نوشتن متون رسانه‌ای

سواد، ترکیبی از خواندن و نوشتن است. سواد رسانه هم همین‌طور است. کسی که از سواد رسانه برخوردار است، هم می‌تواند خوب متون رسانه‌ای را بخواند، هم می‌تواند خوب بنویسد. نوشتن یعنی تولید یک پیام در رسانه. 

در راهرو یک مطب دندانپزشکی پوستری در مورد روش نخ دندان کردن نصب شده بود؛ چهار عکس در یک پوستر که مراحل مختلف نخ دندان کردن را نشان می¬داد. هر قدر به این تصاویر نگاه کردم، چیزی دستگیرم نشد. طراح نتوانسته بود با تصویر مطلب را بیان کند. متأسفانه ما در نوشتن با تصاویر ضعیف هستیم؛ یعنی برای اینکه بتوانیم با تصاویر متنی را بنویسیم، آموزش کافی ندیده¬ایم. اگر زبان جهان امروز زبان بصری است، یک بخش مهم آن نوشتن است. زبان، ترکیبی از خواندن و نوشتن است. باید بتوانیم هم تصاویر را خوب بخوانیم و هم بتوانیم با کمک تصاویر، روان، زیبا و مؤثر بنویسیم. درست نوشتن فقط مخصوص کلمات نیست، با تصاویر هم باید درست بنویسیم. کاوه گلستان در این زمینه می¬گوید: «شما یک صحنه‌ای را می‌بینید و فکر می‌کنید که با یک کادربندی خاصی می‌توانید مفهوم‌های دیگری را درون آن عکس به¬اصطلاح القا بکنید. این کار باید خیلی سریع انجام گیرد. بله، قدرت عکس توی ترکیب¬بندی‌اش است. ترکیب¬بندی در عکس مثل جمله¬سازی است؛ اگر من بخواهم یک مسئله‌ای را بیان کنم، باید لغت¬ها را درست کنار هم بگذارم. جمله‌ام باید محتوا و مفهوم داشته باشد، ترتیبش درست باشد. اگر من یک جمله مغشوشی به شما بگویم، شما نمی‌فهمی من چه می‌گویم. عکاسی هم همین‌طور است. اگر ما یکسری اصول را در ترکیب¬بندی رعایت نکنیم، نتیجه این می‌شود که پیام یا محتوای عکس ما درست به بیننده القا نمی‌شود. من همیشه تلاشم این است که از تمام اصول ترکیب¬بندی و زیبایی¬شناسی استفاده کنم که بتوانم حرفم را درست بزنم. به نظر من ارزش عکس در ایجاد ارتباط است و اینکه چقدر می‌تواند یک واقعه را منتقل بکند.»