خیانت به اعتماد مخاطب توسط برخی زنجیره‌ای‌ها 

  برخی نشریات زنجیره‌ای از ستون‌فروشی به صفحه‌فروشی روی آورده‌اند و تبلیغات شرکت‌ها را بدون درج عنوان آگهی تبلیغاتی، به عنوان گزارش اقتصادی به خورد مخاطبان می‌دهند.

در این زمینه روزنامه‌های شرق، اعتماد و هم‌میهن هرکدام صفحه اقتصادی خود را به درج شبه‌گزارشی اختصاص دادند که به اسم گزارش اقتصادی در صفحه اقتصاد این روزنامه‌ها منتشر شده است. دست بر قضا متن هر سه روزنامه، یک متن تبلیغ و تمجید درباره یک شرکت اقتصادی است.

در این صفحه‌فروشی پنهان و ده‌ها میلیارد تومانی که شامل بیش از 1700 کلمه است، عنوان «غول تولیدکننده [...] در ایران» به شرکت مذکور داده شد؛ انتشار تبلیغات شرکت‌ها تحت عنوان گزارش اقتصادی مستقل در واقع زیر پا گذاشتن اصول حرفه‌ای و خیانت به اعتماد مخاطبان به شمار می‌رود.

 

از ناترازی مدیریتی تا خاموشی‌های صنعتی و خانگی

 درخواست قطع برق 15 روزه صنایع از سوی وزارت نیرو و خاموشی‌های خانگی و صنعتی، آن‌هم در دومین ماه سال و در حالی‌ که هوا در بیشتر نقاط کشور معتدل است، حکایت از وجود یک ناترازی عجیب و غریب مدیریتی در تأمین برق دارد.

هفته گذشته، تصمیم به قطع کامل برق کارخانه‌های سیمان، فولاد و آلومینیوم طی ۱۵ روز آینده، از سوی وزارت نیرو اعلام شد.

اگرچه خبرهایی درباره دستور رئیس‌جمهور برای لغو این تصمیم منتشر شده؛ اما با این حال دبیر انجمن صنعت سیمان کشور ضمن ابراز نگرانی شدید از این وضعیت، به خسارات سنگین ناشی از قطع و وصل برق در کارخانه‌های سیمان اشاره کرد و ادامه داد: این موضوع بسیار برای کارخانه‌های سیمان گران تمام می‌شود؛ زیرا در صورت قطع و وصل مجدد برق و آماده‌سازی خط تولید برای بهره‌برداری، هم زمان‌بر است و هم هزینه‌بر. 

سیدمحمد اتابک، وزیر صمت هم به تصمیم قطع برق صنایع بزرگ شدیداً اعتراض و از عملکرد وزارت نیرو، برخلاف تفاهم‌نامه‌ها، انتقاد کرد؛ اما به گزارش «خانه اقتصاد»، عباس علی‌آبادی، وزیر نیرو، در پاسخ به اعتراض تند وزیر صمت به قطع کامل ۱۵ روزه برق صنایع، اظهار کرد: «قطع برق هر یک از بخش‌های مختلف کشور با تصمیم جمعی است و دستگاه‌های مربوطه مانند وزارت کشور، صمت، نفت، نیرو و استانداران درباره آن نظر می‌دهند.»

سؤال اینجاست که چرا تا قبل از روی کار آمدن دولت چهاردهم و حضور عباس علی‌آبادی در وزارت نیرو، نیاز به قطع برق نبود و تقاضای برق تا 80 هزار مگاوات هم مدیریت و تأمین می‌شد. چرا در سال گذشته که دولت قبل بر سر کار بود، به چنین تصمیمات خسارت‌باری نیاز نبود؟ 

شواهد نشان می‌دهد که دلیل قطع برق که عقده‌گشایی دشمنان را موجب شده، در ناترازی تولید و مصرف نیست؛ بلکه پای «ناترازی مدیریتی» در میان است. همان‌طور که حسن روحانی حتی رفع مشکل آب خوردن را هم منوط به پذیرش برجام می‌دانست، حالا برخی مدعیان اصلاحات، رفع ناترازی برق را نیز به رفع تحریم گره می‌زنند، این در حالی است که در دولت قبل، این مشکل به دست متخصصان داخلی در حال برطرف شدن بود، قطع گسترده برق در اردیبهشت ماه، نمی‌تواند صرفاً ناشی از ناترازی تولید و مصرف باشد.

