«رابرت ای پیپ» - استاد علوم سیاسی و مدیر پروژه امنیت و تهدیدات دانشگاه شیکاگو - در مقاله‌ای که یکی از وب‌سایت‌ها آن را منتشر کرده است، تأکید می‌کند که کشتار گسترده غیرنظامیان در غزه، دستاوردی راهبردی برای اسرائیل به دنبال نداشته است و باوجود این نسل‌کشی، اسرائیل نه‌تنها به نابودی حماس حتی نزدیک هم نشده؛ بلکه نظرسنجی‌های معتبر نشان می‌دهد که حمایت فلسطینیان از این گروه حتی افزایش یافته و حماس توانسته هزاران نیروی تازه جذب کند. به گفته وی، اینکه جنگ غزه نزدیک به دو سال ادامه یافته و حماس همچنان از اقتدار کافی برای حکمرانی در غزه برخوردار است، به‌طوری که می‌تواند گروگان‌های باقی‌مانده اسرائیلی را مخفی کند و به نیروهای امنیتی اسرائیل تلفات وارد سازد، به‌روشنی نشان می‌دهد که قدرت واقعی حماس را نمی‌توان در معیارهای سنتی توازن نظامی جستجو کرد.

از زمان تأسیس دولت اسرائیل در سال ۱۹۴۸، حمایت بین‌المللی از اسرائیل تا حد زیادی بر پایه این واقعیت استوار بود که یهودیان، قربانیان بدترین نسل‌کشی تاریخ بوده‌اند. اما جنگ در غزه موج فزاینده‌ای از محکومیت‌های بین‌المللی علیه اسرائیل را به دنبال داشته است. محکومیت‌هایی که به عمدی بودن آسیب‌رساندن به غیرنظامیان، جنایات گسترده و حتی نسل‌کشی اشاره دارند. دیوان کیفری بین‌المللی، احضاریه‌هایی صادر کرده که طی آن، حدود ۱۲۵ کشور از جمله فرانسه و بریتانیا را ملزم می‌کند تا نخست‌وزیر و دیگر اعضای کابینه دولت اسرائیل را بازداشت کنند. حتی در داخل اسرائیل نیز صداهای برجسته‌ای برای اصلاح سیاست‌ها شنیده می‌شود: «ایهود اولمرت» - نخست‌وزیر پیشین اسرائیل - اقدامات دولت نتانیاهو در غزه را «جنایت جنگی» خوانده و گفته است: «کاری که اکنون در غزه انجام می‌دهیم، جنگی ویرانگر است؛ کشتار بی‌رویه، بی‌حدوحصر، بی‌رحمانه و جنایتی علیه غیرنظامیان.» درحالی‌که اسرائیل به دولتی منفور در عرصه جهانی بدل شده و با مقاومت روزافزون در برابر سلطه‌اش بر غزه روبه‌روست، مجازات بی‌سابقه و گسترده غیرنظامیان، امنیت بلندمدت آن را بیش از پیش به مخاطره می‌افکند.

بسیاری از کشورهای غربی نیز دست به اقداماتی برای تنبیه اسرائیل زده‌اند؛ از جمله به‌رسمیت‌شناختن رسمی دولت فلسطین در هماهنگی با اکثر کشورهای جهان به‌عنوان گامی که می‌تواند به مداخله گسترده انسانی در غزه و تحریم‌های اقتصادی علیه اسرائیل منجر شود. احتمال اینکه ایالات متحده مسیر مشابهی را دنبال کند، کم است؛ اما «دونالد ترامپ» - رئیس‌جمهور آمریکا - فردی بی‌ثبات است. او پیش‌تر با نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو مخالفت کرده و تأکید کرده که باید گرسنگی در غزه پایان یابد. شکاف‌هایی در میان هواداران ترامپ بر سر مسئله اسرائیل در حال گسترش است. «مارجوری تیلور گرین» - نماینده برجسته جناح راست تندرو جمهوری‌خواه - اعلام کرده که اسرائیل در غزه در حال ارتکاب نسل‌کشی است؛ عبارتی که معمولاً بیشتر از سوی چپ‌گرایان شنیده می‌شود. ممکن است ائتلافی تاکتیکی در آمریکا میان بخش‌هایی از جناح راست افراطی و چپ افراطی شکل بگیرد که خواهان کاهش حمایت آمریکا از اسرائیل هستند.

اسرائیل، قدرتمندترین دولت نظامی در خاورمیانه است و در سال‌های اخیر پیروزی‌های متعددی بر رقبای خود به دست آورده است. اما این دولت کوچک، در محاصره رقبا قرار دارد و برای تضمین پایداری اقتصادش، نیازمند روابط نزدیک با دموکراسی‌های بزرگ غربی است. این روابط با ادامه عملیات شدید تنبیه غیرنظامیان، شدیدترین کارزار تاریخ دموکراسی‌های غربی است که هرگز موفق به نابودی حماس نشده و برعکس، دشمنان بیشتری برای اسرائیل ساخته و آن را منزوی‌تر کرده است و اکنون به خطر افتاده و تحت‌فشار قرار گرفته است. رهبران اسرائیل باید تصمیم بگیرند که آیا اقدامات غیراخلاقی کنونی‌شان در غزه، واقعاً ارزش این همه هزینه که آینده اسرائیل را تهدید می‌کند، دارد یا خیر؟

 

یک سند در این باره، اظهارات صریح آقای لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت است که 31 خرداد ۱۴۰۴، در واکنش به اقدامات مخرب آژانس و دبیرکل آن برای زمینه‌سازی حمله آمریکا و اسرائیل گفت: «جنگ تمام شود، به حساب گروسی خواهیم رسید».