من با شهید شدنم به آرزویم رسیدم. مادرم! به خدا رستگار شده‌ام، خلاصه امیدوارم زحماتی را که برای من کشیده‌ای بر من حلال کنی و برایم اشک نریزی و در سوگم ننشینی، البته فقط با تو نیستم؛ بلکه با تمام اهل خانواده هستم از خواهرم گرفته تا برادرانم. نکند که برای من گریه و زاری کنید. هر وقت خواستید گریه کنید، برای حضرت علی‌اکبر گریه کنید.

خوب خواهرم! امیدوارم زحماتی که برای من کشیده‌ای، اجرش را از خداوند متعال بگیری. همسر عزیزم! می‌دانم در بیشتر اوقات، تنهایت گذاشته‌ام. از تو می‌خواهم که فرزندانم را در قبال نبودن پدرشان به نحو احسن بزرگ کرده و افکار آنان را هر چه بیشتر به طرف مسائل اسلامی و اسلام سوق دهی. نکند که آنان کمبود پدرشان را احساس کنند. نکند که بعد من دست محبت بر سر آنان نکشی. نکند که در نبود من، فرزندانم رنج بکشند. درخواست من از خانواده‌ام این است که به نحو احسن از همسر و فرزندانم سرپرستی کنند.

از برادرانم که برای من زحمت کشیده‌اند، سپاسگزاری می‌کنم و از خداوند، اجری بزرگ برای آنان خواستارم.

همسر عزیز و گرامی‌ام! عذرخواهی می‌کنم از اینکه در این برهه از زمان تنهایت گذاشته‌ام؛ ولی چه کنم که مهمان بوده‌ام و می‌بایست به موقع خودم را بر سر سفره مهمانی حسین (علیه السلام) می‌رساندم. امیدوارم که در نبودن من احساس تنهایی و دوری نکنی و از خداوند متعال می‌خواهم که شما همسر عزیزم را از بهشتیان و پرهیزکاران قرار بدهد و در آخر چند نصیحتی هست که باید پیش از خداحافظی با شما بکنم.

اول اینکه همیشه این رهبر انقلاب؛ این اسطوره صبر و شکیبایی را دعا کنید و طول عمرش را از خداوند متعال بخواهید، در نمازهایتان برای شهدا و مجروحین دعا کنید و شفای مجروحین را از خداوند خواستار باشید.