میرزا صادق آقا تبریزی فقیه، اصولی و ادیبِ اهل آذربایجان در ۱۲۷۴ق در تبریز به دنیا آمد. پدرش محمد بن محمدعلی قره داغی/قراجه داغی، از فقها بود. او را با القابی چون علامه، متکلم و مجتهد خطاب کردهاند. ملامحمد، پدربزرگ صادق، عالم و صاحب چند تألیف و از مردان صاحب نفوذ در دوره ناصرالدین شاه قاجار بود. یکی از برادران صادق، محسن مجتهد تبریزی است که همراه وی به نجف رفت؛ اما زودتر از وی به زادگاهش بازگشت. دو کتاب ایمان ابیطالب و تبیین المحجة الی تعیین الحجة از آثار اوست. صادق در ۶ ذیالقعده سال ۱۳۵۱ق/اسفند سال ۱۳۱۱ش درگذشت و در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) دفن شد. در تبریز، بازار تعطیل شد. مجالس متعددی منعقد شد. مردم اردبیل، مراغه، اهر، ارومیه نیز مجلس گرفتند. شیخ عبدالکریم حائری در قم و آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی نیز در نجف اشرف مجالس سوگ برپا کردند. صادق در زادگاهش به فراگیری مقدمات فقه و اصول پرداخت، سپس برای ادامه تحصیل همراه برادر خود، محسن، به نجف رفت. در اعیان الشیعه نوشته شده: صادق تبریزی خطی بسیار خوش داشت و شعر نیک میسرود. او بعد از فراگیری علوم گوناگون، در فقه و اصول به درجه اجتهاد رسید و حلقه درسی تشکیل داد. در درس وی شاگردان بسیاری حاضر میشدند. از جمله شاگردان وی محمدعلی مدرس (مؤلف ریحانة الادب) و میرزا قاسم گَرگَری (درگذشت: ۱۳۴۸ش.) بودند. میرزا صادق تبریزی، پس از حدود ۲۴ سال اقامت در نجف، به زادگاهش بازگشت و از طرف بخشی از مردم، علما و دولتمردان استقبال شد. گفته شده او به عنوان مرجع در آذربایجان فعالیت خود را شروع کرد. او علاوه بر وعظ و ارشاد، به تدریس سطوح عالی حوزوی و نیز اعتقادات پرداخت و مشغول تربیت طلاب دینی شد.
تألیفات: المقالات الغریة در اصول فقه که آقا بزرگ تهرانی و حرزالدین نام آن را المقالات الغرویه ذکر کردهاند، موسی جوان با استفاده از این کتاب برخی آرای اصولی او را گزارش کرده است.
رسالة فی المشتقات/ الصلوة / واجبات الاحکام؛ رساله عملیه میرزا صادق است./ حاشیه بر وسیلة النجاة آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی/ حاشیه بر منهاج الرشاد آیت الله شیخ جعفر کاشفالغطاء/ دیوان شعر/ مباحث الفاظ/ رسالة فی شرائط العوضین؛ این کتاب نیز چاپ شده است./ رسالة فی الربا/ رسالة فی انتصاف المهر بالموت/ شرح تبصرة المتعلّمین، اثر حسن بن یوسف بن مطهر حلی/ الفوائد فی المسائل المتفرقة الفقهیه، شرح یازده قاعده از مشکلات مسائل فقه و اصول و رساله عملیه به زبان فارسی دو رساله در مشروطیت؛ این دو رساله در مخالفت با مشروطیت نگاشته شده است که در سال ۱۳۹۰ش در کتاب تبیان صادق که به بررسی زندگانی میرزا صادق میپردازد برای اولینبار منتشر شد.