وقتی خداوند، علم مطلق است و مرجع و منشأ و خالق و پدیدآورنده تمامی علوم اعم از نظری و تجربی است و قرآن کریم هم علم خدا است و خداوند از علم و دانش خود، قرآن را نازل کرده است (لکنّ اللهَ یَشْهَد بِما أنزَلَه بِعلمه) و مضافا خداوند قادر و متعال، خالق، صانع، آفریدگار و مربی انسانی است که قرار است از منظر دانش و داده‌های علوم‌انسانی،  به تعریف و توصیف و تحلیل و مدیریت و تربیت او قیام نمود و برای دانشمندان علوم‌انسانی در خصوص تأمین نیازمندی‌های مادی و معنوی او ارائه ‌طریق کند و دانش‌آموخته‌های این رشته علمی، مدافع حق‌وحقوق و انسانیت و شأن و منزلت فردی و اجتماعی وی باشد، آیا عدم اهتمام جدی دانشگاه‌ها و حوزه‌ها و سایر مراکز آموزش عالی که در حوزه علوم‌انسانی فعالیت می‌کنند، در استفاده بهینه از مرجعیّت قرآن کریم (بخوانید مرجعیّت علم و دانش خدا) خدایی که انسان را خلق کرده و فقط و فقط اوست که این مخلوق خود را به طور کامل می‌شناسد و نقاط ضعف و قوتش را می‌داند و به حق‌وحقوقش واقف است  و صلاح‌ومصلحتش را بهتر از خود انسان می‌داند، برای اسلامی کردن و صبغه خدایی بخشیدن به علوم‌انسانی، نمی‌گویم دهن‌کجی یا بی‌اعتنایی، به صراحت می‌گویم آیا این تسامح و تساهل در اسلامی کردن علوم‌انسانی از جمله کتب رشته حقوق و علوم سیاسی، ظلم به خدا و قرآن ویک میلیارد ونیم مسلمان و حتی سایر انسان‌های کره زمین نیست؟! 

چرا همه جهانیان؟ برای اینکه وقتی خداوند، فراتر از رسالت همه انبیاء قبل از پیامبر اسلام (صل الله علیه وآله وسلم) که صرفا هر پیامبری برای قوم خود مبعوث می‌شد (وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ) حضرت محمد (صل الله علیه وآله وسلم) را پیامبری برای همه جهانیان قرار داد و فرمود: (وَ مَا أرْسَلْناکَ الّا رَحمه لِلعَالَمین) و فرموده است: «قُلْ أَيُّ شَیْءٍ أَکْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَیْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ»

ترجمه: بگو: «بالاترین گواهی، گواهی کیست؟» (و خودت پاسخ بده و) بگو: خداوند، گواه میان من و شماست و (بهترین دلیل آن این است که) این قرآن بر من وحی شده، تا شما و تمام کسانی را که این قرآن به آنها می‌رسد، بیم دهم (و از مخالفت فرمان خدا بترسانم).

اگر پیام قرآن بعد از گذشت ۱۴ قرن و حاکمیت ۴۰ سال تفکر انقلاب اسلامی و حکومت جمهوری اسلامی درایران که این ۴۰ سال در عصر ارتباطات و علم و فنّاوری بوده و از مهم‌ترین اهداف انقلاب اسلامی نیز صدور پیام انقلاب اسلامی که همان پیام قرآن کریم است، به آن‌سوی مرزها بوده، پیام قرآن بر اساس رسالت جهانی آن و اینکه مخاطبین قرآن تمام جهانیان هستند «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»؛ (این [قرآن] جز پندی برای جهانیان نیست و قطعا پس از چندی، خبر آن را خواهید دانست.) «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ» ؛ (و تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم) بر اساس تکلیفی که این رسالت متوجه قرآن‌شناسان و علما و فضلای مسلمان نموده، به جهانیان رسیده و ابلاغ شده که فبها و تکلیف ثابت است و ادعای ما که گناه تسامح و تساهل اسلامی کردن علوم‌انسانی را با احتساب حقوق همه جهانیان محاسبه کردیم نیز وارد است  و اگر هم پیام قرآن به جهانیان نرسیده که این گناه مضاعف بوده و بر شدت مسئولیت دست‌اندرکاران می‌افزاید.

علی‌ای‌حال، امیدواریم مدیران و مسئولان و برنامه‌ریزان و برنامه‌نویسان و سایر دست‌اندرکاران کتب دانشگاهی در رشته علوم سیاسی، با درک این موقعیت حساس و نیاز ملی و عمومی، به فراخوان ملی رهبر معظم انقلاب اسلامی به اسلامی نمودن علوم اسلامی لبیک گفته و با روحیه جهادی و مدیریت جهادی، یک انقلاب علمی در حوزه علوم‌انسانی با هدف اسلامی کردن آنها و پاک کردن دانشگاه‌ها از لوث وجود کتب وارداتی و ترجمه‌ای در رشته‌های علوم‌انسانی از جمله علوم سیاسی ایجاد کنند و تصمیماتی اتخاذ نمایند که خروجی و ماحصل آن برای عموم مردم ملموس و محسوس باشد.