امام حسین علیه‌السلام:  اگر دنیا و مظاهر آن زیبا و دوست داشتنی به نظر می‌آید، پس خانه آخرت و بهشت خداوند خیلی بالاتر و زیباتر از آن است. (کشف الغمه، ج. ۲، ص. ۲۸) 

ریاکاری مدعیان دروغین مدافع حقوق بشر

علی‌اکبر عالمیان

 

اعدام سزاوارانه تروریست ایرانی - آلمانی و سرکرده گروهک جنایتکار موسوم به انجمن پادشاهی تندر، مثل همیشه صدای نعره‌گونه و اشک‌های تمساح مدعیان ریاکار و سالوس حقوق بشر را در آورد تا برگی دیگر بر پرونده پر از جنایت و خیانت این مدعیان ناراستین رعایت حقوق انسان‌ها افزوده شود. جمشید شارمهد، همان جنایتکاری بود که یکی از بزرگ‌ترین عملیات های تروریستی خود را در شیراز به اجرا در آورد و با  انفجار بمب در حسینیه سیدالشهدای (علیه السلام) شیراز، ۱۴ نفر را به شهادت رسانید و بیش از ۳۰۰ نفر را زخمی ساخت. افزون بر این جنایت هولناک، او دست به اقدامات تروریستی دیگری هم زد که از جمله آن می‌توان به انفجار در کفشداری حرم حضرت امام (ره)، تلاش برای بمب‌گذاری در سد سیوند شیراز، آتش‌سوزی در هتل جهان تهران در هنگام ساخت و تهیه بمب جهت انفجار در حوزه علمیه آیت‌الله العظمی گلپایگانی از دیگر جنایت‌های انجام گرفته و یا در دست انجام او بود که با هوشمندی نیروهای امنیتی کشورمان خنثی گردید. سزای این همه جنایت چیست؟ در قاموس حقوق بشر اروپایی‌ها، به این‌گونه اقدامات چه نامی را می‌نهند؟

پر واضح است که در قاموس اروپایی‌ها به صورت عام و آلمانی‌ها به صورت خاص، این اقدامات اگر در اروپا اتفاق بیفتد، جنایتی آشکار است و باید شخص جنایتکار به سزای اعمالش برسد و اگر شخص جنایتکار در کشوری دیگر است، باید مسترد شود. اما اگر این جنایت در کشورهای اسلامی اتفاق بیفتد، نه تنها شخص جنایتکار از هر گناهی مبرا است؛ بلکه باید با او کاری نداشته و نازک‌تر از گل هم به او نگویند! این ریاکاری مدعیان دروغین رعایت حقوق انسان‌ها به قدری مشمئزکننده است که بوی تعفن آن شامه هر انسانی را می‌آزارد. دولت آلمان که خود بزرگ‌ترین ناقض حقوق انسان‌ها به شمار می‌آید، در اقدامی گستاخانه، جمهوری اسلامی را مورد شماتت قرار داده است که چرا یک مجرم امنیتی و قاتل ده‌ها انسان بی‌گناه و غیر نظامی را به سزای اعمالش رسانده است، اما خود پاسخ نمی‌دهد که چرا به این قاتل جانی پناه داده و علی‌رغم اطلاع از جنایات او، این جانی را به ایران مسترد نکرده است؟! آیا در قاموس این دولت ریاکار، حقوق بشر معنایی دیگر دارد؟ پاسخ به این پرسش‌ها کاملاً مشخص و واضح است. کارنامه سیاه این دولت ضد حقوق بشر واضح‌تر از آنی است که نیاز به بازخوانی داشته باشد. این دولت و حکومت، همان دولت و حکومتی است که با اعطاء سلاح‌های ممنوعه کشتارجمعی به دیوانه بغداد، هشت سال بهترین جوانان ایران را آماج حملات ناجوانمردانه صدام عفلقی قرار داد که هنوز هم که کمتر از چهل سال از پایان جنگ تحمیلی می‌گذرد، اثرات مخرب آن در جان و کالبد جانبازان عزیزمان وجود داشته و آنان را به شدت می‌آزارد. آیا این، معنای حقوق بشر آلمانی است؟! نقض حقوق بشر از سوی آلمان در عرصه بین‌المللی نیز اظهر من الشمس است. این کشور که دومین تامین‌کننده تسلیحات رژیم اشغالگر قدس در جنگ علیه غزه و لبنان به شمار می‌آید، بر جنایت‌‌های جنگی و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌دفاع لبنان و غزه صحه می‌گذارد و بر تیز کردن بیش از پیش دندان‌های سگ هار منطقه همت می‌گمارد. آیا این، معنای حقوق بشر آلمانی است؟! جالب است که بیش از یکسال تمام، مردم مظلوم غزه زیر ضربات حملات وحشیانه گرگ خون‌آشام زمان، فریاد مددخواهی سر داده و جان خود را از دست می‌دهند؛ ولی نه تنها صدایی از این دولت مدعی و ریاکار در نمی‌آید؛ بلکه سگ هار منطقه را برای دریدن بیش از پیش این مردم بی‌پناه تجهیز و تحریک می‌کند. آیا این، معنای حقوق بشر آلمانی است؟! کشته شدن بیش از 43 هزار تن از مردم غزه که حدود نیمی از آن را کودکان و زنان مظلوم و بی‌گناه تشکیل می‌دهند، رگ غیرت آلمانی‌ها را به جنبش وا نمی‌دارد؟ آیا بر اساس تعالیم حقوق بشر آلمانی‌ها، این کودکان و زنان، انسان نیستند؟ آیا فقط جمشید شارمهد آدمکش، انسان است؟!
تشت رسوایی این دولت ریاکار و سیاه‌کار مدت‌هاست که بر زمین افتاده است و صدای گوش‌خراش آن به گوش همگان رسیده است؛ اما این صدا را خود نشنیده و یا نمی‌خواهد بشنود. موضع مقتدارانه، هوشمندانه و سزاوارانه وزیر محترم خارجه کشورمان در برابر این دولت یاغی و وقیح، قابل ستایش است. باید در ادامه این موضع انقلابی، گوشمالی اساسی به این دولت حامی جنایتکاران و آدمکشان داد تا دیگر این برخورد بی‌ادبانه را نسبت به کشور بزرگ و متمدن ایران اسلامی تکرار نکند.