امام حسین علیه‌السلام:  بخشنده‌ترین مردم کسی است که به آنکه امید ندارد و درخواست یاری نکرده، کمک کند و ببخشد. (کشف الغمه، ج ۲، ص۳۰) 

مطالب ستون تقوای سیاسی 1215

بزک کنندگان ترامپ 
یک روز پس از انتشار یادداشت ضدایرانی ترامپ با عنوان «یادداشت امنیت ملی ریاست جمهوری»، مدعیان اصلاحات ضمن اصرار بر مذاکرات، درصدد چهره‌پردازی و بزک ترامپ برآمدند؛ این در حالی است که برخلاف اظهارات و شانتاژ خبری این طیف، سیاست ترامپ بر همان اصول پیشین استوار بوده و شخصیت وی هنوز قلدرمآب، بدعهد و غیرقابل اعتماد است.
در همین راستا، روزنامه زنجیره‌ای «آرمان ملی» با اشاره به سخنان ترامپ در نشست خبری مشترک با نخست‌وزیر رژیم غاصب صهیونیستی، ادبیات وی نسبت به ایران را «نرم‌تر» از گذشته توصیف کرد؛ این روزنامه پیش از این نیز با دادن «آدرس غلط» و ارائه تحلیل اشتباه ذیل تیتر «تروئیکای اروپا در نقش میانجی» نوشت: «به نظر می‌رسد ترامپ با اضافه نکردن تحریم جدید در ابتدای کار، دنبال آن است که از سیاست فشار حداکثری فاصله بگیرد». تطهیر، سپیدشویی، چهره‌پردازی و بزک افراد و جریان‌های معاند، یکی از کارویژه‌های اصحاب غرب در ایران به حساب می‌آید که مدتی است شامل حال ترامپ نیز شده است.
 
تفرقه بینداز، حکومت کن
 مدعیان اصلاحات با تکیه بر ترفند نخ‌نمای «تفرقه بینداز، حکومت کن»، ضمن فرار از پاسخگویی به سیاست‌های اشتباه و غیرقانونی، اهداف و برنامه‌هایشان را به دور از نقد و چالش اجرا می‌کنند و از سویی بخشی از توان جبهه انقلاب را در رفع سوءتفاهم مستهلک می‌کنند. چندی پیش روزنامه زنجیره‌ای «هم‌میهن» با بهره‌گیری از این فن، مطالبات قانونی و به حق نمایندگان مجلس از قوه قضائیه را حمله علیه رئیس قوه قضائیه خواند و در تیتر این یادداشت نوشت: «اژه‌ای، سیبل جدید حملات».
روزنامه زنجیره‌ای «سازندگی» نیز با تکرار همین ترفند (تفرقه بینداز و حکومت کن) ذیل تیتر «هشدار غلامحسین محسنی اژه‌ای قاضی‌القضات کشور: نفوذ با شعارهای انقلابی» نوشت: «حملات به رئیس قوه قضائیه از تجمع در خیابان آغاز شد...، و به مجلس کشیده شد.» بر اساس اصل ۸۴ قانون اساسی «هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهارنظر نماید»، با توجه به این اصل، نظارت و تعقیب مصوبات مجلس، قابل استنباط و لازم‌الاجراست. 
به نظر می‌رسد، چنته مدعیان اصلاحات در دفاع از برنامه‌ها، انتصابات و پیشبرد سیاست‌های دستگاه اجرائی به قدری خالی ست که ذیل ترفند «تفرقه بینداز و حکومت کن»، نیل به مقاصد خود را دنبال می‌کنند.