استاد مرتضی مطهری، کتاب «حکمت‌ها و اندرزها» نوشته است: علی علیه السلام می‌فرماید: مردم در این دنیا دو دسته‌اند؛ یک دسته به بازار این جهان می‌آیند و خودشان را می‌فروشند و برده می‌سازند، و دستۀ دوم مردمی هستند که خود را در این بازار می‌خرند و آزاد می‌سازند.

محصول زندگی برخی از افراد که متأسفانه هنوز اکثریت افراد بشر را تشکیل می‌دهند! 

بردگی، شخصیت خود را از دست‌دادن و به تعبیر قرآن خودباختن و خودزیان کردن است، بندگی شهوت و حرص و خشم و کینه است، اسارت در بند «عادات جاهلانه» و «رسوم بی ‌منطق» و نامعقول است، تقلید [چشم بسته] از مد و تابعیت این اصل است که «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو!». 

یک دسته در بازار این جهان، خود را به پول و مقام و هوا و هوس و تجمل و مد و تقلید می‌فروشند؛ و دستۀ دیگر، «شخصیت واقعی و انسانی خود» را باز می‌یابند.

یک دنیا بزرگواری و عزت نفس و مناعت و شرافت و راستی و استقامت و عدالت و تقوا و حقیقت‌ خواهی و ایمان و معنویت برای خود ذخیره می‌کنند و در این بازار آن نرخی را به رسمیت می‌شناسند که «قرآن» تعیین کرده که هیچ چیز دیگری ارزش ندارد که آدمی خود را به آن بفروشد.