بمباران درسدن، در جنگ جهانی دوم توسط متفقین در 13 تا 15 فوریه 1945 انجام گرفت که تقریباً به طور کامل شهر درسدن آلمان را ویران کرد.

دیوید ایروینگ در سال 1963 در کتاب خود به  نام «ویرانی درسدن» ادعا کرد که این بمباران «بزرگ‌ترین قتل‌عام در تاریخ اروپا» بود. این حملات به نمادی از کمپین "بمباران تروریستی" علیه آلمان تبدیل شد. در طول جنگ، وینستون چرچیل، نخست وزیر بریتانیا، خواستار افزایش حملات هوایی بریتانیا علیه مراکز جمعیتی آلمان شده بود تا مقامات و خدمات آلمانی، به ویژه حمل و نقل، با انبوهی از پناهندگان را در برگیرد. در شب 13 فوریه، فرماندهی بمب‌افکن بریتانیا با یک حمله هوایی 800 بمب‌افکن به درسدن حمله کرد و حدود 2700 تن بمب، از جمله تعداد زیادی مواد آتش‌زا  پرتاب کرد.  نیروی هوایی هشتم ایالات متحده روز بعد با 400 تن بمب دیگر و یک حمله دیگر توسط 210 بمب‌افکن در 15 فوریه انجام داد. گمان می‌رود که حدود 25000 تا 35000 غیرنظامی در درسدن در حملات هوایی کشته شدند. اگرچه برخی تخمین‌ها به این صورت است که با توجه به هجوم پناهندگان غیرقانونی که از جبهه شرقی به درسدن گریخته بودند، آمار تلفات به 250000 نفر می‌رسد. بیشتر قربانیان زن، کودک و سالخورده بودند. در گزارشی دیگر از توصیف این بمباران هولناک توسط آمریکا و انگلیس آمده است: اواخر جنگ جهانی دوم آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها بین ۱۳ تا ۱۵ فوریه ۱۹۴۵ در چهار موج حمله هوایی ۳۳۰۰ تن بمب روی شهر درسدن آلمان ریختند. تعداد قربانی‌ها بین ۲۵۰۰۰ تا ۱۳۵۰۰۰ عنوان شده! تخمین زده میشه دمای شهر تا حدود ۱۰۰۰ درجه رسید.

 سطح جاده‌ها و شیشه‌ها ذوب شد و جسد مردم غیرنظامی در حال فرار سوخت. گفته میشه از شدت گرما، بچه‌های کوچک تبخیر شدن و استخوان مردم ذوب شد. آلمان‌ها اجساد باقی مانده رو در میدان شهر جمع کردن و دسته‌جمعی سوزاندن. خود این کار دو هفته طول کشید. جنایت‌های جنگی و کشتن وسیع غیرنظامی‌ها توسط آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها فقط محدود به بمب اتم نبود. در مورد انگیزه این جنایت دو مورد گفته شده: ۱. تخریب بنیه صنعتی نازی‌ها ۲. زهرچشم گرفتن از شوروی که در حال فتح برلین بود.