صدام رؤیای آن را در سر داشت که ظرف دو ماه به تهران برسد؛ اما مقاومت مردان و زنان خرمشهری، تمامی محاسبات صدام را بر هم زد و اساساً مسیر جنگ تغییر کرد.
خرمشهر با عملیاتی علوی و با روحیهای عاشورایی آزاد شد. آنچه عامل اصلی قدرت و توان نظامی رزمندگان ما بود، ایمان و اخلاص آنان بود که منجر به آزادی خرمشهر گردید؛ به این معنا که بدون نصرت الهی، آزادسازی خرمشهر ممکن نبود و رزمندگان اسلام نیز به این نصرت، باور و اعتقادی راسخ داشتند.