من نمی‏گویم که دشمنی‌های امریکا، بر اوضاع کشور و ملت عزیز ما، اثری نگذاشته است. چرا؛ این‏ها به مصالح ملت ما، ضرر زدند. این‏ها با تحمیل جنگ، ما را هشت سال عقب انداختند. ما را که باید در جاده‏ی سازندگی حرکت می‏کردیم، مجبور به دفاع از کشور کردند و بسیاری از منابع اساسی ما را نیز در داخل کشور و در حین جنگ، از بین بردند؛ بنابراین، ضرر از سوی دشمن حتمی است و در این، تردیدی نیست. منتها یک واقعیت بسیار روشن هم وجود دارد و آن این است که ملت ایران، با ایستادگیِ و مقاومت خود، توانسته است توطئه‏های دشمنان را که می‏خواستند او را به تسلیم وادارند و دوباره بر سرنوشت این کشور مسلّط شوند و دارایی‏های این ملت را مثل پنجاه سال، صدسال گذشته، غارت کنند، خنثی و آنان را ناامید کند. ملت ما با ایستادگی خود در مقابل توطئه‏ها، توانسته است دشمن را علی‌رغم این‌همه خصومت و خباثت، در پانزده سال گذشته ناکام کند. من عرض می‏کنم: شما ملت، بازهم قادرید امریکا و متّحدانش را در صحنه‏ی رویارویی با جمهوری اسلامی، به شکست مطلق بکشانید. البته در یک مبارزه، هر دو طرف ضربه‏ها و ضررهایی می‏بینند؛ اما موضوع این است که هر طرفی که تسلیم شود و شکست را بپذیرد، همه چیزش دستخوشِ دشمنی‌های طرف مقابل خواهد شد. این‏ها می‏خواهند همچنان که در دوران سلطنت پهلوی بر این مملکت مسلّط بودند، باز مسلّط شوند. شما امروز می‏توانید در پرونده‏هایی که خود عُمّال رژیم گذشته به‌تدریج رو می‏کنند، ببینید که امریکا بر همه‏ی امور این کشور مسلّط بوده است. می‏خواهند همان نفوذ را مجدّداً زنده کنند!
(خطبه‌های نمازجمعه در چهارمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)1372/03/14)