بخش دوم و پایانی
۵. فلسطین
الف: ۱۸ شهریور ۱۳۴۳: "من به دُوَل اسلامی میگویم ... فلسطین مغضوب است، یهود را بیرون کنید از فلسطین."
ب: ۱۷ مرداد ۱۳۵۱: "اگر دُوَل اسلامی و ملل مسلمان به جای تکیه به بلوک شرق و غرب، به اسلام تکیه می کردند و تعالیم نورانی و رهایی بخش قرآن را نصب عین خود قرار داده و به کار می بستند، امروز اسیر تجاوز گران صهیونیسم ... واقع نمی شدند."
ج: ۱۹ مهر ۱۳۵۱: "این هواهای نفسانیه و دست نشاندگی بعضی دُوَل عربی است که موجب شده جمعیت صد میلیونی عرب نتوانند فلسطین را از چنگال اسرائیل برهانند."
د: ۱۷ شهریور ۱۳۶۱: "اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود و بیت المقدس مال مسلمین و قبله اول مسلمین است."
ه: ۲۴ مرداد ۱۳۵۸: "اگر مسلمین مجتمع بودند، هر کدام یک سطل آب به اسرائیل می ریختند، او را سیل می برد."
و: ۲۷ شهریور ۱۳۶۰: "چاره برای دفع این ستمگران، پناه به اسلام و گرایش متعهدانه به قرآن کریم و در زیر پرچم توحید، با وحدت و انسجام به پا خاستن است."
ز: ۶ مرداد ۱۳۶۶: "ملت های مسلمان باید به فکر نجات فلسطین باشند."
ح: ۲۵ مرداد ۱۳۵۸: "روز قدس روزی است که باید به همه ابرقدرت ها هشدار بدهیم که اسلام دیگر تحت سیطره شما، به واسطه عمال خبیث شما، واقع نخواهد شد."
ط: ۱۵ شهریور ۱۳۶۰: "ای مسلمانان جهان، و مستضعفان تحت سلطه ستمگران، به پاخیزید و دست اتحاد به هم دهید و از اسلام و مقدرات خود دفاع کنید و از هیاهوی قدرتمندان نهراسید که این قرن به خواست خداوند قادر، قرن غلبه مستضعفان بر مستکبران و حق بر باطل است."
ی: ۱۸ مرداد ۱۳۵۹: "انشاءالله ... ریشه فاسد اسرائیل از مسجدالاقصی و از کشورهای اسلامی ما کنده بشود و انشاءالله تعالی با هم برویم و در قدس، نماز وحدت بخوانیم."
۶. معیشت مردم
الف: ۷ خرداد ۱۳۵۹: "در نخستین مجلس شورای اسلامی، طرح هایی جدی در رفاه حال این طبقه محروم داده شود، و از طرف دولت منتخب شما بدون مسامحه به مورد اجرا گذاشته شود."
ب: ۷ خرداد ۱۳۵۹: "طرح ها و پیشنهادهایی که مربوط به عمران و رفاه حال ملت، خصوصا مستضعفین است، انقلابی و با سرعت تصویب کنید."
ج: ۲۱ فروردین ۱۳۵۸: "این از حداقل ( حقوق ) هر فرد است که باید مسکن داشته باشد. مشکل زمین باید حل شود و همه بندگان محروم خدا باید از این موهبت الهی استفاده کنند. همه محرومان باید خانه داشته باشند. هیچ کسی در هیچ گوشه مملکت نباید از داشتن خانه محروم باشد."
د: ۱۰ اسفند ۱۳۵۷: "ما علاوه بر اینکه زندگی مادی شما را می خواهیم مرفه بشود، زندگی معنوی شما را هم می خواهیم مرفه باشد."
ه: ۶ مرداد ۱۳۶۶: "این به عهده علمای اسلام و محققین و کارشناسان اسلامی است که برای جایگزین کردن سیستم ناصحیح اقتصاد حاکم بر جهان اسلام، طرح ها و برنامه های سازنده و دربرگیرنده منافع محرومین و پابرهنه ها را ارائه دهند و جهان مستضعفین و مسلمین را از تنگنا و فقر معیشت به در آورند."
و: ۱۱ مرداد ۱۳۶۰: "باید همه دست به دست هم بدهید که انشاءالله برای این ها یک زندگی مرفهی، یک وضع صحیحی پیش بیاید، درست بشود."
۷. توجه به مستضعفین و رفع فقر.
الف: ۶ مرداد ۱۳۶۶: «گمان نمیکنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد.»
ب: ۱۲ مرداد ۱۳۶۲: «به مستضعفان و مستمندان و زاغه نشینان که ولی نعمت ما هستند، خدمت کنید.»
ج: ۱۱ مرداد ۱۳۶۰: «شما باید توجهتان به این تودههای مستضعفی که با زحمت خودشان و رنج خودشان الآن در جبههها مشغول فداکاری هستند که خداوند تأییدشان کند و در پشت جبهه هم مشغول فداکاری هستند و مستضعفاند، آن بالاها اینها را ضعیف میشمارند و میشمردند... برای اینها کار کنید.»
د: ۲۷ فروردین ۱۳۶۰: «شما بیایید احکام الهی را اجرا کنید. باید قوانینی وضع بشود که حقوق محرومین و فقرا به آنها بازگردانده شود، این وظیفه شماست.»
ه: ۲۹ تیر ۱۳۶۷: «ما باید برای پیشبرد اهداف و منافع ملت محروم ایران برنامهریزی کنیم. ما باید در ارتباط با مردم جهان و رسیدگی به مشکلات و مسائل مسلمانان و حمایت از مبارزان و گرسنگان و محرومان با تمام وجود تلاش نماییم.»
و: ۶ مرداد ۱۳۶۶:«خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار شوند. معاذ اللَّه که این با سیره و روش انبیا و امیر المؤمنین و ائمه معصومین- علیهم السلام- سازگار نیست.»
ز: ۱۹ بهمن ۱۳۶۰: "شما باید توجه به این معنا بکنید که ما را اينها آورده اند و وکیل کرده اند، آورده اند و وزیر کرده اند، رئیس جمهور کرده اند. اینها ولی نعمت ما هستند، و ما باید ولی نعمت خودمان را از آن قدردانی کنیم و خدمت کنیم."
ح: ۱۳ شهریور ۱۳۶۴: "برای این مردم ستمدیده خدمت کنید، این مردمی که شما را به اینجا رسانده اند و اگر اينها نبودند، حالا یا در حبس بودید یا در قبرستانها. برای اینها باید خدمت بکنید، همه مان خدمت بکنیم، هرکس به هر اندازه ای که می تواند."
ط: ۶ مرداد ۱۳۶۶: "همه مدیران و کارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پا برهنه ها بیشتر حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین، و در کنار مستمندان و پا برهنه ها بودن و خود را در عرض آنان دانستن و قرار دادن، افتخار بزرگی ست که نصیب اولیاء شده و عملا به شبهات و القائات خاتمه می دهد که بحمدالله در جمهوری اسلامی ایران، اساس این تفکر و بینش در حال پیاده شدن است."