام) امکان‌پذیر است؛ زیرا غیر از انبیا (علیهم‌السلام) و پیروان آن‌ها، دیگران اعتقادی به جهان آخرت و صراط مستقیم ندارند. همچنین می‌فرمود: اگر بچه دارید، تربیت الهی کنید، تربیت شیطانی نکنید. خودتان را تهذیب کنید و کودکان خود را اسلامی بار آورید.