انتخابات؛ سنگر مستحکم ملت دربرابر طمع دشمن

 

سال جاری سال برگزاری دو انتخابات مهم و سرنوشت ساز مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری است که همزمان در اسفند ماه سال جاری برگزار خواهد شد. در این باره نکات مهمی وجود دارد که به آن ها می پردازیم:

1. انتخابات مظهر اراده ملی  و سنگر کشور است

 انتخابات، هم برای ملت ما مهمّ است، هم برای دوستان ما در دنیا مهمّ است، هم برای دشمنان ما مهمّ است، برای ملت ما هم بسیار حائز اهمیت است، از این جهت که حضور مردم در پای صندوق های رأی بارزترین مظهر حضور مردمی است و  پشتوانه انقلاب و کشور است. عمده مراکز سیاسی دنیا در حال رصد مسائل انتخابات ایران هستند و دایما آن را پیگیری می کنند؛ چنان چه مردم همانند حضور در صحنه های فیزیکی راهپیمایی ها در پای صندوق های رای حضور حماسی و چشمگیری داشته باشند، می فهمند همانند گذشته نمی توان با این نظام کاری کرد؛ ولی اگر حضور مردم ضعیف شود، آن وقت نتیجه می گیرند که بین مردم و نظام فاصله افتاده است؛ در این صورت راه را برای دخالت و سلطه و پنجه انداختنِ دوباره بر کشور هموار می بینند؛ به همین دلیل دشمن برای کاهش مشارکت سیاسی و نا امید کردن مردم نسبت به آینده تلاش  مضاعف دارد.

 پس اهمیت اوّلِ انتخابات به‌خاطر این است که انتخابات سنگر کشور است؛ حضور مردم در پای صندوق های رأی، مصون‌ساز سرنوشت ملت و مردم است و دشمن را از تعرّض و تجاوز و پُررویىِ بیشتر باز می دارد. در این 44 سال، دشمنان ایران برای تسلّط بر این کشور راه های گوناگونی را پیمودند و در همه آن ها  ناکام مانده اند و تنها یک راه برای آن ها باقی مانده است و آن، جدا کردن مردم از مسؤولان و نظام است؛ چشم به این راه دوخته‌اند. همه تلاش ها و تبلیغاتی که می کنند و همه حرف های زیادی ای هم که می زنند، به‌خاطر همین است؛ می خواهند مردم را جدا کنند.  انتخابات توی دهن دشمن می زند و او را مأیوس می کند؛ احساس می کند که مردم در میدان دفاع از کشور و مرزها و مصالح و نظامشان قرص و محکم ایستاده‌اند. از این جهت ناامید می شود و عقب نشینی می کند. ۱۳۸۲/۱۱/۲۴

در میان انتخابات ها،‌ انتخابات مجلس از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا انتخابات مجلس مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود و کشورشان است؛ چون مجلس مرکز قانونگذاری است. قانون یعنی جاده‌ای که باز می شود تا مسؤولان اجرایی از آن جاده حرکت کنند و با تلاش خود گوشه و کنار و زوایای کشور را آباد و اصلاح کنند. این جاده بازکنی به عهده قانون است و قانون را هم نماینده مردم در مجلس وضع می کند. علاوه بر این، طبق قانون اساسىِ ما، مجلس ناظر بر دولت است. اگر دولت در جایی بد و یا کج حرکت کند، پا در راه نادرستی بگذارد و خدای نکرده سوءاستفاده‌ای بشود و فسادی به‌وجود آید، مرکزی که می تواند جلوِی فساد و انحراف را بگیرد، مجلس است؛ این مجلس با آراءِ مردم تشکیل می شود. هرچه آراء بیشتر باشد، مجلس قویتر خواهد شد. وقتی مردم کسی را صالح و شایسته دانستند و او را به مجلس فرستادند، عملا بخشی از توان خود را در ساختن و پیشرفت آینده به‌کار گرفته اند.

