سفر آقای پزشکیان به عراق، حواشی از آن جنس که بتوان انتقاد یا ایرادگیری کرد، کم نداشت؛ از اظهارات خود وی در فرودگاه که گفت: «ما را به دیپلماسی وادار می‌کنند که بلد نیستیم» و «خیلی خراب نکردم که؟!» تا حضور فرزند و داماد وی در دیدارهای رسمی و از برخی جزئیات مهم و قابل نقد سفر، تا رویکرد متناقض برخی رسانه‌ها که در گذشته روابط با عراق را تخطئه می‌کردند؛ اما اکنون صرفاً به اعتبار حمایت از پزشکیان، به تمجید از این سفر می‌پرداختند. اما این حواشی - بعضاً قابل توجه و تامل - به اعتبار اینکه اولویت با مصالح کلان و منافع ملی است، نمی‌تواند، جای متن را بگیرد. عراق، جزو بزرگ‌ترین شرکای فرهنگی، سیاسی، امنیتی و اقتصادی ایران، و عمق راهبردی ماست. مبادله سالانه میلیون‌ها زائر و گردشگر، دور زدن تحریم‌های آمریکا، پشتیبانی جبهه مقاومت در سوریه و لبنان از مسیر کریدوری عراق، و تامین ثبات و امنیت منطقه از مسیر درست همسایگی، بخشی از دستاوردهای مهم رابطه عمیق میان دو کشور است و این در حالی است که قدرت‌های خبیث غربی در طول ده‌های متمادی، دو کشور را دشمن درگیر با هم تعریف کرده بودند. تبدیل آن خصومت مهندسی شده، به اخوت و همکاری راهبردی، حاصل مسیر مبارکی است که خون شهیدان والامقام دفاع مقدس و دفاع از حرم و مبارزه با تروریسم (به ویژه شهید سلیمانی) هموار کرد. روابط عمیق فعلی، در دولت شهید رئیسی و وزارت شهید امیر عبداللهیان، و با همپوشانی میدان و دیپلماسی ریل‌گذاری شد. اهتمام آقای پزشکیان برای تداوم شراکت راهبردی دو همسایه، آن هم در اولین سفر خارجی، اقدام درستی است که باید از آن پشتیبانی کرد. طبیعتا پیگیری اجرای توافقات قبلی در موضوعاتی مانند راه آهن شلمچه - بصره، تسهیل انتقال درآمدهای صادراتی، اخراج گروه‌های تروریستی ضد ایران از کردستان عراق و... می‌تواند بر ارزش و سودمندی روابط میان دو کشور بیفزاید. تجارت میان ایران و عراق در سال‌های اخیر به ۱۲ میلیارد دلار رسیده و این در حالی است که کارشناسان می‌گویند مبادلات تجاری، قابلیت افزایش به ۳۰ میلیارد دلار را دارد. عراق پس از چین، دومین شریک تجاری بزرگ ایران است. روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال اخیراً در گزارشی نوشت: «بانک‌های عراقی با سوءاستفاده از یک سیستم مالی طراحی‌شده توسط آمریکا، تحریم‌ها را نقض، و میلیاردها دلار به ایران منتقل کرده‌اند». این، یکی از علل کارشکنی و جنجال غربگرایان علیه روابط تهران - بغداد بوده است. روابط عمیق و سودمند و سازنده با عراق، بر خلاف کج‌فهمی کسانی مثل ظریف که میدان و دیپلماسی را در تعارض هم وانمود می‌کردند، نشانگر درستی و سودمندی "همپوشانی میدان و دیپلماسی" در خنثی کردن شیطنت‌های چند لایه غرب است.