 

باج دهی، معیار جدید نابغگی! 

نویسنده و عضو تیم گرداننده برخی نشریات زنجیره‌ای به بهانه سفر ترامپ به عربستان، به تمجید از نبوغ دولت سعودی پرداخت. احمد زیدآبادی نوشت: «کدام کشور است که مثل عربستان توأمان مورد احترام شدید سران آمریکا، روسیه، چین، هند، اروپا، ژاپن و بسیاری دیگر از کشورهای مطرح جهان باشد؟ علتش فقط نفت نیست، گرچه استفاده درست از نفت، در این زمینه تأثیر خود را دارد. علت اصلی فهم مزیت‌های مطلق و نسبی خود و شناخت منطق تحولات و قدرت انعطاف و مانور در برابر آن است که سعودی‌ها ظاهراً کلید آن را پیدا کرده‌اند».

نویسنده توضیح نداده که باج دادن به آمریکا به خودی خود چه پرستیژ بین‌المللی به همراه می‌آورد؟ و اصلاً مبادله باج و رشوه در ازای پایمال کردن حقوق بشر، تعطیلی مطلق دموکراسی و انتخابات، چیز فاخری است که نویسنده به آن می‌بالد و به عنوان پرستیژ یاد می‌کند؟ این همان روشی است که خاندان دست‌نشانده پهلوی در ایران می‌کردند و در ازای واگذاری منابع کشور به آمریکا و انگلیس، اجازه هر سرکوبی را در کشور داشتند و هیچ صدایی هم به اعتراض از سوی غرب بلند نمی‌شد؛ بلکه تاسیس و سازماندهی ساواک برای این سرکوب هم به‌عهده آمریکا و اسرائیل بود.

 

هم‌میهن: دولت جز مذاکره چه کارنامه دیگری دارد؟!

بی‌عملی دولت در بسیاری از حوزه‌های مسئولیت، صدای نشریات حامی را هم درآورد. چنان‌که روزنامه هم‌میهن نوشت: دولت چهاردهم فارغ از حوزه سیاست خارجی و چند وزارتخانه معدود، اگر نگوییم نمره قابل قبولی نمی‌گیرد، حداقل می‌توانیم بگوییم که اقدام ملموس و محسوسی در تغییر وضعیت موجود که وعده آن را داده بود، انجام نداده است. یا بازخورد سرمایه اجتماعی‌سازی را در این حوزه‌ها شاهد نبوده‌ایم.

نویسنده با طرح این سؤال که دولت خارج از گود مذاکرات چه میکند؟ نوشت: تقویم، روزهای پایانی اردیبهشت‌ماه سال ١۴٠۴ را نشان می‌دهد. از عمر دولت چهاردهم که حسب یک اتفاق غیرمنتظره بر مدار امور اجرائی قرار گرفت، حدود ده ماهی می‌گذرد. نگاه افکار عمومی بیش و پیش از هر گزاره و گزینه‌ای به سمت‌وسوی مذاکرات هسته‌ای جلب و معطوف است و حال و هوای مذاکرات را رصد می‌کند. در داخل مرزها؛ اما موضوع حساسیت‌برانگیز و مورد سؤال، عملکردهای روتین و روزمره دولتمردان در رتق و فتق امور اجرائی است.

 

عکس هفته

سفر ترامپ به کشورهای عربی به روایت «کمال شرف» هنرمند یمنی