نفرتپراکنیهای رسانههای بیگانه به بهانه اغتشاشات اخیر و موج تخریبی بر ضد یکی از شریفترین اقشار کشور، یعنی طلاب و روحانیون، دستبهدست هم داد تا در این ایام، با هجمهها و تعرض به حریم این خادمان ملت مواجه شویم.
طلاب همان انسانهای مجاهدیاند که افتخار نوکری امامزمان (عجلالله فرجه الشریف) را دارند و در این سالها در همه عرصههایی که ملت ایران نیاز به کمک داشتند، مجاهدانه در میانه میدان حاضر بودند و برادرانه در خدمت مردم شریف ایران قدم برداشتند. شاید برخیها فراموش کردند یا که احتمالا در پروپاگاندای رسانهای دشمن علیه روحانیت از یاد بردهاند که در مواجهه با اموات کرونایی که حتی خانوادههایشان نیز از غسل و تجهیز و دفن میت خودداری میکردند، این طلبهها بودند که پا در میانه میدان گذاشتند و جان خود را کف دست گرفتهاند. هنوز گریههای روحانی جوان در بیرون یکی از بیمارستانهای قم را فراموش نکردهایم که از فقدان همسر جوانش گریه میکرد و بعد از قدری آرام شدن به داخل بیمارستان رفت و خدمت به بیماران ممنوعالملاقات کرونایی را از سر میگرفت.
آری! حافظه تاریخی ما قدری ضعیف شده است، صدای قدمهای طلاب جهادی در مناطق محروم را کمتر میشنویم. سروصدای ایران اینترنشنال و بیبیسی باعث میشود تا خدمت در سکوت طلاب در سیل و زلزله شمال و جنوب ایران را نبینیم و نشنویم؛ اما بدانیم طلبهها عهدی بستند که همواره به آن پایبند هستند و آن هم خدمت بیمنت برای تحقق جامعه آرمانی و رسیدن به موعود به همراه انقلاب اسلامی ایران است.
نفرتپراکنی علیه روحانیت در این روزها سبب ادراکسازی منفی برخی از هموطنان شده است و این فجایع و چند حمله به طلبهها را در پی داشته است. دشمن، هدفی جز ایجاد بلوا و آشوب ندارد و این ما هستیم که باید مراقب باشیم تا آب به آسیاب دشمن نریزیم.
برخی چهرهها و بعضی از هملباسهای قدیم و... با سخنان و متنهای کوتاه و بلندشان، آب به آسیاب دشمن ریختند و خواسته یا ناخواسته همان هدفی را دنبال میکند که رسانههای بیگانه به دنبال آن هستند. اما واقعیت جامعه چیست؟ تشییع پیکر شهید آیتالله سلیمانی در شهرهای مختلف و حضور مردم در حرم حضرت معصومه و وداع با این روحانی آزاده، خود، دلیل و برهان محکمی است بر همراهی مردم و روحانیت. طلاب از جنس مردم هستند، همان قدر ساده صمیمی، همان قدر مظلوم و البته همان قدر مقتدر.