پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در حدیثی می‌فرمایند: «یوم الغدیر افضل اعیاد امتی» هیجدهم ذی‌الحجه یادآور واقعه‌ای تاریخی است که در آن رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به امر خداوند متعال، امیرالمومنین علی (علیه السلام) را به ‌عنوان خلیفه و جانشین خود در منصب امامت و ولایت امت منصوب کرد، تا تراز و شاخص حاکم اسلامی برای همه مسلمانان تبیین شود و در حافظه تاریخی بماند و چراغ راه امت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) تا آخر باشد، هر چند که بعد از رحلت پیامبر گرامی اسلام بخشی از مسلمانان به پیام این واقعه مومن ماندند و تا پای جان برای تثبیت پیام غدیر تلاش کردند؛ اما بسیاری هم متوجه پیام آسمانی غدیر نشدند و با ذهن بشری خود به تحلیل واقعه پرداختند تا کارآمدی تدبیر الهی پیامبر اسلام در لابه‌لای هیاهوها دیده نشود و امت پیامبر از ثمره شیرین و گوارای آن بی‌بهره بمانند.   واقعه غدیر از ابعاد مختلف و از جهات متفاوت دارای درخشندگی خاصی در تاریخ اسلام از لحاظ سند، اطمینان از اصل و فرع آن، کثرت راویان و اعتماد بزرگان و علمای مسلمین، دارای قدرت و استحکامی بی‌نظیر است که در رأس راویان، نام اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) یعنی علی و فاطمه و حسن و حسن علیهم‌السلام می‌باشد. نزول آیه ۶۷ و ۳ سوره مائده در ارتباط با این رویداد بزرگ است که بر طبق نظر مفسران نام‌آور شیعه و سنی، شأن نزول این آیات مربوط به واقعه غدیر خم می‌باشد. علامه امینی در ابتدای جلد نخست الغدیر می‌فرماید: «در نظر خردمندان، ارج و شرف هر چیز وابسته به نتیجه و به اندازه ثمر آن است. مهم‌ترین مطلبی که با توجه به نتیجه‌اش دارای موقعیت شایانی است، آن بخش‌هایی است که پیدایش ادیان را نشان می‌دهد و مذاهب بر آن پایه‌گذاری شده و سرچشمه عقاید ملت‌ها و جمعیت‌هایی قرار گرفته است، از این رو این بخشی از تاریخ که مبدأ پیدایش اعتقادات و مقدسات ملت‌هاست، به ابدیت راه جسته است و هیچ‌گاه تاریخ جهان آن را فراموش نمی‌کند و با جاودانگی و همیشگی در سراسر دوران خودنمایی می‌کند. داستان غدیر از بااهمیت‌ترین موضوعات این بخش از تاریخ است؛ زیرا مذهب آن ملت‌ها و طوایفی که آل رسول را پیروی کردند بر این واقعه پایه‌گذاری شده است». به عبارتی دیگر با فرارسیدن عید غدیر، این واقعه بزرگ تاریخی در اسلام، دل‌ها متوجه یک امر مهم اعتقادی و اجتماعی و سرنوشت‌ساز در زندگی می‌شود که آن «ولایت و رهبری جامعه دینی» است. در تاریخ اسلام دو حادثه مهم و بزرگ خودنمایی می‌کند که از یکی رسالت و از دیگری امامت به وجود آمد. نخستین حادثه، نزول وحی بر قلب مبارک پیامبر اسلام بود که رسالت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را در پی داشت و دومین حادثه، غدیر بود که امامت را به وجود آورد و در حقیقت ادامه رسالت بود؛ یعنی روز غدیر همان قدر اهمیت دارد که روز بعثت در رسالت پیامبر اعظم. اهمیت این مطلب را از نزول آیه ۶۷ سوره مائده به‌خوبی درک می‌کنیم: "یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین"، پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) هم فرمان خداوند را ابلاغ کرد: «من کنت مولاه فعلی مولاه» و لذا وقتی پیامبر امر خداوند متعال را به امت ابلاغ کرد، آیه ۳ سوره مائده نازل شد که: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً» در جهان امروز، زمینه و عطش فراوان برای فهم دقیق پیام غدیر و باز تعریف آن فراهم شده است. انقلاب اسلامی ما و ثمرات بی‌شمار آن در داخل و خارج، نگاه‌ها را متوجه مذهب تشیع که برگرفته از پیام غدیر است نموده است.   بر همه کسانی که تریبونی در اختیار دارند و شنونده‌ای، مخصوصاً مبلغین و سخنرانان و مداحان گران‌قدر، لازم است که پیام غدیر را به جامعیت بیشتری به ویژه برای نسل جوان بازگو کنند و بعضی شبهات را که از ناحیه مغرضین و غافلین و جاهلین راجع به مسئله ولایت مطرح می‌شود، عالمانه پاسخ گویند.