آقای آراز عاشوری در صفحه ۸ مقاله «ایلیم ترکمن» در مورد ربوده شدن محصول باغ شفتالوآباد توسط سپاه پاسداران به سرپرستی رحیمی می‏پرسد: باید از آقای حیدر جم پرسید که این عوامل مخرب... غارتگر چه کسانی هستند؟ جواب این سؤال را محول می‏کنم به خوانندگان محترم. 

آقای عاشوری! به‌عنوان یک نفر خواننده می‏گویم. اگر مسئله، فقط غارت محصولات شفتالوآباد بود، اینکه دردی نداشت، از شما سؤال می‌کنم ربوده شدن محصول بعضی از کشاورزان توسط چه کسی انجام گرفت، در کجا فروخته شد و با پول آن چه نوع اسلحه‏ای خریداری شد؟! آقای عاشوری! جواب سؤال شما در هفته نامه کار ارگان سراسری سازمان چریک‏های فدائی خلق (اکثریت)، توسط خودتان داده شده است توجه کنید. «اخراج صدها پاسدار ترقی‌خواه (غارتگران باغ شفتالوآباد و...) دشمنان انقلاب «مارکسیستی» را شادمان می‏کند»  کدام درست است؟ نالیدن از به غارت رفتن محصول باغ شفتالوآباد و یا اشک‌تمساح ریختن بر پاک‌سازی دست‏های آلوده (پاسدار ترقی‌خواه) از ساحت مقدس سپاه پاسداران. سپس درهمان شماره کار چنین ادامه می‏دهد:

«... براساس گزارشاتی كه در دست داریم، تنها در چندین شهر شمالی کشور از جمله لاهیجان، رامسر، گرگان، بابل، ساری، صدها تن از سپاهیان پاسدار (نفوذی‏ها) به جرم مخالفت با تقویت زمین‌داران بزرگ و مخالفت با یورش پاسداران به خانه طرف‌داران گروه‏های سیاسی ترقی‏خواه، بازداشت و یا اخراج شده‏اند... در ارومیه ۳۵ تن از پاسداران اخراج و تصفیه شده‌اند».

 سازمان ما (چریک‏های فدائی) اخراج پاسداران ترقی‌خواه را محکوم کرده و آن را مشخصا اقدامی علیه مبارزه برای استقلال و آزادی میهن می‌داند. 

پاسداران باید به سلاح سنگین مسلح شوند

 در مقاله آیا گنبد آرام است «به قلم محدث مجتهدی» مسئول هیئت نظارت بر برداشت محصول چنین آمده است: «از مهم‌ترین ویژگی‏های ارگان‏های انقلابی (نفوذی‏ها) این است که همواره در حال انقلاب‌اند و در اصلاح خویش، هیچگاه راکد نیستند، به این صورت که دستور دیکته شده از بالا بیاید و آئین‏نامه اجرائی تهیه گردد تا بشود کاری انجام داد» 

 قانون كشت گندم و جو در سال ۱۳۵۹ هیئت هفت‌نفری واگذاری زمین (هیئت هفت‌نفره قانون‌گذاری می‌کرد و یا نوشته‌های خود را قانون می‌داند). بلی! آقای عاشوری! این همان مسائلی است که از طرف (نفوذی‏ها) به ظهور می‏پیوست و دل هر آدم مومن مسلمان و انقلابی به درد می‏آمد که پاسدار (مترقی نفوذی‏اش) به خانه‌ی مردم بریزد و غارت کند و هیئت هفت‌نفره‌اش برای اینکه راکد نباشد، خود قانون‌گذاری بکند، هرچند قانونش خلاف‌شرع مقدس باشد و اگر این دست‏های نامرئی و یا به قول شما مترقی، پاک‏سازی شود آن‌وقت شیون و واویلا شروع شود!

 و اما ماجرای اخذ 10درصد و 20درصد و در مواردی کل محصول در سال‌‌های ۵۸ و ۵۹ چه بود؟

 در سال ۵۸ هم‌زمان با برداشت غلات، شایع شد که مزارع در منطقه ترکمن‌صحرا به آتش کشیده خواهد شد. نگارنده (حیدرجم) در جمع هیئتی به سرپرستی آقای دکتر چیت‏ساز با اخذ دستور از آقای وزیر کشاورزی وقت و اینکه «غلات سالم به انبارها ریخته شود، چه کسی کاشته و چه کسی محصول را درو کرده و می‏برد، نباید دخالتی شود.»

