وقتی عمروعاص باید لُنگ بندازد
مواظب "دشمن داخلی" باشیم. کنار آمدن با آنها به این سادگی نیست، دقت بیشتری میخواهد؛ چون وقتی به شاهچراغ حمله شد، گفتند: جای گشت ارشاد، امنیت مردم رو تامین کنید.
ولی وقتی تروریستها را دستگیر کردند، هشتگ نه به اعدام راه انداختند.
اسرائیل، نطنز و اصفهان را زد و شهیدان شهریاری و احمدی روشن را ترور کرد، گفتند: دیدید روسیه اس۳۰۰ نداد.
غزه اسرائیل را با طوفان الاقصی زد، نوشتند: خون رو با خون جواب نمیدن.
طالبان، پنجشیر را تصرف کرد: غوغا راه انداختند که: حکومت، حاضر به دفاع از مظلومان افغانی نیست!
اما از مظلومین فلسطین که دفاع شد، گفتند: نه غزه، نه لبنان!
تحریم که شدیم، تحلیل کردند که: به خاطر دشمنیتان با آمریکا است.
اما وقتی امریکا از برجام خارج شد: نوشتند: به خاطر حمله شما به سفارت عربستان بود!
رییسی بدون برجام، تحریم را بیاثر کرد، گفتند: پولش رو که نمیتونید بیارید چه فایده!
پولها که آزاد شد، گفتند: همه رو دادید فلسطین!
به همت دانشمندان جوانمان واکسن ساختیم. توییت زدند که: آب مقطره.
واکسن را با پیگیری آقای رئیسی وارد کردیم، نوشتند: چینیه به درد نمیخوره!
با عربستان جنگ دیپلماتیک داشتیم، فریاد زدند: دیپلماسی بلد نیستید.
با عربستان ارتباط برقرار کردیم، ناگهان گفتند: چی شد از شعارهای انقلاب عقبنشینی کردید؟!
هیئتها رونق گرفت، نوشتند: عزا بسه مردم نیاز به شادی دارند.
جشن شادی چند کیلومتری غدیر برگزار شد، گفتند: امارات ماهواره فرستاده هوا، شما ایستگاه صلواتی میزنید.
ماهواره فرستادیم هوا، ناجوانمردانه گفتند: وقتی مردم تو اجاره خونه ماندهاند، ماهواره چه فایده داره!
با چین قرارداد ساخت مسکن و با روسیه قرارداد همکاری بلند مدت نوشتیم، تحلیل نوشتند که: کشور رو فروختید به چین و روسیه.
روسیه اسلحه از ما خرید: گفتند در جنگ اوکراین دخالت کردید!
اعلام بیطرفی کردیم: گفتند از اسرائیل ترسیدید.
اسرائیل رو بزنیم: مقصر مائیم، چون چوب کردیم لانه زنبور.
نزنیم میگن: ایران ترسید.
خلاصه ما هر کاری بکنیم زیر سؤالیم. چون نوکران کدخدا شبانهروز مشغول کارند
واقعاً "عمروعاص" باید در کلاس درس نوکران داخلی کدخدا، شاگردی کنه!
«نفوذ» را جدّی بگیریم!
آیت الله فاکر: من به این نتیجه رسیدهام که هماکنون لااقل در حدود صدهزار نفر از این افراد در جامعه پخشند که یهودی بودهاند، بعداً بهائی شدهاند، و اینک متظاهر به اسلامند! و بهعنوان مسلمان در جامعه ما پراکندهاند. اما کجاها؟ نمیدانیم!
بعد از انقلاب، چون نظام ما شد "نظام اسلامی"، طبعاً باید این تشکیلاتِ ظاهراً پراکنده، از نظر امنیّتی هم توسط قدرتهای خارجی منسجم شده و مورد بهرهبرداری قرار گرفته باشد.
الان هم در گوشه و کنار کشور افرادی هستند، بهظاهر مسلمان و در عین حال بهائیان قبلی و یهودیان اسبق! و کارشان این است که از هر طریقی که ممکن است، ضربه بزنند. پُستها را اشغال کنند. اسناد را به دشمن برسانند. پشت انقلاب را خالی کنند. افراد متدین را ملکوک کنند. افراد هرزه را معروف کنند و قس علیهذا.
قدرت آمریکا نه در بمب هایش؛ بلکه در دست خود تحقیران تریبون به دست، نمود دارد!
امام خامنهای: «به تعبیر قرآن کریم، عقبنشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی؛ چه عرصه نظامی و چه میدانهای سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی، غضب الهی را به دنبال دارد». 24/05/1403
آرمان انقلاب اسلامی چه بود؟! یادمان هست چرا آن همه خون دادیم و این همه داغ دیدیم؟!...
بگذارید معمار انقلاب پاسخ دهد...
«مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران، نقطه شروعِ انقلاب بزرگ جهان اسلام، به پرچمداری حضرت حجت (ارواحنافداه) است» (صحیفه امام، ج۲۱)
اگر از آن آرمان دست نَشُسته ایم...،که نَشُسته ایم، و ... وَ اگر در طوفان حوادث از پا ننشستهایم...،که ننشستهایم... به هم یادآور شویم خیالِ خام است...،اگر فکر کنیم ظهور و حکومت جهانی مصلح موعود، با امنیت و عافیت و بیجنگ و جهاد میسّر میشود!
... مگر گرگهای درنده عالم میگذارند بیدرد و خونریزی کار به سامان برسد و عالم از لوث وجودشان پاک شود؟!
فلذا آرمان انقلاب اسلامی روشن است و لازمهاش هم روشن.
