امام حسین علیه‌السلام:  خودنمایی گزافه‌گویی، عجله کم عقلی و سفاهت ناتوانی است. کشف الغمه، ج ۲، ص ۳۰  

فرهنگی و اجتماعی 1235

الگوی مقاوت فرهنگی
دکتر فاطمه جلالیان
بعد از واقعه عاشورا در سال 61 هجری، جامعه اسلامی در یک بحران عمیق اخلاقی، سیاسی و دینی فرو رفت. دستگاه خلافت اموی، به‌ویژه در دوران یزیدبن معاویه، نه‌تنها ارزش‌های اسلامی را زیر پا گذاشته بود؛ بلکه با تکیه بر قدرت نظامی و تبلیغاتی، مردم را یا با تطمیع و تهدید خاموش کرده بود یا در مسیر انحراف از اسلام ناب قرار داده بود.
از نظر اجتماعی، مردم در نوعی بی‌تفاوتی و ترس به سر می‌بردند. فاجعه کربلا و شهادت حضرت امام حسین (علیه السلام) مقابل چشم مسلمانان رخ داد؛ اما واکنش جدی‌ای از طرف اکثریت دیده نشد، این موضوع نشان از زوال روحیه دینی و ظلم‌ستیزی در توده مردم داشت. از نظر سیاسی، امویان موفق شده بودند با جعل حدیث، خریدن علما و سرکوب شدید مخالفان، فضای اختناق‌آمیزی ایجاد کنند که هر نوع حرکت آشکار دینی یا سیاسی ضد خلافت را در نطفه خفه می‌کرد. در چنین فضایی، امام سجاد (علیه السلام) نه با یک حکومت ظاهراً اسلامی؛ بلکه با ساختاری روبه‌رو بود که در عین ادعای اسلام، همه اصول آن را زیر پا گذاشته بود. امامت امام سجاد (علیه السلام) با یکی از تلخ‌ترین و حساس‌ترین برهه‌های تاریخ اسلام گره خورده است. ایشان تنها بازمانده مرد از نسل امام حسین (علیه السلام) در واقعه عاشورا بودند که بار امامت و رسالت پیام عاشورا را بر دوش گرفتند.
اولین اقدام امام سجاد (علیه السلام) را می‌توان در خطبه‌هایی جست‌وجو کرد که در کوفه و شام ایراد کردند. این خطبه‌ها در عین کوتاهی، پیام‌های عمیق سیاسی، الهی و معرفتی داشتند و چهره واقعی یزید و دستگاه خلافت را افشا کردند، مثلاً در شام، در حضور یزید و در قلب پایتخت اموی، امام خود را چنین معرفی کردند: «أنا ابن مکّة و منی، أنا ابن زمزم و الصفا، أنا ابن محمّد المصطفی (ص)...»
این نوع سخنرانی که با صراحت اصل و نسب اهل‌بیت (علیهم السلام) را به رخ می‌کشید، تلاشی برای آگاه‌سازی جامعه از تحریف تاریخ و بازگرداندن افکار عمومی به حقیقت بود.
در مرحله بعد، ایشان به مدینه برگشتند و امامت خود را در سکوت سیاسی و تمرکز بر جهاد فرهنگی آغاز کردند، جامعه را نمی‌شد با قیام مسلحانه تغییر داد، به همین دلیل آن حضرت شیوه‌ای جدید را برگزیدند.
در فضای اختناق آن دوران، بیان صریح آموزه‌های سیاسی، اجتماعی و اعتقادی ممکن نبود. اگر امام می‌خواستند؛ مانند حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) از عدالت سخن بگویند یا مانند امام حسین (علیه السلام) قیام کنند، موفق نمی‌شدند. دعا زبانی بود که نه‌تنها حساسیت حکومت را برنمی‌انگیخت؛ بلکه مردم را جذب می‌کرد.