 گرفتن ده درصد گندم در سال ۵۸،  در گنبد زمانی که آقای تولمی فرماندار برگزیده و آقای خلیل رضایی و آقای دکتر رسولی نماینده تام‏الاختیار دولت (سمپات مجاهدین) در گنبد حضور داشتند، به‌سادگی حل شد، آقای توماج از عناصر ستاد خلق ترکمن با اعلام اینکه ده درصد از محصول به‌عنوان «عمران روستایی» از هر آبادی دریافت شود، نگرانی‏ها برطرف شد و اقدام به برداشت محصول شد.

 در سال ۵۹ نیز بازهم شایع کردید که مخالفان، سگ و یا گربه را آتش زده و به مزارع رها خواهند کرد. بازهم پیش‏بینی‏های لازم برای برخورد با هر نوع خرابکاری، تدارک دیده شد! نظر فرمانداری و اعضاء مرکب از ارگان‏ها و نهادها در مورد برداشت محصول این بود که هرکس خود، محصولات کشاورزی‏اش را برداشت کند و این نظر در جلسه‏ای که با حضور مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین فلسفی تشکیل شد، مجددا مورد تأیید قرار گرفت.

 روز بعد، کارشکنی‏ها شروع شد و در جلسه‏ای که در گرگان بدون حضور نماینده‏ای از فرمانداری گنبد تشکیل دادید و نسبت به وصول ده درصد و بیست درصد و مازاد بر صدتن در حوزه گرگان و گنبد تصمیماتی گرفتید و توسط یازرلو و صناعی تلاش کردید تا از فرماندار گنبد (نگارنده) امضا بگیرید که زیربار نرفتم و شرط امضا را منوط به تأیید اسلامی بودن تصمیمات توسط یکی از روحانیون اهل‌سنت و یا شیعه موکول کردم که مورد موافقت تهدیدکنندگان قرار نگرفت و اعلامیه بدون امضا فرماندار گنبد در منطقه پخش گردید. از آن هنگام، غارت شروع شد. کمباین‏ها از سمت گرگان به منطقه گنبد وارد و محصولات را درو کرده و می‏بردند. هرکس زورش بیشتر بود، از این نمد، کلاه بزرگتری برای خودش درست کرد. این مطلب در مقاله کودتا بر گندم در سال ۵۹ توسط نگارنده آمده است.

 با یک حساب سرانگشتی، مقدار گندم تولید شده در گنبدکاووس حدود ۲۵۰ هزار تا ۳۰۰ هزار تن می‏شود و اگر فقط ده درصد این محصول را بدون توجه به درصدهای دیگر که با عنوان عمران روستائی دریافت شد، در حدود ۲۵ هزار تن به‌حساب آوریم، در دو سال ۵۰ هزار تن می‌شود.

 سؤال این است که این درصدها در کدام محل جمع‏آوری و هزینه شد؛ مثلاً از ۱۱ نفر به‌اصطلاح فئودال ۴۶۴۰۰ کیسه گندم گرفته شده. این کیسه‌ها به کدام جیب‏ها رفت و چه کسانی صاحب ثروت‌های بادآورده شدند، این سؤالی است که باید عاشوری‏ها جواب بدهند!

توجه آیت‏الله مهدوی کنی به مسائل گنبد

 آیت‏الله مهدوی کنی (وزیر کشور وقت) در ذیل شکایت یکی از «مال دادگان» چنین تاکید کرده‏اند... بطوریکه مکررا شکایت شده و جنابعالی هم گزارش کرده‏اید، اوضاع در آن منطقه (گنبد) بحرانی است، دخالت‌های غیرقانونی صورت می‏گیرد، جنابعالی طبق دستور امام، دائر بر متوقف‌شدن بند ج دررابطه‌با دادستانی و شورای هفت‌نفری به‌عنوان نماینده وزیر کشور، مراتب را زیر نظر گرفته و از اقدامات غیرقانونی جلوگیری فرمایند و متخلفین با ذکر مشخصات به اینجانب معرفی شد...

 جوابیه فرمانداری به وزیر کشور 

... دخالت‌های غیرقانونی به‌کرات مشاهده شده است. همانند نمونه‏هایی که قبلا به عرض رسیده است... جلوگیری از اقدامات غیرقانونی، غیرممکن است، مگر اینکه اقدامات اساسی و بنیادی از بالا (در وزارتخانه‏ها) شروع شود و در این مهم تا روزی که دو عنصر (داستان انقلاب و حاکم شرع) از اشخاص مسلمان، مؤمن و قاطع تعیین نگردد، تمام فعالیت‏های سایرین بی‏فایده خواهد بود.

ادامه دارد ...