گلیم‌بافی هنری سنتی و قدیمی است که در گذشته تنها با دست انجام می‌شد و این بافته‌های دستی بسیار ارزشمند و گران‌قیمت بودند. این هنر، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های بافت است که در بسیاری از نقاط ایران به‌خصوص در مناطق روستایی و عشایری رواج داشت. اما با ظهور ماشین‌آلات بافندگی، این هنر اصیل، دست خود را در دستان صنعت روز قرار داد و توانست روز به روز پیشرفت کند. گرچه هنوز هم در بسیاری از نقاط کشورمان، زنان و مردان هنرمندی هستند که به گلیم‌بافی ساده و انواع بافت گلیم می‌پردازند؛ اما نوع ماشینی آن را این روزها در بازار بیشتر می‌بینیم.

کاربرد گلیم

گلیم یکی از انواع بافته‌های فرش است که با الهام از گلیم‌فرش‌های دستبافت به صورت ماشینی تولید می‌شود. جنس الیاف گلیم‌فرش‌های ماشینی می‌تواند از انواع نخ از جمله پلی‌استر، پلی پروپلین، ویرجین و انواع الیاف مصنوعی باشد.

کاربرد گلیم‌فرش‌های ماشینی همانند دستبافت است؛ اما تفاوت این دو در این است که گلیم‌فرش‌های ماشینی قیمتی کمتر و تنوعی بالاتر دارند.

از گلیم‌فرش‌ها برای پوشش کف آشپزخانه، پادری، زیرانداز و کف‌پوش برای انواع اتاق استفاده شود. البته برای این فضاها می‌توان از فرش سنتی ماشینی نیز استفاده کرد. انتخاب هر یک از این موارد کاملاً سلیقه‌ای است.

 تفاوت فرش و گلیم

فرش و گلیم ماشینی، هر دو جزء هنرهایی هستند که با صنعت آمیخته شده و توسط ماشین تولید می‌شوند. هر دو در طراحی داخلی خانه کاربرد دارند؛ اما بین آنها تفاوت‌هایی وجود دارد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

فرش طرح اصیل و گلیم از نظر جنس الیاف و مواد اولیه با هم متفاوت هستند. فرش معمولاً نرم‌تر و لطیف‌تر است؛ اما گلیم سفت‌تر و سخت‌تر. فرش‌ها دارای پرز هستند و گلیم پرز ندارد.

فرش را می‌توان برای تمامی فضاهای خانه استفاده کرد؛ اما کاربرد گلیم بیشتر در آشپزخانه یا اتاق خواب است. همچنین بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند برای فرش راه‌پله هایشان، از گلیم‌فرش‌های رولی و متری استفاده کنند. این سبک از کف‌پوش به دلیل سفت بودن و ایستایی بالایی که دارد، برای راه‌پله بسیار مناسب است. چرا که سر نمی‌خورد و در برابر پاخوردن نیز مقاومت بسیاری دارد.

استفاده از فرش خارجی مدرن در ایران جایگاهی ندارد و مردم ترجیح می‌دهند از فرش سنتی ایرانی و یا گلیم‌فرش استفاده کنند.