رئیس جمهور محترم، آقای دکتر پزشکیان روز چهارشنبه ٣١ اردیبهشت در مراسم بزرگداشت شهید جمهور آیت الله سید ابراهیم رئیسی (ره) در مجلس شورای اسلامی مطالبی را بیان کردند که از یک مسئول قدرشناس و حق‌شناس در جمهوری اسلامی انتظار می‌رفت. گمان می‌کنم نکته کانون گفتار ایشان، اعتقاد مدیون بودن به شهید جمهور است:

«خودم و همه مجموعه کاری را، مدیون این عزیزان می‌دانم و تا جایی که نفس داشته باشیم در خدمت شهدای خدمت می‌دانیم، هر کاری از ما بر بیاید برای خانواده این عزیزان انجام خواهیم داد و می‌خواهم آن‌ها ما را قوم و خویش خود بدانند، خداوند ما را شرمنده این عزیزان نکند» (پزشکیان: ٣١/ ٢/ ١۴٠۴).

حتماً آقای رئیس جمهور تصور روشنی از مدیون بودن دارند و از خداوند می‌خواهند که شرمنده این عزیزان نشوند. با وصف این، لااقل دو معنا برای مدیون بودن متصور است. معنای اول «دِین خدمت» است و آن در جایی است که دولت قبل به دلیل خدمات گسترده‌اش، میراث خوبی برای دولت بعد برجای می‌گذارد تا به سهولت بتواند کار اجرایی را ادامه دهد. 

هشت سال کار دولت روحانی برای مرحوم شهید رئیسی (ره) دستاورد چندانی نداشت تا ایشان بتواند دولت سیزدهم را به سهولت اداره کند. آنقدر کار زمین مانده بود که خود و دولتش وقت استراحت نداشتند. ولی پیداست که خدمات دولت رئیسی (ره) دستاورد مطلوب داشته که هنوز دولت چهاردهم کار را جدی نگرفته است. اگر ارثیه و دستاورد خوبی به این دولت نرسیده بود، جناب معاون با آسودگی خاطر تعطیلات عید را در قطب جنوب سپری نمی‌کرد.

اما معنای دوم «دِین شهادت» است. اگر آیت الله رئیسی (ره) به فیض شهادت نرسیده بود، بطور قطع، باز دولت چهاردهم به نام خود ایشان ضرب خورده بود. چنانکه همه دولت‌های بعد دفاع مقدس مدیون خون شهدا هستند. اگر مجاهدت و جانفشانی رزمندگان اسلام نبود، معلوم نبود که دولت‌های بعدی روی کار می‌آمدند؛ بنابراین، اگر دولت چهاردهم معنای اول را هم قبول نکند که بعید می‌دانیم، بی‌تردید معنای دوم مدیون بودن را قبول دارد.

نگارنده تردیدی ندارد که آقای دکتر پزشکیان، خود را به هر دو معنا مدیون شهید جمهور می‌داند. ما امیدواریم دولت هم مانند خود ایشان چنین اعتقادی داشته باشند. تشکیل ستاد بزرگداشت شهید جمهور و تعیین روز شهادت به روز خدمت، از اقدامات شایسته ایشان است. لیکن اهتمام به این بزرگداشت لااقل در سطوح عالی برخی از دولت مردان چندان جدی دیده نشد. یک نمونه آن وزارت علوم است که برگزاری آن در ستاد، کم رونق و بدون حضور وزیر بود. آن وقت چه انتظاری است که مراسم بزرگداشت شهدای خدمت در دانشگاه‌ها با شکوه برگزار شود. چنین انتظاری بجا بوده که ولی فقیه مجلس بزرگداشت برگزار کردند. شاید هم ستاد عتف مراسم خوبی برگزار کرده و خبرش خوب منتشر نشده است .

به هر روی، دِین شهادت اختصاص به دولت چهاردهم دارد و باید این دولت، شهدای خدمت بویژه شهید عزیز آیت الله رئیسی (ره) را همواره حاضر و ناظر بر اعمال خود ببیند. امیدواریم که شهدای انقلاب اسلامی بخاطر اعمالمان نزد خداوند رحمان و رحیم شفاعت کنند، نه آنکه شکوه برند. ان‌شاءالله