یکی از کارهایی که شهید صیاد شیرازی انجام می‌دادند، این بود که در جلساتی که با رهبری داشتند، همیشه کاغذ و قلم همراهشان بود و می‌نوشتند در حالی که این سخنان دو بار دیگر، از صداوسیما پخش و یک نسخه چاپی از طرف بیت به ایشان داده می‌شد.

یکی از دوستانشان دلیل این کار را می‌پرسند:

- آراسته؛ تو حقوق‌دانی!

+ نه من حقوق بگیرم! حقوق‌دان نیستم.

- نه حقوق‌دانی دیگه.

+ خب منظورت چیه؟

-تأخیر در اجرای دستور فرمانده از نظر قانون جزا یا قانون کیفری نیروهای مسلح، جرم است یا نه؟

+بله؛ ولی ربطی به سؤال من ندارد.

مادر شهید سید محمدحسین حدادیان که در فتنه دراویش گنابادی در اول اسفند ۹۶ مظلومانه به شهادت رسید، می‌گوید:

در زمستان ۹۶ در منزل ما فضای گفتگو پیرامون موضوعات مربوط به شهادت محمدحسین و حوادث پس از اغتشاشات دی‌ماه ۹۶ خیلی داغ بود.

فرزند دیگر من، مجتبی، نسبت به مظلومیت رهبر انقلاب و مسائل مربوط به اقدامات دشمنان در آن ایام خیلی نگران بود.

تا اینکه شبی برادر شهیدش، یعنی محمدحسین را در خواب می‌بیند که به منزل آمده و روی صندلی نشسته و با نوعی عتاب به مجتبی می‌گوید:

«چرا این‌قدر غصه می‌خوری؟

 چرا این‌قدر ناراحتی؟

ای ملت! بدانید امروز مسئولیتتان بزرگ و بارتان سنگین است و باید رسالتتان را که پاسداری از خون شهیدان است انجام دهید و تنها با اطاعت از روحانیت متعهد و مسئول که در راس آن ولایت‌فقیه می‌باشد و امروز سمبل آن، امام بزرگوار امت، قادرید این راه را ادامه دهید.

 مردم! امام‌زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) را فراموش نکنید. مردم! دنباله‌رو روحانیت باشید که چراغ راه هدایت‌اند... از امام اطاعت کنید که عصاره اسلام است، او را تنها نگذارید که نماینده حجه بن الحسن (علیه‌السلام) است.