2. فوت پاپ اگر چه با واکنش‌های مختلف سیاستمداران و رهبران دینی در دنیا مواجه شد و پیام‌های تسلیت متعددی صادر گردید؛ اما رهبر معظم انقلاب پیامی صادر نفرمودند که قاعدتاً با توجه به اهمیت مسئله فوت پاپ، سکوت رهبر معظم انقلاب حامل پیامی است که نیاز به تحلیل دارد و در این یادداشت کوتاه به برخی احتمالات در این رابطه اشاره می‌شود.

3. آخرین تعامل رسمی در بالاترین سطح نظام جمهوری اسلامی ایران با پاپ مربوط دی ماه 1403 و در ایام نسل کشی صهیونیست‌های غاصب است که دفتر حفظ  و نشر آثار رهبر معظم انقلاب به واسطه سفیر ایران در واتیکان و به بهانه آغاز سال میلادی و ایام ولادت حضرت مسیح (علیه السلام) لوحی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب درباره مجاهدت و ظلم ستیزی حضرت عیسی (علیه السلام) را به پاپ اهداء می‌کند.

4. لوح مذکور مشتمل بر گزیده‌ای از سخنان حضرت امام خامنه‌ای درباره حضرت مسیح (علیه السلام) باعنوان «اگر مسیح در میان ما بود»، به رهبر کاتولیک‌های جهان تقدیم شد که در آن تاکید شده بود: «اگر حضرت مسیح علیه‌السّلام امروز در میان ما می‌بود، لحظه‌یی را برای مبارزه با سردمداران ظلم و استکبار جهانی از دست نمی‌داد و گرسنگی و سرگردانی میلیاردها انسانی را که به وسیله‌ی قدرت‌های بزرگ، استثمار و به جنگ و فساد و ستیزه‌خویی سوق داده می‌شوند تحمل نمی‌کرد؛ پیروی از حضرت عیسی علیه‌السّلام لازمه‌اش طرفداری از حق و بیزاری از قدرت‌های ضد حق است و امید است که مسیحیان و مسلمانان در هر نقطه‌ی جهان، این درس بزرگ حضرت مسیح علیه‌السّلام را در زندگی و عمل خود زنده بدارند.»

5. پاپ در پاسخ به این بیانات ظلم ستیزانه، عدالت خواهانه و پیامبرانه صرفاً ابراز داشته بود: «من هر روز از طریق نماینده خود در فلسطین، جویای اخبار و اوضاع و رویدادهای آنجا هستم.» و همانطور که می‌دانیم اقدامی بیشتر از «پیگیری اخبار» توسط پاپ درباره فجایع غزه رخ نداد.

6. پاپِ ساکت و منفعل درباره ظلم عظیم به مردم مظلوم غزه و دیگر مستضعفین عالم، نبودنش تسلیتی ندارد و این یکی از حکمت‌های سکوت رهبر معظم انقلاب درباره فوت پاپ می‌تواند باشد؛ امام خامنه‌ای در طول دوران زعامت خویش نشان داده‌اند اسیر تعارفات دیپلماتیک که در چارچوب نظام سلطه تعریف می‌شود، نیستند و تنها به تکلیف دینی خود عمل می‌کنند.