ثانیاً دعاها به‌گونه‌ای تنظیم شده‌اند که مفاهیم عمیق کلامی، اخلاقی، سیاسی و عرفانی را در خود جای داده‌اند، مثلاً در دعای «مکارم‌الاخلاق» امام به‌نوعی جامعه ایده‌آل اسلامی را ترسیم می‌کند که در آن صداقت، تواضع، انصاف، عفو، وفاداری و تقوا بر روابط انسانی حاکم است. در دعای «اهل الثغور» امام مسئله جهاد و دفاع از مرزهای اسلامی را مطرح می‌کند که بار سیاسی هم دارد. ثالثاً امام از طریق این دعاها تلاش کردند هویت اهل‌بیت را به‌عنوان مرجع دینی، معنوی و اخلاقی جامعه بازسازی کنند. صحیفه سجادیه نه‌تنها کتاب دعا؛ بلکه نوعی رساله جامع تربیتی و دینی است که الگوی سبک زندگی اسلامی را ارائه می‌دهد.
صحیفه سجادیه، پس از قرآن و نهج‌البلاغه، سومین منبع بزرگ معارف اسلامی محسوب می‌شود. این کتاب فقط مجموعه‌ای از ادعیه نیست؛ بلکه دایرةالمعارفی از معارف اسلامی، اخلاق، عرفان، جهان‌بینی توحیدی، انسان‌شناسی و حتی مسائل اجتماعی و سیاسی است.
لقب «زبور آل‌محمد (ص)» اشاره به شباهت آن با زبور حضرت داوود (علیه السلام) دارد، از لحاظ لحن مناجاتی و عرفانی. همان‌طور که زبور وسیله‌ای برای تقرب به خدا و آموزش معنویت به بنی‌اسرائیل بود، صحیفه نیز چنین نقشی را برای امّت اسلامی ایفا کرده است. این کتاب روح انسان را در بلندترین سطح خطاب قرار می‌دهد، از ذکر آفرینش و مراتب آن تا نیاز انسان به هدایت، تا شرح صفات مؤمن واقعی. بسیاری از متفکران مسلمان، از جمله آیت‌الله شهید مطهری، صحیفه سجادیه را یک نهضت فرهنگی خاموش؛ اما تأثیرگذار توصیف کرده‌اند. هرچند فضای امنیتی اجازه تأسیس حوزه علنی علمی را نمی‌داد؛ اما امام سجاد (علیه السلام) در قالب ارتباط‌های فردی، جلسات دعا و تعلیمات مخفیانه، شاگردانی را تربیت کردند که بعداً پایه‌گذاران نهضت علمی حضرات امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) شدند. از جمله شاگردان خاص ایشان می‌توان به سعید بن جبیر، ابوحمزه ثمالی، محمد بن مسلم و زرارةبن أعین اشاره کرد. این افراد حامل معارف اهل‌بیت بودند و در حفظ و نشر آموزه‌های شیعی نقش مهمی ایفا کردند؛ مثلاً دعای معروف ابوحمزه ثمالی، در واقع آموزش مستقیم امام سجاد (علیه السلام) به او بوده است و امروز هم از غنی‌ترین منابع عرفانی و اخلاقی در جهان اسلام به شمار می‌رود.
امام سجاد (علیه السلام) در حفظ پیام عاشورا، وظیفه‌ای سنگین بر دوش داشتند. پس از واقعه کربلا دستگاه اموی تلاش کرد آن را یک شورش علیه خلیفه معرفی کند و از بین ببرد؛ اما امام با اشک، مناجات، خطبه‌ها و مجالس عزاداری، کربلا را به حافظه تاریخ سپردند. خود آن حضرت نقل کرده‌اند: «ماذکرْتُ مصرعَ ابی‌عبدالله قط إلّا اختنقتُ بالبکاء.» یعنی؛ من هیچ‌گاه به یاد شهادت پدرم نمی‌افتم، مگر آن که بغض گلویم را می‌گیرد.
همچنین سنت زیارت کربلا و اربعین که بعدها توسط امامان دیگر تثبیت شد، از پایه‌گذاری‌های فرهنگی امام سجاد (علیه السلام) بود. ایشان با تکرار وقایع عاشورا، گریه بر شهدا و تأکید بر مصائب اهل‌بیت، فرهنگ عاشورا را در عمق جان جامعه جای دادند.
