1. سبزی درختان، باعث طراوت و شادابی روح و رفع خستگی چشم می‌گردند.

2. درختان، اکسیژن فراوانی در هوا منتشر می‌کنند و با جذب گازهای آلاینده، باعث تصفیه شدن هوا و کم شدن آلودگی آن می‌شوند.

3. ریشه‌هایشان، از فرسایش خاک، جلوگیری می‌کنند و... .

در اهمیت درختکاری همین بس که پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «اگر عمر جهان پایان یابد و قیامت برسد و یکی از شما نهالی در دست داشته باشد، چنان که به قدر کاشتن آن فرصت باشد، باید فرصت را از دست ندهد و آن را بکارد» و در جایی دیگر نیز می‌فرماید: «هیچ کسی نیست که درختی بنشاند، مگر اینکه خداوند به اندازه میوه‌ای که آن درخت می‌دهد، برایش اجر بنویسد» و یا «هر که درختی بنشاند و در راه نگهداری و رسیدگی به آن صبر کند تا میوه دهد، در برابر هر میوه‌ای که از آن بخورند، یک صدقه نزد خدا برایش منظور می‌شود».

امیرالمومنین علی (علیه السلام) در این باره می‌فرمایند: «پرهیز از قطع کردن درختان سرسبز، بر طول عمر انسان می‌افزاید».

امام باقر (علیه السلام) فرمودند که پدرم می‌فرمودند: «بهترینِ کارها کشاورزی است؛ آن را می‌کاری و نیکوکار و بدکار از آن می‌خورند. نیکوکار می‌خورد و برایت از خدا آمرزش می‌طلبد و بدکار می‌خورد و آنچه خورده، او را لعن و نفرین می‌کند و چرندگان و پرندگان نیز از آن، بهره‌مند می‌شوند».

امام صادق (علیه السلام) نیز می‌فرمایند: «در میان کارها، هیچ کاری نزد خدا محبوب‌تر از کشاورزی نیست و خداوند، هیچ پیامبری را برنینگیخت، مگر آنکه کشاورز یا چوپان بود، به‌جز ادریس که خیاط بود» و باز می‌فرمایند: «درختان میوه را قطع نکنید که خداوند بر سر شما عذاب سختی فرو می‌ریزد».

پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، حتّی در زمان جنگ نیز از صدمه زدن به درختان منع و به سپاهیان خود سفارش می‌کرده‌اند: «درختان را آتش مزنید، آن‌ها را با آب از میان نبرید و درختان میوه‌دار را قطع نکنید و مزرعه‌ها را نسوزانید».