آیت الله کعبی عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری
هرگونه کوتاهی در اجرای قانون عفاف و حجاب، حرکت در مسیر دشمنان است
حمایت از قانون حجاب و عفاف در جامعه اسلامی، مسئولیت و وظیفه همگانی است.
در حمایت از اصل مهم حجاب و عفاف، همه کارگزاران دستگاههای گوناگون نظام مقدس جمهوری اسلامی، خواص و نخبگان، تاثیرگذاران فرهنگی و اجتماعی به ویژه روحانیتِ معظم با سلیقههای گوناگون، مسئولیت مشترک دارند تا در بسترسازی برای تحکیمِ پایههای ایمان، گسترش اخلاق و ادب و تقویت هنجارهای اجتماعی به ویژه حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب تلاش و کوشش کنند.
رعایتِ پوشش اسلامی و حفظ حجاب و عفاف و نیز مقابله با فرهنگ غربی و تفکر برهنگی و لاابالیگری در جامعه اسلامی، واجب شرعی، قانونی و سیاسی است.
اقدام جامع دولتمردان و نهادها و توجه ویژه به تربیت دینی نوجوانان، اهتمام به حل مشکلات فراروی جوانان برای تعمیق ایمان، تولید عمل صالح و گسترش فرهنگ حجاب و عفاف ضرورت ویژه دارد.
جنگ ترکیبی دشمنان به خصوص در ترویج فرهنگ برهنگی در ایران اسلامی با هدف براندازی فرهنگی است و هرگونه سهلانگاری و کوتاهی در مقابله با طراحیهای همه جانبه دشمنان برای ترویج بیحیایی و فساد اخلاقی و نیز تخریب بنیاد خانواده از طریق زیر سوال بردنِ وظایف قانونی در ترویج فرهنگ حجاب و عفاف، عواقب و لطمات جبرانناپذیری به دنبال خواهد داشت.
انتظار آن است که دولت محترم زمینه اجرای قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» را فراهم کند و مجلس محترم و قوه قضائیه نیز نظارت جدی بر اجرای این قانون داشته باشند.
تذکر دکتر روانبخش، نماینده مردم قم در مجلس به عملکرد فراقانونی دولت
اگر بناست مجلس قانون بنویسد؛ اما دولت به قوانین عمل نکند، چه فایدهای دارد؟
رئیس جمهور قسم یاد کرده تا مجری قانون باشد و قانونی را که به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان رسیده باید اجرا کند؛ اما در برنامه صدا و سیما اعلام میکند من قانون عفاف و حجاب را به دلیل برهم خوردن وفاق، اجرا نخواهم کرد!
روانبخش همچنین گفت: چرا دولت قانون بکارگیری دوتابعیتیها در مشاغل حساس را رعایت نمیکند؟! بر اساس قانون مصوب مجلس در سال 1401 کسانی که دو تابعیتی هستند حق ندارند در مشاغل حساس باشند؛ اما میبینیم فردی که جایگاه قانونی ندارد، در قامت معاون راهبردی رییس جمهور برای نظام خط و نشان میکشد، مقاله مینویسد و اعلام میکند حاضریم فراتر از هستهای هم مذاکره کنیم!
فراتر از هستهای یعنی موشکی؟! در وین چه خبر است؟ مذاکرهکنندگان چکار میکنند؟
مجلس باید به رئیس جمهور تذکر دهد که خلاف مصوبه مجلس و قانون اساسی عمل نکند.
پالسهای ضخیم یادداشت ظریف
امیررضا آل حبیب
نمیشود در یک کشور، با دو سیستم نرمافزاری زیست کرد؛ هم بابت انقلاب و پافشاری بر آرمانهای آن شهید داد و هزینههای سنگین مادی و معنوی را متحمل شد و هم زمان برای بر باد دادن دستآوردهای کم یا زیاد معنوی و مادیِ ناشی از این مقاومت، منافقانی را بر اریکه قدرت نشاند که نهتنها نسبتی با آن ساختار انقلابی ندارند؛ بلکه برای انهدام و نابودی آن انقلاب از هیچ تلاش و زدوبند و خیانت و ارتباطی با دشمنان یا پروژهای که بتوان با آن انقلاب را متوقف یا نابود کرد، فروگذاری نمیکنند!
