ابوعبداللّه محمد بن جعفر بن علی مشهدی حائری (متوفای ۶۱۰ ق) معروف به محمد بن مشهدی و ابن مشهدی عالم شیعی در قرن ششم هجری است. محمد بن مشهدی از مشایخ حدیث است که نامش در بسیاری از اجازات دیده می‌شود. اطلاع چندانی در مورد شخصیت وی در دست نیست؛ جز اینکه بیشتر عالمان شیعه بر کتاب «المزار الکبیر» وی اعتماد کرده و بدان استناد جسته‌اند.

محمد بن مشهدی از عالمان شیعی است که در قرن ششم هجری می‌زیسته؛ اما مطلب دیگری درباره وی نیست و شخصیت او مجهول است تا آنجا که آیت الله سید ابوالقاسم خویی، احوال و شخصیت محمد بن مشهدی را نامعلوم خوانده است.

مشایخ و شاگردان

برخی مشایخ وی عبارتند از:

ابوعبدالله محمد بن علی بن شهر آشوب

محمد بن ابوالقاسم طبری

عبدالله بن جعفر دوریستی

شاذان بن جبرئیل قمی

ابوالحسین یحیی بن بطریق

ورام بن ابی فراس

پدرش جعفر بن علی مشهدی.

شاگردان و کسانی که از وی روایت می‌کنند عبارتند از:

فخار بن معد موسوی

محمد بن جعفر بن نمای حلی

علی بن حسین بن حماد واسطی

هبة الله بن سلمان.

آیت‌الله خویی، اعتبار کتاب المزار الکبیر ابن مشهدی را نپذیرفته و او را شخصی مجهول‌الهویه می‌داند؛ اما بیشتر عالمان، او را توثیق و تأیید کرده و اعتبار کتاب المزار الکبیر را پذیرفته‌اند؛ مانند محدث نوری در مستدرک الوسائل، علامه مجلسی در بحارالانوار، شیخ عباس قمی، شیخ حر عاملی، شهید اول، سید محسن امین و آقا بزرگ تهرانی.

مرحوم حر عاملی درباره او می‌گوید: محمد بن جعفر مشهدی، فاضل محدث صدوق که دارای کتب است و از شاذان بن جبرئیل قمی روایت می‌کند.

شهید اول که از جمیع کتب و روایات ابن مشهدی نقل می‌کند درباره او می‌نویسد: وی از عالمان شاخص در عصر خویش بود.

آثار

المزار الکبیر، مشهورترین اثر محمد بن جعفر مشهدی در باب زیارات ائمه معصومین است و بسیاری از عالمان شیعه بر آن اعتماد کرده‌اند. اولین بار، دعای ندبه در این کتاب نقل شده است.

بغیة الطالب

ایضاح المناسک

«المصباح» کتاب دیگری است که محدث نوری در جمله آثار وی نام می‌برد.