امام سجاد (علیه السلام) به ما آموختند که حتی در تنگ‌ترین شرایط سیاسی و اجتماعی، می‌توان رسالت دینی را با ابزارهای هوشمندانه ادامه داد. اگر امروز هم بخواهیم فرهنگ دینی را در برابر هجمه‌های فرهنگی جهانی حفظ کنیم، باید زبان هنر، رسانه، معنویت و معرفت را مانند امام سجاد (علیه السلام) به خدمت بگیریم. ایشان همچنین الگوی مقاومت فرهنگی در برابر استبداد بودند، با زبان دعا، دل‌ها را متحول کردند، با اشک، تاریخ را زنده نگه داشتند و با تربیت انسان‌های عمیق، تمدنی را پایه‌گذاری کردند که در قرون بعدی به بار نشست.
 
بمب جاسوسی واتساپ در آستانه انفجار
در روزهایی که بحث امنیت دیجیتال و حفظ حریم خصوصی کاربران داغ‌تر از همیشه است، خبر پیوستن یکی از مدیران ارشد متا به ارتش آمریکا، توجه زیادی را به خود جلب کرد. اندرو «بوز» بازورث، مدیر ارشد فناوری متا، در ژوئن ۲۰۲۵ با درجه سرگرد به عنوان مشاور فناوری به ارتش آمریکا پیوست. او در واحدی خاص به نام Detachment 201 خدمت می‌کند؛ گروهی متشکل از مدیران فناوری شرکت‌های بزرگی مثل OpenAI و Palantir که هدفش کمک به ارتش برای بهره‌گیری از فناوری‌های نوینی مانند هوش مصنوعی و واقعیت مجازی است. بازورث در مراسم ورودش به ارتش سوگند یاد کرد که «هر طور بتواند به نیروهای نظامی کمک می‌کند.» این همکاری در حالی آغاز شد که به دلایل امنیتی، استفاده از واتساپ در دستگاه‌های دولتی آمریکا ممنوع شد. دفتر امنیت سایبری مجلس نمایندگان چند روز گذشته اعلام کرد که واتساپ «پرخطر» است و به دلیل احتمال دسترسی نهادهای خارجی، ضعف در رمزنگاری اطلاعات ذخیره‌شده و شفاف نبودن در نحوه محافظت از داده‌ها؛ به کارکنان دولتی توصیه کرده است که از پیام‌رسان‌هایی مانند Microsoft Teams، Signal، iMessage، FaceTime و Wickr استفاده کنند.
رمزنگاری خیلی هم امن نیست!
با وجود اینکه واتساپ از رمزنگاری سر تا سری استفاده می‌کند؛ یعنی فقط فرستنده و گیرنده می‌توانند محتوای پیام‌ها را ببینند، تصور می‌شود که بسیار امن باشد؛ اما باز هم کاخ سفید این پلتفرم را ممنوع کرده است. این پیام‌رسان که از سال ۲۰۱۴ به مالکیت متا درآمده، اطلاعات جانبی یا همان «متادیتا» ی پیام‌ها را نگه می‌دارد. این متادیتا شامل زمان ارسال، شماره فرستنده و گیرنده، حتی مکان تقریبی مکالمه است. به گفته ادوارد اسنودن، کارشناس سابق امنیت سایبری در آمریکا، همین متادیتا می‌تواند ابزار قدرتمندی برای نظارت گسترده بر کاربران باشد.