2. عواملی که موجب کاهش مشارکت سیاسی مردم می شود

الف . نومیدسازی مردم نسبت به آینده 

ناامید سازی کار دشمن است؛ دشمن همواره با بوق های تبلیغاتی خودش آینده کشور را تیره و تار معرفی می کند و مردم را نسبت به آینده خودشان و کشورشان نا امید می سازد. زمانی که ملتی نسبت به آینده خودش نا امید باشد و به او این گونه القا شود که آینده اش تاریک است و رای دادن نیز فایده ای ندارد در نتیجه، نسبت به شرکت در انتخابات و تحولات ممکن در آینده نیز نا امید است و عملا مشارکت سیاسی کاهش می یابد.

ب. بی تاثیر نشان دادن رای ملت در انتخابات

یکی دیگر از عوامل کاهش مشارکت سیاسی،‌القای بی تاثیر بودن رای مردم است. دشمن این گونه وانمود می کند که آرای مردم در تغییر و تحول کشور تاثیری ندارد و دولت و نظام هر کاری که می خواهد انجام می دهد و صندوق های آراء صوری و تشریفاتی است.

ج. بزرگ جلوه دادن دشمن

یکی از کارهای دشمن برای ناامید سازی مردم،‌ بزرگ و قوی نشان دادن خود و تضعیف جبهه انقلاب اسلامی است. دشمن با این حرکت به گونه ای وانمود می کند که دیگر کار از کار گذشته است و برای نجات کشور از مشکلات تحمیلی دیگر نمی شود کاری کرد؛‌شرکت در انتخابات و عدم شرکت در آن فایده ای ندارد. تنها راه نجات،‌تسلیم در برابر دشمن و سازش با دشمن است.

د. منکر شدن دستاوردها و پیشرفت های انقلاب اسلامی

یکی دیگر از شگردهای دشمن برای نومید سازی مردم زیر سوال بردن کارآمدی نظام اسلامی و منکر شدن پیشرفت های نظام اسلامی و دستاوردهای بزرگ‌ آن است. آن ها به گونه ای وانمود می کنند که وضعیت همه مردم در کشورهای دنیا،‌گل وبلبل است ولی ایران یک کشور عقب مانده و ناتوانی است که مردمش در وضعیت بسیار بد و ناهنجاری به سر می برند. برای نجات از این وضعیت باید خود را از دست این نظام راحت کرد تا به پیشرفت و تعالی دست پیدا کنیم . یکی از بهترین راه ها را عدم مشارکت در انتخابات معرفی می کنند و از مردم می خواهند در انتخابات شرکت نکند. این درحالی است که پیشرفت های جمهوری اسلامی در عرصه های مختلف برای مردم دینا بسیار حیرت اور است.

ه. برجسته کردن ضعف های نظام

در نقطه مقابل،‌ تلاش می کنند تا ضعف های موجود کشور را برجسته کنند و به گونه ای القاء کنند که عامل این ضعف ها،‌ جمهوری اسلامی است. آن ها پس از بزرگ کردن نقاط ضعف این گونه وانمود می کنند که ‌برای برطرف کردن ضعف ها راهی جز سرنگونی نظام جمهوری اسلامی باقی نمانده است. بنابر این ،‌تنها راه این است که از صندوق های رای خداحافظی کنید و سنگر انتخابات رابه دشمن بسپارید!  

و. برچسب زدن و اتهامات به نظام اسلامی

یکی دیگر از شگردهای نومید سازی،‌برچسب زدن به مسوولان نظام و سیاه نمایی است ؛‌نشر اکاذیب و تهمت  و دروغ از طریق رسانه های جمعی و فضای مجازی و حقیقی به گونه ای عمل می شود که مسوولان کشور را خائن به مردم و کشور معرفی می کنند و تلاش می کنند میان مردم و نظام شکاف عمیقی ایجاد کنند و مردم 

را از نظام اسلامی جداکنند. این حرکت منجر به نومیدسازی مردم شده،  مشارکت سیاسی را تضعیف می کند و سنگر انتخابات را از مردم خالی می کند و راه را برای حضور دشمن و بازگشت دشمن به کشور فراهم می کند.