یکی از مفاد کلیدی این بیانیه، تأکید بر کاهش تسلیحات و کنترل تسلیحاتی، بهویژه در مناطق حساس و مرزی بود. این سخنان عجیب و البته خطرناک در حالی که منطقه درگیر سیاستهای استعماری ایالات متحده آمریکا و سگ هار او در منطقه است و در همین ایام برای اولینبار به صورت رسمی رژیم صهیونیستی به خاک ایران حمله کرده است، دیگر نمیتواند به سادگی یا حماقت افراد معنا شود
جواد ظریف که به صورت غیرقانونی بیش از ۳ ماه است بر صندلی معاونت راهبردی رئیسجمهور تکیه زده، مقالهای در نشریه فارن افرز به زبان انگلیسی چاپ کرده که حاوی نکات خطرناک و ضدملی است!
وی در بخشی از مقاله با صراحت دولت پزشکیان را آماده مذاکره درباره موضوعاتی فراتر از هستهای! میخواند و در این باره میگوید: [پزشکیان] تمایل دارد تا به طور سازنده با غرب در تعامل باشد. دولت او برای مدیریت تنشها با ایالات متحده که به تازگی رئیسجمهور جدیدی نیز انتخاب کرده، آماده است.
مذاکره فراتر از هستهای چیست؟ جز موشکی؟ جز اجرای ۲۰۳۰ و عدول از ارزشها؟ جز به ثمن بخس دادن همه داشتهها؟ جز پشت کردن به مقاومت؟
وی نوشته؛ پزشکیان آماده است مذاکراتی از جایگاه برابر درباره توافق هستهای و شاید موارد بیشتری انجام گیرد. درخواست برای برجامهای منطقهای و موشکی؛ اما تنها سخنان خطرناک ظریف نیست. او در بخش دیگری از این مقاله، عملاً سخن از خلع سلاح میکند و در این باره میگوید: در نهایت، این تلاشها میتواند به یک توافق جدید منطقهای منجر شود که وابستگی خلیج فارس به قدرتهای خارجی را کاهش دهد و ذینفعان را تشویق کند تا با استفاده از سازوکارهای حل اختلاف، به حل اختلافات بپردازند. برای این منظور، کشورهای منطقه میتوانند به دنبال معاهدات، ایجاد نهادها، تصویب سیاستها و گذراندن اقدامات قانونی باشند. ایران و همسایگانش میتوانند با تقلید از فرایند هلسینکی که به تاسیس سازمان امنیت و همکاری در اروپا منجر شد، آغاز کنند.
کنفرانس خلع سلاح هلسینکی در سال ۱۹۷۵ با هدف کاهش تنشها در دوران جنگ سرد و ایجاد امنیت و همکاری میان بلوکهای شرق و غرب برگزار شد. این کنفرانس منجر به صدور بیانیهای به نام "اعلامیه هلسینکی" شد که توسط رهبران ۳۵ کشور، از جمله ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی سابق، امضا گردید.
یکی از مفاد کلیدی این بیانیه، تأکید بر کاهش تسلیحات و کنترل تسلیحاتی، بهویژه در مناطق حساس و مرزی بود.
این سخنان عجیب و البته خطرناک در حالی که منطقه درگیر سیاستهای استعماری ایالات متحده آمریکا و سگ هار او در منطقه است و در همین ایام برای اولینبار به صورت رسمی رژیم صهیونیستی به خاک ایران حمله کرده است، دیگر نمیتواند به سادگی یا حماقت افراد معنا شود و باید به صورت دقیقتر بررسی کرد که چرا در ایامی که جهان منتظر پاسخ ایران به رژیم صهیونیستی است، برخی در حال تلاش برای خلع سلاح ایران هستند.
پیش از این و در ماجرای درز فایل صوتی ظریف که در آن سخنان خطرناکی درباره سیاستهای منطقهای جمهوری اسلامی، شهید سلیمانی و نقش سپاه قدس در خاورمیانه مطرح شده بود، رهبر انقلاب واکنش قاطعانهای به این اظهارات او نشان دادند و گفتههای او را «تکرار حرفهای دشمن» دانستند.
آقایان، نمیشود در یک کشور، با دو سیستم نرمافزاری زیست کرد؛ هم بابت انقلاب و پافشاری بر آرمانهای آن شهید داد و هزینههای سنگین مادی و معنوی را متحمل شد و هم زمان برای بر باد دادن دستآوردهای کم یا زیاد معنوی و مادیِ ناشی از این مقاومت، منافقانی را بر اریکه قدرت نشاند که نهتنها نسبتی با آن ساختار انقلابی ندارند؛ بلکه برای انهدام و نابودی آن انقلاب از هیچ تلاش و زدوبند و خیانت و ارتباطی با دشمنان یا پروژهای که بتوان با آن انقلاب را متوقف یا نابود کرد، فروگذاری نمیکنند!