آقای رئیس جمهور؛ به نظر من هر کس از کلمه "وفاق" برداشتی دارد، هدفی دارد. من فکر میکنم شما برای اداره کشور محتاج وفاق هستید. به قول معروف "همسایهها یاری کنید تا من شوهرداری کنم"
خوب چرا وارد صحنهای شدید که در آن "هِر را از بِر تشخیص نمیدهید"؟
الان وسط این جنگ تمام عیار، درست است که بگویید در اداره کشور بیچاره شدهاید؟! ما مجبوریم با هزار توضیح و تبیین مردم را به همراهی و همیاری شما فرابخوانیم، آن بچه حزب اللهی با دل پرخونش را به صبوری و کمک به دولت شما فرا بخوانیم، بعد شما بیایید همینطور بیمنطق، بیحساب، مثل پیرمردهای بازنشسته بیکار توی پارکها، لم بدهید و حرفهای بیحساب بزنید و بهانه دست دشمن بدهید؛ چه وضعی است این!
دو تا جمله در آن چند دقیقه سخنانتان به درد میخورد؛ یکی اینکه باز اعلام کردید کارها را با رهبری هماهنگ میکنید. من خوشبینانه میگویم نمیخواهید هزینه خطاهایتان را به گردن رهبری بیندازید. اما جمله دومتان راجع به حجاب را که گفتید "جلوی برهنگی مفرط در جامعه را باید گرفت" چرا سانسور کردید؟
خدا را خوش نمیآید. پیام ضعف ندهید، دو قطبی نسازید، ترویج بن بست نکنید، ترویج ناامیدی نکنید، ترویج کرنش مقابل دشمن نکنید. اصلاً چه اشکالی دارد کلاً حرف نزنید. کمتر حرف بزنید. شما را به خدا با روح و روان این مردم مظلوم و این جوانان انقلابی بازی نکنید. ما را مجبور نکنید مثل خودتان با شما سخن بگوییم.