3.همه این ها از طریق پروپاگاندا و تبلیغات رسانه ای ساخته می شود. برای نشان دادن تاثیر رسانه در ساخت تفکرات جامعه،‌ توجه به این چند مثال کافی است؛ یک عضو کارگزاران به نام محمدعلی نجفی همسر خودش را در وان حمام به قتل می رساند،‌ جماعت غربگرایان به گونه ای تبلیغ کردند که محمدعلی نجفی قاتل را بیگناه و مرگ را حق مسلم این خانم دانستند و برای نجات قاتل هم سنگ تمام گذاشتند! ولی در ماجرای مرگ خانم مهسا امینی که همه فیلم ها و نظر کارشناسان پزشکی قانونی بر غیر عمد بودن آن دلالت داشت، به گونه ای عمل کردند که انگشت اتهام نه تنها به پلیس بلکه کل نظام اسلامی را مورد اتهام قرار دادند و با ایجاد اغتشاشات، خوراک برای دشمن و مجامع بین المللی فراهم کردند که هنوز هم ادامه دارد. نمونه دیگر: یک شهروندی که هنوز هم انگیزه او در هاله ای از ابهام است سطل  ماست بر سر یک زن بی حجاب می ریزد تبلیغات رسانه ای به گونه ای عمل کردند که گویا بمب اتم بر سر این خانم ریخته اند و همه رسانه های جهانی را از این خبر و تحلیل پر کردند و انگشت اتهام را به سوی اسلام و نظام اسلامی دراز کردند. ولی در مساله قتل ده ها بسیجی و پلیس در اغتشاشات دی ماه گذشته و به شهادت رساندن جوانی که از ناموس مردم در سبزوار دفاع کرد یا سرهنگ مدافع امنیت و همسرش در سراوان و طلاب و فضلایی که در خیابان با ضربه چاقو از پای در آمدند ، چنان مهر سکوت بر لب زده اند که انگار نه انگار در کشور اتفاقی افتاده است و البته پس از مدتی در صورت حق به جانب به دفاع از قاتل بر می خیزند و مقتول را بی گناه جلوه می دهند و برای گرفتن عفو از خانواده اش به صورت دسته جمعی به خانه اولیای دم نیز می روند!!   

ما در انتخابات در برابر چنین افراد و گروه هایی قرار داریم که همراه با رسانه ای بیرونی همه عوامل نومید کردن مردم را از طریق رسانه هایی که در اختیار دارند به کار می گیرند. امید آن ها این استکه مردم نسبت به نظام دلسرد و نا امید شوند و در نتیجه سنگر انتخابات را خالی کنند و در اختیار دشمن قرار دهند. در این صورت است که دشمن به اهداف خودش رسیده است. با عدم حضور مردم در سنگر انتخابات دشمن امیدوار می شود و انواع توطئه هایی که تا کنون به خاطر حضور مردم در صحنه انتخابات،‌ناکام مانده است به میدان می آورد و پروژه سودان سازی و سوریه سازی را در کشور دنبال می کند که در این صورت هم تمامیت ارضی کشور به خطر می افتد و هم امنیت اقتصادی و امنیت زندگی و فرهنگی و اجتماعی و ... و نه تنها زندگی خودمان که آینده نسلمان نیز به خطر می افتد و چکمه های دشمن بر گرده خودمان باید احساس کنیم.  بنابر این حتی کسانی که دلبستگی به دین و مکتب ندارند و تنها آب و خاک و ایران برایشان مهم است باید برای حفظ تمامیت ارضی و استقلال کشورشان به پای صندوق های رای بیایند و مشارکت سیاسی را بالا ببرند تا چشم طمع دشمن را کور کنند.