جمع‌آوری داده‌های واتساپ و همکاری با دولت آمریکا
واتساپ با تکیه بر رمزنگاری سر تا سری، مدعی حفظ امنیت محتوای پیام‌هاست؛ اما واقعیت این است که گردآوری داده‌ها به محتوای پیام‌ها محدود نمی‌شود. طبق گزارش FBI، این پیام‌رسان اطلاعاتی همچون شماره تلفن، نام، عکس پروفایل، فهرست مخاطبان، گروه‌هایی که در آن عضو هستید، مدل گوشی، نوع سیستم‌عامل، زبان دستگاه و حتی موقعیت جغرافیایی شما (در صورت فعال بودن  (GPS را جمع‌آوری می‌کند. بخش قابل توجهی از این اطلاعات با سایر محصولات متا، از جمله فیس‌بوک و اینستاگرام، به اشتراک گذاشته می‌شود. هدف از این اشتراک‌گذاری، ارائه تبلیغات هدفمند و تحلیل رفتار کاربران است. این حجم از جمع‌آوری داده‌ها، نگرانی‌هایی جدی درباره همکاری شرکت‌های فناوری با نهادهای دولتی ایجاد کرده است. بر اساس اسناد محرمانه‌ای که توسط ادوارد اسنودن افشا شد، شرکت‌های بزرگی مانند گوگل، اپل، مایکروسافت و فیس‌بوک در قالب برنامه‌ای به نام PRISM با آژانس امنیت ملی آمریکاNSA) ) همکاری داشته‌اند؛ همکاری‌ای که دسترسی گسترده این نهاد به اطلاعات کاربران را ممکن می‌ساخته است. اگرچه این اسناد مربوط به زمانی است که فیس‌بوک هنوز مالک واتساپ نبود؛ اما همین پیش‌زمینه تاریخی، اعتماد عمومی را به شدت خدشه‌دار کرده است. این موضوع در کنار قوانینی مانند CLOUD Act که به دولت آمریکا اجازه می‌دهد به داده‌های کاربران شهروندان خود در سرورهای خارج از خاک آمریکا دسترسی پیدا کند، ابهامات بیشتری را در مورد حفظ حریم خصوصی کاربران واتساپ ایجاد می‌کند. نگرانی‌های جدی درباره حریم خصوصی کاربران فراتر از آن است. این اطلاعات تنها در اختیار متا و دولت آمریکا قرار نمی‌گیرد. در سال ۲۰۱۹، فاش شد که بدافزار پگاسوس، ساخته شرکت اسرائیلی، از یک آسیب‌پذیری در واتساپ برای نفوذ به گوشی افراد استفاده کرده است. واتساپ خودش این موضوع را افشا کرد و از NSO شکایت کرد. اما این افشاگری نشان داد که حتی رمزنگاری سر تا سری هم نمی‌تواند در برابر حملات پیشرفته سایبری مصون باشد.
تهدیدی برای آزادی دیجیتال و بیشتر از یک پیام‌رسان
در سال ۲۰۲۱، واتساپ با اعمال سیاست‌های جدیدی که کاربران را مجبور به اشتراک‌گذاری بیشتر داده‌ها می‌کرد، با واکنش شدید مدافعان حریم خصوصی مواجه شد. آرتور مساود، وکیل فرانسوی، این سیاست را «غیرقانونی» خواند و تأکید کرد که کاربران ناچارند بین استفاده از پیام‌رسان و حفظ حریم خصوصی یکی را انتخاب کنند. این موج اعتراض‌ها منجر به مهاجرت میلیون‌ها کاربر به پیام‌رسان‌های جایگزین مانند سیگنال Signal) ) شد، حتی ایلان ماسک هم به کاربران پیشنهاد داد که به سیگنال بپیوندند. کارشناسان نیز نظرات هشدار دهنده‌ای در این زمینه دارند. کریستین کلمنس، ، پژوهشگر امنیت سایبری در دانشگاه هاروارد، ترکیب مالکیت فیس‌بوک و جمع‌آوری گسترده داده‌ها توسط واتساپ را تهدیدی جدی برای حریم خصوصی کاربران می‌داند. لارا ونگ، کارشناس حقوق دیجیتال در بنیاد الکترونیک فرانتیر (EFF)، نیز تأکید می‌کند که جمع‌آوری حجم بالای داده‌ها توسط واتساپ می‌تواند آزادی‌های دیجیتال کاربران را به طور جدی به خطر بیندازد.
در نهایت، واتساپ، با وجود ظاهر ساده برای ارتباطات روزمره، لایه‌هایی از پیچیدگی‌های امنیتی و نگرانی‌های جدی درباره حریم خصوصی را در خود پنهان کرده است. داده‌های کاربران، از متادیتا گرفته تا اطلاعات فنی و مکانی، همگی می‌توانند در معرض نظارت، سوءاستفاده، یا حتی حملات سایبری قرار بگیرند. در دنیای امروز که امنیت دیجیتال اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است، آگاهی از این واقعیت‌ها و انتخاب آگاهانه یک پیام‌رسان امن، فقط یک گزینه نیست؛ بلکه یک ضرورت حیاتی است تا ارتباطات امن باقی بماند.