البته گاهی ایده پَرت، فقط بی‌ارزش نیست؛ بلکه اگر از مسیر و مقصد منحرف کند، مقدمه خسارت می‌شود. به دلایل مختلف، مذاکره با آمریکا از همین قِسم است.

رویکرد آمریکا در قول و فعل، ضد مذاکره است. جلسه آقای پزشکیان و برخی مدیران ارشد دیگر، در حالی با هماهنگی کامل آمریکا بمباران شد، که او حامی جدّی مذاکره، و مذاکرات، در حال برگزاری بود.

دولت آمریکا، نه فقط با ما، که با نزدیک‌ترین متحدانش هم به روش متعارف و مقبول در دنیا مذاکره نمی‌کند. ترامپ با سران انگلیس و آلمان و فرانسه، همان رفتار تحقیرآمیزی را پای میز مذاکره داشت، که با سران اوکراین و عربستان و امارات و کانادا.

پرت بودن ایده مذاکره با چنین دولتی را می‌توان در خبر بیان شده از سوی آقای لاریجانی (دبیر شورای عالی امنیت ملی) دید.

آقای لاریجانی که برادری‌اش با آقای پزشکیان را ثابت کرده و خودش هم طرفدار مذاکره بوده، هفته قبل در جمع مدیران رسانه‌ها گفت:

"اینکه حفظ ایران اصل است، عبارت درستی است. اما دشمن می‌گوید از توان موشکی خود باید کوتاه بیایید. کدام ایرانی باغیرتی خواهان این است که سلاح خود را تحویل دشمن دهد؟ 

ما در مسئله هسته‌ای نیز مذاکره را مسیر حل و فصل می‌دانیم. مذاکره‌ای عاقلانه و واقعی. اما آن‌ها با طرح مسائلی مثل موشکی، نمی‌خواهند مذاکره شکل بگیرد.

آمریکایی‌ها نمی‌خواهند مذاکره کنند. کما اینکه جنگ در شرایطی رقم خورد که ما در حال مذاکره بودیم".

بر مبنای آنچه گفته شد و ناظر به واقعیت، باید پرسید که چرا برخی مدعیان حمایت از دولت همچنان، ایده ابطال شده را بزک  می‌کنند و دولت را از ابتکار عمل، تدبیر و پویایی باز می‌دارند؟ آیا آن‌ها بخشی از ماشین جنگی دشمن هستند؟

دشمن، در جنگ موفق نبود و درخواست آتش‌بس کرد. آمریکا و اسرائیل، در جنگ نتوانستند اراده و اقتدار دفاعی ملت ما را بشکند و پایوران آن‌ها می‌خواهند با ایجاد تفرقه و دو صدایی، همین اراده و اقتدار را بشکنند. منطق حکیمانه، همان است که سردار شهید سلیمانی، شهریور ۱۳۹۶ در گلزار شهدای شلمان لنگرود تبیین کرد:

"اگر بعضی از کارها با دیپلماسی قابل حل بود، هیچ‌کس، مصلح‌تر از امیرالمومنین (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) نبوده است.

چرا امام حسین و امیرالمومنین (علیهما السلام) در بعضی جاها دست به شمشیر بردند؟ چون آن منطق، منطق دیپلماسی نبود.

بعضی‌ها ندانسته سخن‌پراکنی می‌کنند. عرفات با خدعهء مذاکره‌ای که او را فریب دادند، اسلحه مبارزه را به زمین گذاشت. خب، نتیجه آن چه شد؟

حل برخی مسائل از راه دیپلماتیک و دیپلماسی، غیرممکن است. میخ دیپلماسی با هر چکشی به سنگ سخت این موضوع فرو نمی‌رود. این را با دیپلماسی نمی‌توان حل کرد. اینجا منطقش این است که باید ایستادگی کرد".