هدف دشمن از جنگ روانی در عرصه نظامی، "ایجاد ترس و عقبنشینی" است. عقبنشینی از خونخواهی، از انتقام، عقبنشینی از نابودی ظلم و سیلی زدن به ظالمین.
چه کسی یا کسانی ترسیدهاند و ساز عقبنشینی کوک میکنند؟!
مگر برخی چه شمشیر آختهای در مقابل دیدند که میدان را باخته انگاشتند...؟!
چه کسانی میخواهند ما را بتارانند؟!
همان ابرقدرتی که با دهها هزار مستشار در داخل خاکِ ما شاه و وزیر جابهجا میکرد... و با دست خالی، خاکمان را از لوث وجود خود و گماشتهاش پاک کردیم؟!
همانها که "صدام" را پشتیبانی همه جانبه کردند تا ظرف یک هفته در تهران زنگ مدارس را به صدا درآوَرَد؟!
همانها که دست در دست، وحوش داعشی را حمایت کردند و زبان به زبان میگفتند: "اَسَد" باید برود؟!
همان ارتش افسانهای صهیون که با حمایت آمریکا و انگلیس و فرانسه بعد از نزدیک به یکسال بمباران نامحدود و محاصره غزه، هنوز حریف کوچکترین خاکریز جبهه مقاومت نشدند؟!
حالا ما و وجدان... آنکه برای ما می غُرّد، شیر شکارچی است یا روباه رسانه چی؟!
...درد نیست اگر بعد از هزار و چهارصد سال و اینهمه تجربه، هنوز بوقچیهای معاویه بفریبند و هنوز نیرنگِ "لشکر شام" و "غولهای شامی" کارگر افتد؟!
باز هم ترس...؟!
آن هم از اینها که بارها زیر پا لگدمالشان کردیم؟!
ما همانی نیستیم که حیثیت این ابرقدرت(!) و ابرقدرتیاش را دستمایه طنز محافل کردیم؟!
ما همانی نیستیم که پهپاد فوق پیشرفتهاش را زدیم و ابرقدرت از ما تشکر کرد که آن دیگری را نزدیم!
ما همانی نیستیم که او نهضتمان را تاب نداشت... ما نهضتمان را انقلاب کردیم... انقلابمان را حکومت کردیم
حکومتمان را قدرت کردیم و قدرت و مکتبمان را صادر کردیم... چرا ما همانیم!
ما همانیم که - بیمبالغه - آمریکا را لگدمال و لجنمال کردیم!
آری! قدرت آمریکا را در بمب نباید جستجو کرد؛ قدرت آمریکا در ذهنهای استعمار زده خودتحقیری است که نه خدا را باور کردند، نه خود را!
...و امان از زمانی که این ذهنها، تریبوندار شوند...
آنجاست که ابرقدرتیِ آمریکا، عینیت پیدا میکند!
...و بدانید!
ما به این ذهنیت و عینیتِ موهوم - در داخل و خارج - دامن میزنیم، اگر پاسخ درخوری به گستاخی اخیر ندهیم...
زیارت اربعین؛ رفتن یا ماندن؟
زهرا نجاتی
رفتن، کار خوبی است به شرط انکه با رفتن، کلی حقالناس در موکبها، در محضر عراقیهای خالص، یا با کاروان و همراهانمان، بر گردن نیاوریم!
برویم؛ اما مخلصانه و با رعایت آداب و احترام به دیگران.
نرفتن، وظیفه است اگر مثل کارکنان وزارتخانهها و شرکتهای آب و برق و گاز، وظیفه حیات بخشی برعهده دارند (که اگر بروند کار مردم و کشور بر زمین میماند تا بازگردند)، یا حتی رضایت مادر و پدر، حتی رضایت و خشنودی همسر و...
رفتن خوب است اگر قدم به قدم حواست به سختیای که باید در راه رسیدن به حسین فاطمه بکشی، باشد، به اینکه اگر با کاروان هستی بر مسئول آن تندی نکنی که اتوبوس چرا دیر آمد! چرا فلان شد و فلان. اربعین شرایط خاصی وجود دارد و طبعاً هیچکسی هم قصد کوتاهی کردن ندارد.
اگر با دوستان هستی تلخرویی نکنی، اگر با خانواده، سختی و تندی از تو نبینند و...
خوبتر است و مقبولتر وقتی رنگ زیارت بنشیند روی تک تک رفتارها، اخلاق، منش و نگرشمان...
هرکس در جاده عشق افتاده، خوشا به حالش و هر کسی خانهنشین شده، (بدون عافیتطلبی و سستی در طلب امام) دلیل بر نطلبیده شدنش نیست؛ چه بسیار کربلا ندیده و اربعین نرفتهها که تمام وجودشان پر از عطر کربلاست و مولایشان از آنان راضی است و تنها حکمتی وجود داشته که نشد جسمش را هم راهی کربلا کند.
و چه بسیار کربلا بروهایی که از کربلا، در سلوک معنویشان، هر روز دین و امامشان را به مَسلخ و مَقتل میبرند!
مهم تغییر مثبت و چنگ زدن به دامان اهل بیت (علیهم السلام) برای پرواز به سوی پروردگار است؛ پروازی با بالههای اخلاص و عمل صالح...
پس اگر خواستی بروی اما نشد، یا رفتی و خاک پاک کربلا بر روی شانههایت نشست، روحت را پرواز بده به سمت حرم و دل به ارباب بسپار تا تو را به هدف خلقتت برساند... و ما هیچ هدفی جز سیر الی الله نداریم...
خدایا، ما را به حسین فاطمه دست بگیر، و با او به خودت برسان که اوست سفینه النجاه...
طرح هفته
راه قدس از کربلا میگذرد ...